امکان تشخیص بیماری‌های ژنتیکی به کمک روش PGD

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، دکتر مریم رفعتی در نشست خبری که در مرکز درمان ناباروری پژوهشگاه ابن‌سینا برگزار شد، گفت: تشخیص ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی با استفاده از تکنیک‌های نوین ژنومیک روشی است که نیازمند همکاری بهم‌پیوسته و منظم گروه‌های مختلف پزشکی از جمله متخصصان ژنتیک، جنین‌شناسان، زنان و غیره دارد و احتمال موفقیت در آن حدود 30 درصد است زیرا در این روش تنها یک تک‌سلول از رویان گرفته می‌شود و در محیط آزمایشگاه تکثیر و مورد بررسی قرار می‌گیرد.

وی افزود: همکاری منسجم بین گروه‌های مختلف پزشکی خطر آلودگی سلولی و از بین رفتن DNA را کاهش می‌دهد و منجر می‌شود تا نوزاد با کمترین احتمال خطر نسبت به بیماری ژنتیکی به دنیا بیاید.

متخصص ژنتیک پزشکی در ادامه یادآور شد: در چند وقت اخیر زوجی که با یکدیگر نسبت فامیلی داشته و صاحب یک فرزند دختر 12 ساله سالم بودند، به مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا به دلیل تولد نوزاد دوم با بیماری ژنتیکی سیستیک‌فیبروزیس مراجعه کردند که نوزاد دوم پس از تولد و بستری بودن به مدت طولانی در بیمارستان در 4 ماهگی به دلیل بیماری فوت کرده بود و فرزند سوم نیز در زمان جنینی تشخیص و دستور ختم بارداری صادر شده بود.

وی افزود: این خانواده تمایل به تولد فرزندی سالم داشتند، اما به دلیل ژنتیکی بودن این بیماری احتمال تولد نوزادی با بیماری سیستیک‌فیبروزیس در آنها 25درصد بود که با توجه به خطرات احتمالی شرح‌داده شده برای آنها، زوجین تصمیم به انجام PGD کردند که در این روش 4 جنین از آنها حاصل شد که در نهایت 2 فرزند سالم به مادر منتقل شد.

رفعتی در ادامه یادآور شد: در نهایت یک جنین سالم باقی ماند و به رشد خود ادامه داد که در آبان سال گذشته تشخیص‌های قبل از تولد و عدم ابتلا نوزاد به سیستیک‌فیبروزیس تایید شد.

این متخصص ژنتیک پزشکی در ادامه خاطرنشان کرد: در نهایت نوزاد در اردیبهشت‌ماه امسال متولد و تاکنون دچار هیچگونه مشکلی نشده است.

انجام PGD نیاز به همکاری منسجم گروه ژنتیک و جنین شناسی دارد

در ادامه این نشست، دکتر محمدرضا صادقی، جنین‌شناس و معاون پژوهشی پژوهشگاه و مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا خاطرنشان کرد: در تمام مراکز درمان ناباروری مجهز به روش PGD می‌توان این تکنیک را انجام داد، اما اگر در مرکزی این اقدام انجام نمی‌شود، به دلیل عدم همکاری متخصصان با گروه‌های ژنتیک است.

وی با تاکید بر اینکه روش PGD نیاز به همکاری منسجم، منظم و متمرکز دارد، گفت:‌ مراکزی که نمونه را دریافت و به آزمایشگاه دیگری ارسال می‌کنند، نمی‌توانند به موفقیت بالایی دست پیدا کنند،‌ زیرا انتقال نمونه به آزمایشگاه دیگر احتمال آلودگی و از بین رفتن DNA را به همراه دارد، ‌بنابراین مراکزی قادر به انجام خواهند بود که منسجم بوده و همکاران ژنتیک و جنین‌شناسی در کنار یکدیگر به فعالیت بپردازند.