پروتئین خرس‌ آبی، سپر اشعه ایکس

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، اغلب محققان می‌گویند که DNA خرس آبی قابلیت احیاء و دوباره‌سازی خود را دارد، به ‌ویژه وقتی از یک شرایط خشکی یا مضیقه شدید به حالت عادی باز می‌گردند. اما در این یافته تازه، تیم تحقیقاتی ژاپنی متوجه شد که پروتئین Dsup که تنها در این موجود یافت می‌شود، قابلیت «سپر شدن» برای حفاظت از DNA انسان را هم دارد. دانشمندان امیدوارند که این کشف تازه، منجر به یافتن روش‌هایی برای محافظت انسان در برابر پرتوهای مضر شود.

دانشمندان با انجام آزمایش‌هایی متوجه شدند که وقتی سلول‌های انسانی کشت‌شده در پروتئین خرس آبی در معرض تابش اشعه قرار می‌گیرند، میزان خرابی آنها به نصف کاهش می‌یابد.

تاکوما هاشیموتو، زیست‌شناس دانشگاه توکیو و محقق ارشد این کار تحقیقی، می‌گوید: «ما بسیار شگفت‌زده شدیم که چطور یک ژن به تنهایی می‌تواند میزان مقاومت سلول‌های کشت‌شده انسانی را این طور بالا ببرد».

خرس آبی یک جانور آبزی کوچک با هشت پا است. این گونه جانوری متعلق به شاخه‌ای از پوست‌اندازان است که کُندروتباران نامیده می‌شوند. کندروتباران بسیار کوچک هستند و بزرگ‌ترین آنها تنها 1/5 میلی‌متر طول دارد.

خرس آبی سال‌هاست که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. بدن این موجودات قادر به تحمل وضعیتی است که هیچ موجود زنده شناخته شده دیگری در آن قادر به ادامه حیات نیست. این موجودات در دمای صفر مطلق (منفی ۲۷۳ درجه سانتی‌گراد) و دمای جوش آب (95 درجه سانتی‌گراد) زنده می‌مانند. همچنین بدن بسیار کوچک این جانوران قادر به تحمل فشار بسیار زیاد کف اقیانوس‌هاست.

در سال ۲۰۰۷، هزاران خرس آبی همراه با یک سفینه فضایی به فضای خارج از جو کره زمین فرستاده شدند. در فضای خارج از اتمسفر، نه تنها هوایی برای تنفس وجود ندارد، بلکه پرتوهای مرگ‌آوری هم از تمام جهات در حرکت هستند. بسیاری از این حیوانات زنده به زمین بازگشتند و حتی برخی از گونه‌های ماده آن بعدها بچه‌هایی سالم هم داشتند. در یک پژوهش دیگر مشخص شد که این جانواران می‌توانند سال‌ها بدون آب و غذا زنده بمانند.

دانشمندان هنوز نمی‌دانند که این جانور- که اندازه یک دانه گندم است- چطور می‌تواند در این شرایط زنده بماند.