تهدید به قطع انگشتان گروگان نوجوان/ آدم‌رباها به حبس‌های بلندمدت محکوم شدند

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از اعتماد، دو بوق ممتد که در گوش آدم‌ربا زنگ خورد، مادر گروگان گوشی را برداشت؛ در حالی که پلیس خط را کنترل می‌کرد: «وقتی گوشی را برداشتم، گفتند باید ٥ میلیارد تومان بدهی وگرنه انگشت بچه‌ات را قطع می‌کنیم و برایت می‌فرستیم. این را که گفتند، گوشی را قطع کردند. من حالم بد شد و به بیمارستان منتقلم کردند.» آدم‌رباها سه نفر بودند که نقشه آدم‌ربایی را در زندان طراحی کرده بودند. یکی از آنها فامیل پدر گروگان بود و زیر و بم زندگی او را می‌دانست. خبر داشت که او در کار خرید و فروش وسایل آشپزخانه است و تصور می‌کرد می‌تواند ٥ میلیارد تومان به آنها بدهد. وقتی در زندان در یک بند دور هم جمع شدند، نقشه کشیدند که پس از آزادی، سعید ١٦ ساله را بدزدند و میلیاردر شوند. آنها ظهر ٢٨ دی پارسال، به عنوان مسافرکش، سعید را در مقابل مدرسه‌اش سوار سمند خود کردند و پس از طی مسافتی کوتاه، با ضرب و شتم و تهدید سلاح گرم، دست، پا و چشمان او را بستند و در صندوق عقب خودرو انداختند. مخفیگاه آنها در باغی اطراف اسلامشهر بود که برای اجاره آن یک میلیون تومان پول پرداخت کرده بودند؛ مبلغی که در مقابل پولی که قرار بود از پدر گروگان بگیرند، پول خرد هم محسوب نمی‌شد. چند ساعت که گذشت، سعید را از صندوق عقب بیرون آوردند و در یکی از اتاق‌های باغ، حبس کردند. پس از نخستین تماس با خانواده گروگان، تصمیم گرفتند تیر خلاص را هم به آنها بزنند. سعید را مجبور کردند با دستخط خود نامه‌ای بنویسد و در آن به پدر و مادرش التماس کند تا هرچه سریع‌تر پول را بدهند «در نامه نوشته بود، تو را به خدا پول را بدهید، اینها می‌خواهند دستم را قطع کنند و مرا بکشند.» آدم‌رباها، ٧٢ ساعت، سودای ثروت میلیاردی را در سر پروراندند اما ناگهان ماموران پلیس به مخفیگاه‌شان ریختند و دستگیرشان کردند. سعید پس از آنکه پارچه سیاه را از چشمانش باز کردند، یکی از آدم‌رباها، همان که از آشنایان‌شان بود را دید. اول تصور کرد برای نجاتش آمده. گفت: «عمو، آمده‌ای مرا نجات بدهی؟» اما وقتی دستبند آهنی را بر دستان او دید تازه فهمید که قربانی یک آدم‌ربایی فامیلی شده است.
چند ماه پس از حادثه، آدم‌رباها از زندان رجایی‌شهر به شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی حسین اصغرزاده و مستشاری حشمت‌الله توکلی آورده شدند تا درباره حادثه حرف بزنند و حکم نهایی را دریافت کنند. براساس قانون مجازات اسلامی، آدم‌ربایی تا ١٥ سال حبس دارد و جرایم دیگری چون تهدید، ایراد ضرب و جرح، حمل سلاح و... نیز که ضمن آن انجام می‌شود در میزان حبس تاثیر دارد. در ابتدای جلسه، سعید، پشت جایگاه ایستاد و درباره حادثه گفت: «آن روز تازه مدرسه تعطیل شده بود. می‌خواستم ماشین بگیرم و به خانه برگردم که متهمان با یک خودروی سمند جلویم توقف کردند. سه مرد داخل ماشین بودند که یکی از آنها کنار راننده نشسته بود و دیگری در صندلی عقب. حواسم به قیافه‌شان نبود. چند دقیقه که گذشت آنها با مشت به سر و صورتم زدند و گفتند اگر صدایت در بیاید، می‌کشیمت. دست، پا و چشم‌هایم را بستند و ١٠ ساعت در صندوق عقب ماشین نگهم داشتند. بعد مرا به اتاقی بردند و اسلحه را روی سرم گذاشتند و دوباره تهدید به مرگم کردند. وادارم کردند با دستخط خودم نامه‌ای به پدر و مادرم بنویسم و بخواهم پولی که می‌خواهند را پرداخت کنند.»
پس از او نوبت به متهمان رسید. ابتدا احمد، طراح اصلی نقشه و فامیل پدر گروگان، در جایگاه ایستاد و گفت: «در زندان نقشه آدم‌ربایی را با دو همبندم مطرح کردم. می‌خواستیم پولدار شویم. وقتی آزاد شدیم، چند روز مسیر رفت و آمد سعید به مدرسه را زیرنظر گرفتیم و روز آدم‌ربایی را مشخص کردیم. من یک اسلحه هم به قیمت چهار میلیون تومان خریدم. روز حادثه، سعید را از جلوی مدرسه‌اش دزدیدیم و با خود به ویلا بردیم و در تماس با خانواده‌اش ٥میلیارد تومان پول خواستیم اما در تمام سه روز گروگانگیری با او رفتار خوبی داشتیم. نامه‌ای هم که نوشتیم فقط برای ترساندن خانواده‌اش بود.» او درباره نحوه دستگیری‌اش نیز گفت: «در تهران بودم که پلیس خودرویم را شناسایی و در خانه‌ام، اسلحه و فشنگ‌ها را پیدا کرد. وقتی به کلانتری منتقلم کردند، اول زیر بار آدم‌ربایی نرفتم اما بعد مخفیگاه را لو دادم. من کار اشتباهی کردم اما از شاکی نمی‌خواهم مرا ببخشد بلکه فقط می‌خواهم حلالم کند.» متهم دیگر نیز با تایید حرف‌های احمد، اتهام آدم‌ربایی را پذیرفت و گفت: «آن روز ما با شاکی بدرفتاری نکردیم. اسلحه‌ای هم روی سرش نگذاشتیم که به قتل تهدیدش کنیم. او چشمانش بسته بود و نمی‌دید. ما لوله قلیان را روی سرش گذاشته بودیم. فقط برای ترساندن بود.»
متهم سوم که با خانواده گروگان حرف زده و آنها را به پرداخت پول تهدید کرده بود در اعتراف متفاوتی گفت: «من تازه یک ماه بود که از زندان آزاد شده بودم. جرم‌های قبلی‌ام، سرقت، قتل غیرعمد در یک تصادف و حمل مواد مخدر بود. احمد در زندان گفت اگر سعید را بدزدیم، پدرش پول را پرداخت می‌کند. برای همین در آدم‌ربایی شرکت کردم اما از همان اول با خودم قرار گذاشته بودم که حتی اگر هم پول را ندادند، خودم بدون اینکه دو همدستم بفهمند، بچه را به در خانه‌شان ببرم و تحویل خانواده‌اش بدهم.»
این ادعای متهم از سوی شاکی تایید شد تا قضات با در نظر گرفتن آن برای صدور رای نهایی وارد شور شوند. حسین اصغرزاده، رییس دادگاه با اشاره به محکومیت متهم ردیف اول به ١٥ سال حبس، از صدور زندان برای دو متهم دیگر خبر داد و گفت که اگر در جرایم مشابه، آدم‌رباها با گروگان‌ها مدارا داشته باشند، پس از دستگیری، احتمال تخفیف در حکم‌شان وجود خواهد داشت.