در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
پروژه‌های علمی تخیلی ناسا برای اکتشافات فضایی + تصاویر
سازمان ناسا به تازگی شماری از پروژه‌های علمی تخیلی شامل سفینه هوایی مریخی خلاء تا محفظه مصنوعی جاذبه را رونمایی کرده است که اکتشافات انسان و رباتیک فضایی را توسعه می‌دهد.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از دیلی‌میل، آژانس هوایی ناسا در حال حاضر روی 22 پروژه سرمایه‌گذاری کرده است که مراحل ابتدایی خود را در راستای پیشرفت سپری می‌کند. در حالی که این پروژه‌های بنیادی سال‌ها زمان می‌برند تا در مأموریت‌های ناسا مورد استفاده قرار گیرند، هنگام کاربرد به شناخت و اکتشاف جهان هستی کمک شایانی خواهد کرد.
ناسا جوایز فاز اول و دوم را برای گزیده آثار مفهمومی پیشرفته و خلاقانه 2017 برگزیده است. مفهوم برجسته فاز یک به «سفینه هوایی دارای خلاء برای مأموریت‌های مریخی» نامیده می‌شود.
عملکرد این سفینه هوایی مانند بالونی استاندارد است که کارکرد آن به ساختار محکم آن بستگی دارد تا از این طریق، یک فضای خلاء را برای جابه‌جایی هوا و بالا بردن، ایجاد کند. چنین دستگاهی در فضای مریخ، با استفاده از یک روش چند لایه با ساختار شبکه‌ای عمل می‌کند و طراحی مؤثری برای یک کاوشگر فضایی محسوب می‌شود.
این سفینه هوایی خلاء می‌تواند از ساختار خود برای حمایت از ابزارها در برابر تشعشعات خورشیدی و ذرات پرانرژی استفاده کند. کاوشگر سفینه هوایی خلاء می‌تواند به دور منطقه وسیع‌تری از سیاره بچرخد زیرا هیچ نگرانی از دور شدن آن وجود ندارد و از طریق سفینه هوایی خلاء می‌توان با بالا رفتن ارتفاع، در مناطق بیشتری مشاهده کرد.
اگرچه این سفینه هوایی نوعی پایگاه هوایی قابل حمل به شمار می‌رود، اما این وسیله هنوز هم قادر به فرود خواهد بود و می‌تواند مأموریت‌هایی را روی زمین انجام دهد. همچنین احتمال این وجود دارد که این سفینه هوایی خلاء بتواند کاوشگرهای زمینی را به نقاط مختلف انتقال دهد.
سفینه فضایی نرم
برخی دانشمندان دانشگاه کلورادو به دنبال خلق یک سفینه فضایی نرم و رباتیکی هستند که بتواند دسته سیارات سنگی را از بین ببرند. برای این کار، «منطقه اثر نرم ربات‌ها» (AoES) از نیروهای چسبنده برای لنگر انداختن به آن استفاده می‌کند.
سپس مواد را از سیاره آزاد می‌کند و آن را با سفینه در حال چرخش از سطح سیاره به منظور جمع‌آوری این مواد ارسال می‌کند. آژانس فضایی طرح پیشنهادی را برای ساخت دستگاه Turbolift ارائه داده است که می‌تواند با جاذبه ضعیفی که طی ماموریت‌های دراز مدت وجود دارد، مقابله کند.
از آنجا که فضانوردان معمولا بعد از مدتی زندگی در فضا به مشکلاتی چون کاهش توده استخوانی، تحلیل عضلاتی، مشکلات قلبی، اختلال تعادلی و حس و حرکتی و تغییرات بینایی مبتلا می‌شوند، نوع جدیدی از فناوری جاذبه خطی مصنوعی یعنی Turbolift باعث کاهش یا حذف مشکلات روان شناختی می‌شود.
طبق این طرح، فضانورد به طور خطی در ازای هر یک ثانیه یک متر بر مجذور ثانیه شتاب می‌‌گیرد و سپس 180 درجه می‌چرخد تا برای کاهش سرعت یک گیگ در یک ثانیه آماده شود. این فرآیند تکرار می‌شود تا شتاب گرانشی متناوبی را ایجاد کند، جایی که این نیرو همیشه به سمت سر مشابه زمان ایستادن روی زمین است. این تجربه مانند پریدن ملایم روی پارچه ترامپولین است.
به گفته یکی از محققان ناسا، هدف از این آزمایش‌ها، تشخیص مستقیم انرژی تاریک براساس تقابل با موضوعات معمولی است. این آزمایش به آزمایشگاه سیستم خورشیدی بستگی دارد که ذرات اتمی کنترل نشده را از طریق نواحی زمینی جاذبه‌ای ویژه انتقال می‌دهد.
تصور می‌شود که انرژی تاریک حدود 68 درصد جهان هستی را دربرگرفته باشد و دانشمندان امیدوارند که در نهایت بتوانند به آنها در تشخیص مسیر مستقیم کمک کنند. این کار منجر به تغییرات اساسی در درک ما از فیزیک اساسی و جهان ما می‌شود.
آژانس فضایی همچنین روی ایده خلق «سیستم نیروی محرکه رانشگر اثر ماخ» سرمایه‌گذاری کرده است. در این ایده، رانشگری بدون سوخت تخلیه غیرقابل برگشت تولید می‌شود که نیاز به حمل سوخت مورد نیاز با بیشتر سیستم‌های نیروی محرکه را برطرف می‌کند. چنین دستگاهی، حجم بالای سوخت را بیرون نمی‌دهد و راه را برای سرعت‌های بسیار بالاتر باز می‌کند.
مترجم: ندا اظهری
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
