اثر بی‌سیم‌های نظامی بر لایه مغناطیسی محافظ زمین

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از PopularScience، دور کره زمین لایه‌های نامرئی از محافظان مختلفی پیچیده شده است که ما را از انواع مختلفی از تهدیدات فضایی محفوظ می‌کند. از اکسیژن و دیگر گازهای آمیخته با آن که جو را تشکیل می‌دهند و امکان نفس کشیدن را برای حیات ایجاد کرده‌اند تا میدان جاذبه و مغناطیسی زمین که یونوسفر و دیگر لایه‌ها را تشکیل داده‌اند تا ما را از خشم خورشید در امان نگه دارند.

کمربند ون‌ آلن (Van Allen)‌ نیز یکی از این لایه‌های محافظ است که ما را در مقابل آنچه ماهواره‌ها را به آتش میکشد، حفظ می‌کند. توفان‌های خورشیدی که مقدار زیادی یون‌های گداخته پلاسمایی را به همراه امواج شدید الکترومغناطیسی به فضا پرتاب می‌کنند، هر از گاهی زمین را تهدید می‌کنند و ماهواره‌های سر راه خود را می‌گدازند.

این پلاسمای مهلک وقتی به میدان مغناطیسی زمین می‌رسد، در دو کمربند مغناطیسی به دام می‌افتد و به‌ دور زمین می‌چرخد اما این کمربند بسته به فشار مغناطیسی بیرون و درون زمین، نوسان می‌کنند. اگر ماهواره‌ای تصادفا وارد کمربند ون‌ آلن شود، تمام تجهیزات الکترونیک آن می‌سوزد و برای تحت نظر داشتن این کمربند، دو ماهواره با سپرهای فوق قوی به مدار فرستاده شده است که مرز داخلی و بیرونی این کمربند را زیر نظر داشته باشند.

نتایج تحقیقات این دو ماهواره نشان می‌دهد که در توفان خورشیدی بسیار قوی سال 2015 که ممکن بود تمام دستاوردهای عصر مدرن زمین را نابود کند، امواج ارتباطات موج کوتاه که در زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد، توانست امواج مخرب خورشیدی را دفع کند و هیچ پلاسمایی حتی به کمربند ون آلن راه پیدا نکرد. این خبر خوش یک وجه بد نیز دارد و آن این است که امواج رادیویی ارتباطاتی روی زمین موجب جابه‌جا شدن ون‌ آلن و بیرون راندن این کمربند نیز شده است و دو ماهواره پایش این کمربند خبر از تغییر مکانی آن داده است.

امواج کوتاه ارتباطی معمولا برای ارتباطات نظامی و برد کوتاه استفاده می‌شوند و اکنون ارتش آمریکا تصمیم گرفته است که ماهواره‌ای در پایان سال به مدار بفرستد تا اثر این امواج بر کمربند مغناطیسی زمین و اثر محافظتی آنها در برابر اشعه‌های کیهانی را بررسی کند. اگر این موضوع اثبات شود، احتمالا انسان‌هایی که به مریخ می‌روند، در سفینه‌هایی سوار خواهند شد که یک سپر الکترومغناطیسی به دور آن پیچیده شده است.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا