درد دل‌های قهرمان سابق جودو: مگر می‌توانند پرچم ایران را از من بگیرند/ رفتم که بیشتر از این حسرت آرزوهایم را نخورم

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، دارنده مدال طلا و نقره آسیا و یک طلا، یک نقره و ۵ برنز در رقابت های مختلف گرند اسلم و گرندپری جودو برای همیشه از تیم ملی خداحافطی کرد و به رشته MMA روی آورد. جواد محجوب بدون شک از نظر اهالی جودوی ایران یکی از موفق ترین ورزشکاران ایران در این رشته ورزشی است؛ کسی که تجربه حضور در دو المپیک لندن و ریو را در کارنامه‌اش دارد و در این سال‌ها هم کم برای جودوی ایران افتخارآفرینیی نکرده‌ است اما به یکباره تصمیم گرفت از رشته جودو خداحافظی کند و برای آینده‌اش راه دیگری انتخاب کرد.

درست بعد از المپیک ریو محجوب راهش را از جودو جدا کرد و به گفته خودش برای همیشه عطای جودو را به لقایش بخشید و و رشته MMA روی آورد تا در این سال‌های پایانی ورزش حرفه‌ای‌اش به آرزوهای دست نیافته‌اش برسد. سقف آرزوهای محجوب طلای المپیک و جهانی بود و برای این امر مهم هم 11 سال تلاش کرد اما به هیچ کدام از آنها نرسید.

محجوب به همراه خسروی نژاد مربی اختصاصی اش هفته گذشته راهی تایلند شد تا در مسابقات قفس MMA شرکت کند. البته او قبل از این به رشته‌های دیگر از قبیل کشتی پهلوانی و چوخه روی آورده بود اما به یکباره MMA را انتخاب کرد و راهی تایلند شد. خبرنگار آنا درباره حضور محجوب در این رشته و خداحافظی اش از جودو با او به گفت‌و‌گو پرداخته که در پی می‌آید:

اختلافی با درخشان ندارم/ از جودو چیزی عایدم نشد

محجوب در مورد رفتنش از رشته جودو و شایعه اختلافش با فدراسیون جودو و درخشان گفت: «من بعد از المپیک ریو تصمیم گرفتم از رشته جودو بروم و صحبت‌هایی که در مورد اختلافم با درخشان مطرح می‌شود کذب محض است. من از او بدی ندیده‌ام و هیچ دشمنی هم با فدراسیون جودو ندارم اما دیگر شرایط ماندن در این رشته را ندارم و باید خیلی زودتر از این‌ها فکری برای خودم می‌کردم به همین دلیل تصیمم گرفتم رشته‌های دیگر را امتحان کنم. قبل از مسابقات MMA به رشته کشتی پهلوانی و چوخه روی آورده بودم اما در نهایت مبارزه در قفس را انتخاب کردم. اتفاقا در سال‌های 2013 و 2014 که قوانین جودو در مورد لباس جودوکاران تغییر کرده بود درخشان در آن برهه به ما کمک زیادی کرد و هیچ کدورت و اختلافی بین من و او نیست. اما من چندین سال است که در جودو کار می کنم اما حال شرایط زندگی ام با گذشته خیلی متفاوت شده است. من هم‌اکنون متاهل شدم و باید از نظر مالی اوضاع بهتری داشته باشم اما متاسفانه در این سال هایی که در خدمت تیم ملی و جودوی ایران بودم چیزی عایدم نشد و به همین دلیل تصمیم گرفتم تغییر رشته بدهم»

سجادی گفت مربی جودو همین است و حق اعتراض ندارید!

وی به وضعیتش در سال‌هایی که جودو کار می‌کرد اشاره کرد و گفت: «‌من 11 سال در خدمت تیم ملی هستم. متاسفانه وضعیت جودوی ایران خوب نیست و همین عوامل باعث شد در المپیک ریو ما نتیجه خوبی کسب نکنیم. قبل از المپیک که وضعیت فدراسیون به شدت آشفته بود. رئیس نداشتیم و حتی سرپرست فدراسیون هم عزل شده بود؛ در آن زمان تصمیم گرفتند که همه جودوکاران زیر نظر یک مربی خارجی تمرین کنند. مربی به ایران آمد که تفکراتش در مورد جودو مربوط به سال های 1980 بود و هر روز ما بی انگیزه تر از قبل می شدیم. زمانی که تصمیم گرفتند این مربی به ایران بیاید به وزارت ورزش و جوانان رفتم و در آنجا با سجادی معاون قهرمانی وزارت حرف زدم و به او گفتم که این مربی در حد جودوی ایران نیست و حتی خود ازبکستانی‌ها هم او را قبول ندارند اما هیچ کس به حرف من توجهی نکرد و در نهایت سجادی گفت انتخاب ما همین است و شما هم سرباز تیم ملی هستید و حق اعتراض ندارید!

وی ادامه داد: در زمانی که فدراسیون بدون رئیس بود و سرپرست ما هم عزل شده بود سجادی به ما امیدواری دارد که اوضاع را کنترل می کند اما هیچ کاری برای جودو نکرد و فقط به دنبال خوشی های خودش بود! مربی ازبکستانی چندماه مانده به المپیک با ما تمرین کرد او حتی فنون جودو را هم بلد نبود و وقتی ما در المپیک باختیم فردای آن روز به کشورش بازگشت. در حال حاضر تیم ملی سرمربی ندارد، اگر این مربی ازبکستانی خوب بود چرا بار دیگر او را به ایران نمی‌آورند که هدایت ملی پوشان را برعهده بگیرد؟! اما در زمان طلایی جودو که همه ما برای المپیک آماده می شدیم او را به ایران آوردند و ما بهترین فرصت برای کسب مدال در المپیک ریو را با حضور یک سرمربی نابلد از دست دادیم.

سهم ملی‌پوش 11 ساله یک پرس غذای سرد و خمیر بود!

وی ادامه داد : «همانطور که گفتم من مشکلی با فدراسیون ندارم و حتی بعد از المپیک که وقتی مرا به اردوی تیم ملی دعوت کردند من در یک اردوی مشترک با پرتغال و همچنین دو اردوی دیگر در ایران همراه ملی پوشان بودم اما بعد از مدتی دیدم دیگر با شرایط موجود نمی توانم کنار بیایم. من 11 سال است که عضو تیم ملی ایران هستم و در این مدت نه تنها شرایط ما بهتر نشد بلکه روز به روز افت کردیم. سهم من ملی پوش که 11 سال است در خدمت تیم ملی هستم تنها یک خوابگاه کبکانیان بود و دیگر هیچ امکاناتی در اختیار نداشتیم. ما حتی مکمل غذایی و حقوق به موقع نداشتیم. ما روزانه سه ساعت تمرین می کردیم و بعد از سه ساعت یک پرس غذا برای ما می آوردند که معلوم نبود از چه موادی درست شده است و زمانی هم که به ما می رسید غذای سرد و خمیر بود این وضعیتی بود که ما در اردوهای تیم ملی داشتیم که انگیزه نه برای من بلکه برای هیچ کس دیگر به وجود نمی آمد.

MMA عقده های جودو را برایم برآورده می کند

محجوب در مورد انتخاب رشته جدیدش اظهار کرد:«رشته MMA بالاتر از جودو است و از مشتقات تکواندو و جودو است و در حال حاضر بسیاری از جودوکاران مطرح دنیا در این رشته فعالیت می کنند. بعد از اینکه MMA را انتخاب کردم عده ای گفتند محجوب را گول زدند و او اسیر شیطنت برخی افراد شده است در صورتی که این صحبت‌ها تنها توهم است و چنین چیزی صحت ندارد. خسروی نژاد سال هاست مربی من است و در این مسابقات هم من از او خواستم مانند برادر بزرگتر کنارم باشد. برخی فکر می کنند من این رشته را برای پول انتخاب کردم در حالی که تنها یکی از اولویت ها برای من مسائل مالی بود بیشترین هدفم این بود که عقده های مدال های جهانی و المپیک را که در جودو نتوانستم به آن برسم در این رشته جبران کنم. در حال حاضر هم شرایط گل و بلبلی در MMA ندارم. من از رشته ای که سال ها در آن فعالیت می کردم و رنکینگ جهانی داشتم رفتم و حالا به یک رشته ای آمدم که تازه کار هستم و باید برای رسیدن به قله تلاش کنم.»

نه 2 میلیون تومان را می خواهم نه به تیم ملی برمی گردم

قهرمان سابق جودوی ایران به وضعیت حقوقش در تیم ملی اشاره کرد:«با توجه به اینکه من متاهل شده بودم فدراسیون هم برای من حقوق متاهلی رد کرده بود اما مگر این حقوق چقدر بود که من با این مقدار هم هزینه رفت و آمدم را بدهم و هم مکمل های غذایی ام را تامین کنم و مخارج زندگی ام را با آن پرداخت کنم.من در همین شهرستان خودم به قدری اعتبار دارم که به راحتی می توانم کار تجاری انجام دهم. برای ما مگر چه امکاناتی فراهم کردند که به همه می گویند تمام امکانات را فراهم کردیم. من دیگر نه این 2 میلیون تومان حقوق را می خواهم و نه دیگر به تیم ملی برمی گردم.امیدوارم جودوی ایران از این به بعد شرایط بهتری پیدا کند و من هم در رشته ای که فعالیت می کنم برای کشورم افتخارآفرینی کنم. من در مسابقات MMA زیر پرچم مقدس ایران مسابقه می‌دهم و هیچ کس هم نمی تواند این پرچم را از من بگیرد.»

محجوب در پایان گفت: «سعید مولایی و چندجودوکار ایرانی تجربه‌های زیادی دارند و اگر واقعا ما هدفمان این است که بالاخره به مدال جهانی و المپیک برسیم با چند راهکار ساده این امر محقق خواهد شد. مهد جودو در دنیا کشور ژاپن است و همه کشورها برای چند ماه در این کشور اردوی مشترک می گذارند تا از فنون آنها مطلع شوند در حالی که ما تا به حال حتی یک اردوی مشترک با این کشور نداشتیم. دومین موضعی که به موفقیت تیم ملی کمک می کند حضور یک مربی باتجربه است. وقتی مربی خودش مدال جهانی ندارد و با دیدن چندتا فیلم به ورزشکار فنون یاد می دهد دردی از ما دوا نمی کند. در این چندسال وضعیت جودو به همین صورت بوده و مربی که واقعا قهرمان دنیا باشد و در المپیک مدال آور بوده برای تیم ملی جودو نیامده و به همین دلیل است که این رشته روز به روز افت می کند.»