بازیافت‌های فضایی؛ توشه سفرهای دوردست

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از Phys.org، سفرهای فضایی نیازهای خاص خود را دارد و هرچه سفر دورتر باشد، مایحتاج بیشتری نیاز است اما امکان حمل بار کمتر می‌شود پس استفاده بهینه از توشه موجود، بهترین و تنها راه اکتشاف فضاست.

یک تیم پژوهشی از دانشگاه «کلمسون» آمریکا موفق شدند مجموعه‌ای از تکنیک‌های بیوشیمیایی طراحی کنند که با استفاده از آنها هرچه از بدن فضانوردان دفع شود، به محصولی مفید تبدیل شود.

این روش‌ها از ادرار تا هوای بازدم را شامل می‌شود و بر پایه کار باکتری‌ها طراحی شده است. در این پژوهش از مخمری به نام «Y. lipolytica» بهره گرفته شد که می‌تواند هوای بازدم و کربن موجود در آن را به‌ عنوان غذا استفاده و از آن اسیدهای چرب حاوی امگا 3 تولید کند.

در بخشی دیگر، اوره موجود در ادرار نیز توسط باکتری‌ها به پلیمر تبدیل می‌شود و سپس با استفاده از پرینترهای سه‌بعدی، این پلیمر به ابزارها و نیازهای تجهیزاتی فضاپیما تبدیل خواهد شد.

نتایج این پژوهش قرار است در نشست آکادمی شیمی آمریکا ارائه شود اما هنوز میزان تولید مخمرهای Y. lipolytica پائین است و پژوهشگران در حال تلاش برای یافتن راهی برای افزایش تولید این مخمر هستند.

آنها اعلام کرده‌اند که هر باکتری و میکرواورگانیسمی، ویژگی‌های منحصر به‌فرد خود را دارد و برای موفقیت در استفاده از آن باید روی این ویژگی و توانمندی تمرکز کرد. ژنوم Y. lipolytica دارای پیچیدگی و سادگی خاص خود است و اکنون این مخمر زیر میکروسکوپ قرار گرفته است تا توان تولید آن افزایش یابد.

از سوی دیگر پژوهش‌های موازی برای توسعه استفاده از این تکنیک روی زمین نیز در دست انجام هستند. در صورتی که این پژوهش به نتیجه لازم برسد، فضانوردان می‌توانند در سفرهای فضایی طولانی، پس از یک خواب بیولوژیکی، بیدار شوند و با مواد دفعی بدن خود، هرچه لازم دارند از غذا تا آچار را بسازند و اضافه‌باری نیز با خود حمل نکرده‌اند.