مخالفان دولت اگر ابایی از طرح نظر مردم درباره مذاکرات ندارند رفراندوم برگزار کنند

احمد شیرزاد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، درباره اقدام عده‌ای برای توزیع بیانیه علیه مذاکرات هسته‌ای در مراسم سالگرد ارتحال امام و مراسم نیمه شعبان اظهار کرد: معمولا شرکت‌کنندگان در این قبیل مراسم‌ به احترام برگزارکننده در قبال این‌گونه اقدامات سکوت می‌کنند، اما اگر حرفی بیان نمی‌شود به این معنی نیست که نظری در این باره وجود ندارد و همه مردم و شرکت‌کنندگان در مراسم با توزیع‌کنندگان بیانیه‌ها موافق هستند.

شیرازد گفت: البته باید توجه داشت که هر اتفاقی افتاده است به این معنی نیست که در همه کشور و در همه مراسم‌ این ماجرا تکرار شده است.

وی تأکید کرد: نمی‌توان این اقدامات را به حساب همه شرکت‌کنندگان در مراسم گذاشت. هرچند ممکن است برخی از برگزارکنندگان مراسم‌ با این اقدامات موافق باشند ولی این منعکس‌کننده نظر همه گروه‌ها نیست و ممکن است اکثر نیروهای جوان برگزارکننده نظر موافقی در این زمینه نداشته باشند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب افزود: هدف این‌گونه‌ اقدامات بیشتر خبرسازی و جوسازی است که نشان دهند نظر همه مردم است ولی این‌گونه نیست.

شیرازد تصریح کرد: واقعا اگر قرار باشد نقدی نسبت به مذاکرات هسته‌ای صورت بگیرد و منتقدان ابایی از نظر مردم ندارند، بهتر است همانگونه هم که گفته شده است، رفراندومی در این رابطه برگزار شود تا نظر مردم به طور دقیق معلوم شود.

شیرزاد در مورد اجتهاد در اندیشه امام(ره) و ضرورت تبیین اصول و بینات اندیشه امام(ره) اظهار کرد: باید توجه داشت اندیشه امام خمینی(ره) را می‌توان به چند بخش تقسیم کرد؛ از آنجا که ایشان یک رهبر مذهبی بودند یک بخش از آرای ایشان مربوط به مسائل دینی است که یک امر تخصصی است و فقط فقها در مورد آن می‌توانند اظهارنظر کنند.

وی ادامه داد: بخش دیگر از اندیشه امام خمینی(ره) مربوط به مسائل و فضائل اخلاقی است که تغییر نمی‌کند. برای مثال پایبندی به تعهدات کشور، دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور، وحدت همه گروه‌ها و پرهیز از تفرقه مذهبی و بسیاری از این ارزش‌های این‌چنینی مسائلی هستند که امام(ره) همواره روی آن‌ها تأکید می‌کردند که این مسائل عمومیت داشته است و خیلی تابع شرایط و زمان خاصی نیست.

شیرزاد با اشاره به اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) اضافه کرد: دسته سوم از آرا و نظرات امام، اندیشه‌های خاصی است که مربوط به زمان خاصی است که چه بسا در طول عمر ایشان مطالب متفاوتی بیان شده باشد. نباید تردید کنیم که حضرت امام(ره) در دو جایگاه دینی و سیاسی متفاوتی قرار داشتند به این معنی که هم یک رهبر مذهبی بودند که طبیعتا در بعد مذهبی تغییرات خیلی کم است اما در بعد سیاسی این‌گونه نیست که همیشه یک چیز باشد و ممکن است بنا به ضرورت حفظ منافع و مصالح، دستور به قاطعیت می‌دادند ولی بعدا نظری دیگری اعلام می‌کردند. مثلا مرحوم امام(ره) تا چند هفته قبل از پذیرش قطعنامه 598 مواضع سازش‌ناپذیری داشتند خب اگر ما آن جملات و مواضع را کلیشه کنیم و بزرگ کنیم تصمیم بعدی امام(ره) چه می‌شود؟ بنابراین در این بخش نباید بر ابدی بودن آن تصمیمات تأکید شود چراکه به فراخور شرایط سیاسی کشور اتخاذ شده است.