متاسفانه فقط در زمان تنگناها، دانشگاه و صنعت به سراغ هم می‌روند

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از روابط عمومی رادیو گفت‌وگو، دکتر منوچهر منطقی، رئیس مرکز ملی فضایی و دبیر ستاد هوایی و هوانوردی، در این برنامه با موضوع ارتباط صنعت و دانشگاه در طول دوران انقلاب اسلامی با بیان این که صنعت و دانشگاه از یک طیف هستند، گفت: «از ابتدا تا انتها یعنی از آغاز ایده تا تولید محصول، دانشگاه و صنعت باید کنار هم باشند و با یکدیگر به صورت یکپارچه کار کنند. دولت معمولا سعی می‌کند کاری کند تا این یکپارچگی به صورت روان ایجاد شود یعنی قوانین و مشوق‌های مختلف ایجاد می‌کند تا این دو مجموعه با یکدیگر کار کنند».

وی با بیان این که عموما در تنگناها و زمان‌هایی که نیاز داریم، صنعت و دانشگاه با یکدیگر همکاری نزدیکی پیدا می‌کنند، افزود: «اگر بخواهیم جنگ تحمیلی را موشکافی کنیم تا ببینیم چه عاملی باعث شد، بتوانیم در مقابل کشورهای مهاجم مقاومت کنیم، متوجه می‌شویم بخش صنعت و دانشگاه با هم خیلی خوب عجین شدند».

وی همچنین گفت: «هر جا که بر مبنای خود اتکایی و خودکفایی عمل کردیم و محصولی تولید کردیم، موفق بوده‌ایم. البته همانطور که اشاره شد، متاسفانه فقط در زمان تنگناها، دانشگاه و صنعت به سراغ هم می‌روند در حالی که دانشگاه‌ها آینده‌ساز هستند و اگر برای طراحی آینده به دانشگاه اتکا داشته باشیم، به سرعت در رده کشورهایی قرار می‌گیریم که توسعه یافته هستند. نمونه بارز در این زمینه موضوع نانو و بایو تکنولوژی است که امروز حتی برتر از خیلی از کشورهای توسعه‌یافته هستیم».

رئیس مرکز ملی فضایی با بیان اینکه دانشگاه و صنعت می‌توانند در دو بخش به کشور کمک کنند، عنوان داشت: «یک بخش این است که صرفا وضعیت حال را ببینیم و هر تنگنایی که در حال حاضر در کشور داشته باشیم، قطعا با اتکا به این زنجیره، حل می‌شود».

وی درباره بخش دوم نیز گفت: «یک بخش مهم دیگر مربوط به آینده است که در این زمینه دانشگاه‌ها باید پیشتاز باشند و در نهایت صنعت پیگیر دانش و فناوری باشد تا آنها را به محصول تبدیل کند. معمولا در کشور در این بخش نقص داریم که اگر روی این حوزه فعالیت کنیم، مطمئن هستم یکی از بهترین ترکیب‌های مهم بین دانشگاه و صنعت در سطح جهان را خواهیم داشت».

دبیر ستاد هوایی و هوانوردی کشور با تصریح بر این موضوع که هیچ کدام از دستاوردهای هوا و فضا در ایران بدون دانشگاه اصلا ممکن نبود، گفت: «عموما سطح صنعت در ایران در حوزه پایین یا متوسط است در حالی که هوا و فضا جزو فناوری‌های پیشرفته قرار می‌گیرد و این یعنی سهم دانش نسبت به سهم قطعات بیشتر است».

وی ادامه داد: «وقتی وارد حوزه هوا و فضا شدیم، هیچ کدام از فناوری‌های این حوزه وجود نداشت و به همین جهت باید به سراغ دانشگاه‌ها می‌رفتیم و امروز وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم همه دانشگاه‌های فنی کشور ماهواره ساز شد‌ه‌اند زیرا همه دانشی که در این حوزه توسعه پیدا کرده است، در بستر دانشگاه بوده و کمتر در بستر صنعت توسعه‌یافته است».

منطقی درباره بخش هوایی نیز عنوان داشت: «این بخش مبتنی بر یکسری قوای محرکه خاص که عمدتا موتورهای توربینی است، می‌باشد که در دانشگاه توسعه داده شده است و بعد به صنعت آمده است. همچنین آلیاژها و تجهیزات به کار رفته در این بخش نیاز به فناوری‌هایی دارد که مجموعه دانشگاه و صنعت یکپارچه شدند و آنها را ارائه دادند».