دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
20 تير 1394 - 09:00
دکتر سعید معیدفر در گفت‌وگو با آنا مطرح کرد

تاثیر مهلک تقلب علمی در نظام اجتماعی کشور

هفته گذشته هیات وزیران لایحه ماده واحده مقابله با تقلب در تهیه آثار علمی را تصویب کرد. این لایحه قرار است پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی، نخستین گام اساسی برای مقابله با معضلی باشد که این روزها دامن‌گیر فضای علمی کشور شده است.
کد خبر : 27210

دکتر سعید معیدفر، استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران در واکنش به تصویب این لایحه در دولت، به خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، گفت: گستردگی و شیوع تقلب در بین دانشجویان، کارکرد حیاتی و تاثیرگذار آزمون‌ها، پژوهش‌ها، پایان نامه ها و به تبع آن سیستم آموزشی و نیز تمامی ابعاد اقتصادی، صنعتی و فرهنگی جامعه را مختل می کند. آزمونی که در آن تقلب باشد، مفهوم خود را از دست می دهد و نمی تواند افراد را بر اساس خصلت ها و توانایی هایشان به درستی در مراکز آموزشی، صنعتی و تجاری مناسب وارد کند. در واقع پایان نامه های تقلبی نمی تواند خروجی های معتبر سیستم آموزشی را مشخص کند و بدتر از همه اینکه هرگز نمی تواند نقش انگیزه بخش برای طی مراحل تحصیل و کسب اطلاعات و مهارت های مورد نیاز در دانشجویان را ایفا کند. در حالی که، این هدف اصلی دانشگاه ها بوده است.


این استاد دانشگاه افزود: از ابتدای پیدایش تمدن بشر تا امروز، همواره خودِ انسان ها و رفتارهایشان، مهمترین عامل در تعیین پیشرفت و ترقی و یا تباهی و نابودی جوامع بوده اند. تقلب بر شخصیت افراد در اجتماع تاثیر می گذارد. تقلب افراد را تربیت می کند، اما به نحوی نامناسب. تقلب، دانشجویی را که از مهمترین و تاثیرگذارترین عناصر کشور است، به فردی سست و تنبل تبدیل می کند. فردی که در طی سپری کردن حداقل 16 سال تحصیلش به استفاده از دسترنج دیگران برای رسیدن به اهدافش عادت کرده، دانشجویی که یک بار با استفاده از تقلب به موفقیت آموزشی نسبتا بزرگی دست پیدا کند، به نوعی به این رفتار نادرست اعتیاد و وابستگی روانی پیدا کرده و نمی تواند در آینده برای رسیدن به اهداف تحصیلی تلاش کند، این امری است که متاسفانه در بسیاری از دانشجویان دانشگاه های ما به عادت تبدیل شده و پس از طی مراحل تحصیل روز به روز بیشتر در شخصیتشان نهادینه شده و تا آخر عمر با اکثر آنها باقی می ماند و اثرات منفی خود را به صورت مداوم بر جامعه وارد می کند.








پایان نامه های تقلبی نمی تواند خروجی های معتبر سیستم آموزشی را مشخص کند و بدتر از همه اینکه هرگز نمی تواند نقش انگیزه بخش برای طی مراحل تحصیل و کسب اطلاعات و مهارت های مورد نیاز در دانشجویان را ایفا کند. در حالی که، این هدف اصلی دانشگاه ها بوده است

معیدفر با ذکر این نکته که «یکی دیگر از عواقب ویرانگر تقلب، تبدیل شدن تجاوز به حقوق دیگران به عادت و امری روزمره است» تصریح کرد: سیستم آموزشی به صورت مشخص بر پایه رقابت بنا شده است. کسی که به هر وسیله ای در انجام تقلب همکاری می کند، خودآگاهانه می داند که با این کار به حقوق دیگران تجاوز می کند و امتیازات فوق را از افرادی که لایقش هستند به نفع خودش یا هر شخص دیگری که شایسته نیست سلب می کند. با وجود این آگاهی، باز هم به طور مداوم در پروژه ها و تمرین های علمی به تقلب کردن ادامه می دهد.


استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران ادامه داد: پایمال کردن و محترم نشمردن حقوق دیگران و تبدیل شدن این رفتار به امری روتین و پسندیده، صفت اخلاقی نامناسب دیگری است که تقلب را در اشخاص به وجود می آورد. این مورد نیز نقش مهلک خویش را در تمام ابعاد نظام اجتماعی نشان می دهد.


معیدفر در پایان خاطرنشان کرد: در صورتی که برخورد با تقلب به صورت یک قانون در بیاید علاوه بر اینکه از سرقت های علمی جلوگیری می کند، بلکه اجازه نمی‌دهد افراد یاد بگیرند با تقلب کردن جایگاه و منزلت اجتماعی کسب کنند و به طور کلی تقلب عادت روزمره آنها شود.


انتهای پیام/

ارسال نظر
هلدینگ شایسته