فدراسیون وزنه‌برداری درباره کاهش سهمیه المپیک توکیو کم کاری کرد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، سعید فائقی معاون فنی اسبق سازمان تربیت بدنی درباره علت کاهش سهمیه‌های تعداد از رشته‌ها در المپیک و بازی‌های آسیایی گفت: در شرایط فعلی مهم‌ترین بحث در ورزش ارتباطات است به این معنی که کمیته ملی المپیک و کمیته بین المللی المپیک باید با یکدیگر همسو باشد. گاهی اوقات برخی کشورهای برگزار کننده چه در المپیک توکیو 2020 یا المپیک 2024 که در فرانسه برگزار می‌شود در برخی رشته‌ها محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند. به این صورت که مثلا کشور ژاپن ورزش‌های ملی خود را در المپیک قرار می‌دهد این از‌ امتیازات کشورهای برگزارکننده است که به آنها داده می شود البته این مورد هم محدود است و اینگونه نیست که چندین رشته را در المپیک وارد کند و علت اینکه گاهی کشور‌ها در تورنمنت های مختلف با کاهش سهمیه روبه رو می شوند همین مورد است.

وی در صحبت هایش به ضرورت ارتباطات در حوزه ورزش اشاره کرد و گفت: در گذشته کمیته بین‌المللی المپیک در رابطه با کشتی محدودیت‌هایی را ایجاد کرد و قرار بود این رشته از المپیک حذف شود به همین دلیل کشورهای صاحب کشتی دست به دست هم دادند تا جلوی این کار گرفته شود. به عنوان مثال کشوری مانند آمریکا با کشور ما از نظر سیاسی در یک راستا نبودند اما در بحث کشتی اجماع شدند تا این رشته از المپیک حذف نشود. یا در سال 1998 زمانی که تیم ملی ما به جام‌جهانی صعود کرده بود من خاطرم هست در آن دوران ما 5 بازیکن دو اخطاره داشتیم که یکی از این دو اخطاره‌ها هم اتفاقا کریم باقری بازیکن بزرگ فوتبال بود در واقع با آن شرایط نصف تیم دو اخطاره بودند و ما تصمیم گرفتیم در آن زمان به یک مناسبتی رئیس فدراسیون جهانی فوتبال را به ایران دعوت کنیم و با مذاکره و رایزنی بازیکنانی را که دو اخطاره بودند را ببخشند در اینجاست که ارتباطات نقش بسیار مهمی در ورزش دارد.

وی ادامه داد:‌‌ اما در حال حاضر کمیته ملی المپیک خودش تغییر فاز دارد، به این معنی که طبق اساسنامه کمیته بین‌المللی المپیک، در همه کشورها یک ماه بعد از المپیک مجمع برگزار و مدیریت جدید المپیک مشخص می‌شود. اما در ایران دیدیم که این کار چقدر با تاخیر انجام شد. ما وقتی خودمان به این امر اهمیت نمی‌دهیم طبیعی است که دنیا هم به ما توجهی نکند.

فائقی یکی از علت‌های کاهش سهمیه‌های ورزشی را نداستن کرسی‌های بین المللی فدراسیون‌های ورزشی می‌داند و در این رابطه گفت:در جهان و آسیا داشتن کرسی‌های بین‌المللی یکی از ضروریات ورزش ایران است مثلا در سال‌های گذشته ما در کشتی دکتر توکل را داشتیم که من به خوبی یادم است در المپیک سیدنی وقتی طلایی کشتی‌گیر ما به حریف خود باخت با توجه به اینکه ما در هیات رئیسه فیلا نماینده داشتیم توانستیم اعتراض کنیم و رای را برگردانیم. من در گذشته در این کشور معاون ورزش قهرمانی بودم به این معنی که همه اتفاقات قهرمانی تحت مسئولیت من بود اما این عنوان من در جهان خیلی محدود بود به همین دلیل من همان زمان تصمیم گرفتم با نمایندگان ایران در کرسی‌های بین‌المللی ارتباط برقرار کنم و هر جایی که آنها می‌روند من هم بروم چرا که آنها در عرصه بین‌المللی شناخته شده بودند. ما چندین نائب رئیس بین‌المللی داشتیم که همه اینها تاثیر بسزایی در تصمیمات ورزشی داشتند اما حالا می بینیم که این تعداد خیلی کم است و چندان تاثیرگذاری زیادی ندارند.

فدراسیون وزنه برداری به خوبی از این رشته دفاع نکرد

معاون اسبق سازمان تربیت بدنی به وضعیت رشته وزنه‌برداری و کاهش سهمیه این رشته در المپیک توکیو اشاره کرد و گفت:‌در گذشته مرحوم شهابی در وزنه‌برداری عضو کمیته پزشکی جهان بود و من به خوبی یادم است که ارتباط او با تاماش آیان رئیس فدراسیون جهانی مانند دو برادر بود و همین مسائل باعث می‌شد که ما در وزنه‌برداری اتفاقات خوبی ببینیم.‌ ما از سال 2008 به بعد در المپیک و مسابقات جهانی قهرمانان زیادی در رشته وزنه برداری داشتیم و حتی در المپیک ریو با وجود 5 وزنه‌بردار یک دوپینگی هم نداشتیم. در این چند سال اخیر هم تنها یک دوپینگی در رده نوجوانان داشتیم. حتی در مسابقات جهانی 2017 که 9 کشور به دلیل دوپینگ محروم شده بودند ایران توانست با تمام وزنه‌بردارانش در این رقابت شرکت کند و عنوان قهرمانی را به دست بیاورد. همه این موارد به خوبی نشان می‌دهد که اگر ایران امروز در زمره کشورهایی که با کاهش سهمیه در المپیک روبرو شده‌اند به دلیل عدم دفاع خوب در عرصه بین‌المللی بوده است. ما در وزنه‌برداری نتوانستیم رابطه‌های خوبی برقرار کنیم و مذاکرات خوبی را داشته باشیم با اینکه دبیرکل کنفدراسیون آسیا سال‌ها در دست ایران بوده اما نتوانستیم با لابی و مذاکره شرایط را از این بحران خارج کنیم و جزو کشورهای کاهش سهمیه قرار نگیریم. معمولا در المپیک‌ها سه مدال اصلی به قوی‌ترین، سریع‌ترین و سنگین‌ترین ورزشکاران داده می‌شود که یکی از آنها قوی ترین ورزشکار برای ایران است. اما چقدر ما از این امتیاز استفاده کرده‌ایم و با اعضای فدراسیون جهانی رابطه خوب برقرار کردیم تا در این موارد به ما کمک کنند. متاسفانه در فدراسیون وزنه برداری دفاعیات خوبی در عرصه بین المللی از این رشته صورت نگرفت.

وی به ضعف ورزش ایران در عرصه مدیریت اشاره کرد و گفت: متاسفانه در حال حاضر مسئولان ورزشی کشور ما زبان خارجه نمی‌دانند و همین موضوع هم باعث می‌شود که در کمیته استیناف یا دادگاه تجدید نظر نتوانیم از حق خود دفاع کنیم. از طرفی همانطور که گفتم کمیته المپیک هم تغییر فاز دارد متخصصانی که همه دنیا قبول‌شان دارند در بیرون از گود هستند و یک شبه نخبگانی متولد می‌شوند که در ورزش هیچ جایگاهی نداشتند. وقتی ما خودمان بر خلاف اساسنامه خودمان رفتار می‌کنیم چه توقعی داریم که دنیا به ما احترام بگذارد.

فائقی در مورد اینکه کمیته بین‌المللی المپیک به دنبال محدود کردن مدال‌آوری در کشورهای شرقی است، اظهار کرد: به نظرم این حرف برگرفته از همان توهم توطئه است برای چه آنها بخواهند این توطئه را برای ما بچینند کشورهای همسایه ما به خصوص عرب‌ها در کجای ورزش قرار دارند آنها همه قهرمانان‌شان از کشورهای مختلف است. اما چیزی که یاد گرفتند این است که مدیریت بلد باشند و رابطه برقرار کنند. آنها در مدیریت برنامه‌ریزی کردند چیزی که نقطه ضعف ما است. از طرف دیگر کشورهایی که در آسیا سرآمد هستند و به خوبی در ورزش پیشرفت کردند نیازی ندارند که کمیته بین‌المللی المپیک آنها را محدود کند آنها به اندازه کافی در جهان حرفی برای گرفتن دارند. چرا باید کمیته ملی المپیک مدال آوری کشوری مثل ایران که چندان قدرتمند نیست و در المپیک و جهان خیلی کم مدال می گیرد را محدود کند؟! این مسائل فقط برگرفته از کم‌کاری و ضعف ماست. متاسفانه در این سال‌های اخیر ما در فوتبال، کشتی، وزنه‌برداری عنوان‌های آسیایی و جهانی زیادی را داشتیم اما حالا همه آنها را از دست داده‌ایم ما خودمان این شرایط را برای خودمان به وجود آورده‌ایم. زمانی که در کمیته بین‌المللی المپیک عضویت IOC را از دست دادیم، همان زمان همه به ما گفتند که این عضویت دیگر به دست نمی‌آید و نبادید آن را به راحتی از دست بدهیم اما توجهی نکردیم و حالا به خاطر نداشتن همین کرسی ها در عرصه های مختلف با مشکل روبه رو می شویم.