اگر دوباره به عقب بگردم، بازهم دانشگاه آزاد را انتخاب می‌کنم

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، احسان جانقلی، فارغ‌التحصیل رشته پزشکی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران، گفت: «به نظر من دانشگاه آزاد برای تحصیل از دانشگاه سراسری هم بهتر است؛ برخلاف تبلیغاتی که در جامعه می‌شود، اگر کسی وارد دانشگاه آزاد شود، ضرر نمی‌کند».

وی افزود: «دو سال پیش فارغ‌التحصیل شدم و الان دانشگاه آزاد خیلی فرق کرده است اما مطمئن هستم که مشکلاتش بیشتر شده است. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات دانشگاه آزاد این است که قوانین آن برای دانشجوی پزشکی و دانشجوی حسابداری یکسان است؛ درواقع علوم پزشکی دانشگاه آزاد به‌درستی از باقی بدنه آن تفکیک نشده است و بسیاری از این قوانین قابل اجرا نیستند».

جانقلی گفت: «تناقض‌های آئین‌نامه‌ای بسیاری در بحث آموزشی و پژوهشی داشتیم. بحث هزینه کردن برای دانشجو هم مطرح است؛ در دانشگاه آزاد دانشجو خودش هزینه را پرداخت می‌کند اما هزینه‌کرد خوبی برایش نمی‌شود. بین واحدهای مختلف دانشگاه آزاد تفاوت‌های زیادی وجود دارد؛ من در دانشگاه علوم پزشکی تهران درس خواندم که یکی از بهترین واحد پزشکی دانشگاه آزاد است اما واحدهای دیگر دارای کمبودهای زیادی هستند. بعضی واحدها فراموش شده هستند، بعضی واحدها فقط اسم دارند».

وی ادامه داد: «یکی دیگر از مشکلات دانشگاه آزاد تغییرات مدیریتی زیادش بود. در هفت سالی که درس خواندم، پنج رئیس دانشگاه عوض شد، بیش از 20 معاون عوض شد؛ یعنی هیچ کس نمی‌توانست کار مدیریتی انجام دهد. دانشگاه برنامه کوتاه مدت و بلند مدت نداشت، برنامه‌ریزی و استراتژی برای دانشجویانش نداشت. هر مدیر و هر معاونی که می‌آمد تمام قوانین قبلی ملغی می‌کرد و یک سری قوانین جدید مقرر می‌کرد».

وی افزود: «دانشجویان دانشگاه آزاد در خیلی از آزمون‌ها با دانشجویان دانشگاه سراسری سنجیده می‌شوند؛ بالاترین نمرات و بالاترین رکورد در المپیاد، آزمون‌های جامع و آزمون پیش‌کارورزی دست دانشجویان دانشگاه آزاد است. در امتحان پذیرش دستیار تخصصی که بزرگ‌ترین ماراتن علمی کشور در حوزه علوم پزشکی است، نفر دوم از دانشجویان واحد علوم پزشکی تهران بوده است. این امر نشان می‌دهد که دانشجویان دانشگاه آزاد در جاهایی که با دیگر دانشجویان سنجیده می‌شوند اگر از نظر علمی از آنها جلوتر نباشند، عقب‌تر نیستند اما جایگاه این نخبه‌ها هرگز در دانشگاه حفظ نشده است و خیلی راحت به دست فراموشی سپرده می‌شوند».

جانقلی گفت: «خود من چند مورد ثبت اختراع داشتم، کتاب چاپ کردم، طرح ارائه دادم و کارهای پژوهشی انجام دادم اما دانشگاه تاکنون نه تنها یک ریال هم برای من هزینه نکرده بلکه حمایت معنوی هم نکرده است. به همین دلیل هم مجبورم تمام کارهای تحقیقاتی‌ام را با دانشگاه‌های دیگر به اشتراک بگذارم و با آنها کار کنم».

وی ادامه داد: «فکر می‌کنم پذیرش بچه‌های دانشگاه آزاد در حوزه تحصیلات تکمیلی چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور از بچه‌های دانشگاه سراسری بیشتر است چراکه دانشجویان دانشگاه آزاد در محیطی رشد می‌کنند که از همه نطر تحت فشار هستند و سایه نمی‌تواند و دانشجوی پولی همیشه بالای سرشان است؛ پس برای ثابت کردن خودشان انگیزه‌های بالایی دارند. مطمئن هستم که از نظر پذیرش دانشجو به دانشگاه‌های خارجی عقب‌تر از دانشگاه‌های سراسری نیستیم».

وی افزود: «در رتبه‌بندی‌های جهانی همیشه اسم دانشگاه‌های شریف، امیر کبیر و دانشگاه تهران را می‌بینیم اما به دلیل مشکلی که در این میان وجود دارد، اسم دانشگاه آزاد در رتبه‌بندی‌ها وجود ندارد. دانشگاه آزاد بزرگ‌ترین دانشگاه دنیاست چراکه یک دانشگاه کلی و یک برند کلی محسوب می‌شود اما نمی‌توان تمام واحدهای دانشگاهی را وارد رتبه‌بندی کرد، باید حوزه‌های مختلف آن جدا شوند؛ مثلا واحد علوم پزشکی به صورت مجزا توانایی رقابت با هیچ دانشگاهی را ندارد، نمی‌تواند وارد رتبه‌بندی شود چراکه یک دانشگاه جدا حساب نمی‌شود. تاکنون هیچ واحدی از دانشگاه آزاد، به جز واحد علوم تحقیقات، به صورت تک وارد رتبه‌بندی نشده است چراکه مکان فیزیکی در رتبه‌بندی‌ها ملاک نیست».

جانقلی گفت: «مشکل دانشگاه آزاد این است که حتی در رتبه‌بندی‌های داخلی نیز نمی‌تواند وارد تیپ‌بندی‌های دانشگاه‌های داخلی شود چراکه یک مجموعه بسیار بزرگ است. به دلیل همین تناقض‌های موجود در تقسیمات دانشگاه آزاد است که در رتبه‌بندی‌ها اسمی از این دانشگاه نیست».

وی افزود: «سال 85 اولین دوره‌ای بود که می‌توانستم کنکور بدهم اما ندادم؛ سال 86 کنکور دادم و رتبه خوبی هم در دانشگاه سراسری آوردم اما به‌خوبی انتخاب رشته نکردم که باعث شد از شرکت در کنکور سال بعد محروم شوم. با این حال در سال 87 با رتبه 830 سراسری، تصمیم گرفتم که دانشگاه آزاد را انتخاب کنم چراکه مجبور بودم تهران باشم و از این نظر موقعیت جغرافیایی مناسبی داشت».

وی ادامه داد: «وقتی آن سال وارد دانشگاه شدم به هیچ وجه از انتخابم پشیمان نبودم چون در سال تحصیلی 87-88 دانشگاه آزاد قابلیت رقابت با تمامی دانشگاه‌های داخلی را داشت».

جانقلی گفت: «اگر دوباره به عقب بگردم، بازهم دانشگاه آزاد را انتخاب می‌کنم. اگر الان موفقیت نسبی دارم به این دلیل است که در دانشگاه آزاد درس خوانده‌ام. معمولا ما این گونه هستیم که وقتی سرکوبمان می‌کنند، موفق‌تر عمل می‌کنیم چراکه مجبورید بیشتر تلاش کنید تا خودتان را ثابت کنید. در دانشگاه سراسری روال به این شکل نیست، امکانات زیاد است و تفاوتی بین افراد قائل نمی‌شوند. همچنین انگیزه‌ای هم برای این کار ندارند چراکه تمام اتفاقات خوب برای آنها به صورت برایشان رخ می‌دهد؛ یعنی حتی اگر تلاش نکنی هم اتفاقاتی برایت رخ می‌دهد اما در دانشگاه آزاد باید خیلی تلاش کنی تا بتوانی به چیزی برسی».

وی افزود: «اگر به دنبال موفقیت هستید، دانشگاه آزاد نیروی محرکه خوبی است؛ البته این نیروی محرکه با تشویق صورت نمی‌گیرد بلکه به شکل موانع پیش روی دانشجو قرار می‌گیرد؛ این کار یا دانشجو را پیشمان می‌کند یا او را به بالاترین حد می‌رساند».