کامپیوترها چقدر به ما نزدیکند؟

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، آیا کامپیوترها می‌توانند فکر کنند؟ این سوالی است که در چند دهه گذشته حسابی ذهن‌ها را به خود مشغول کرده است. رسیدن به پاسخ این سوال مستلزم درک صحیح آن است. آگاهی از این که واقعا چه می‌خواهیم، می‌تواند برای رسیدن به آن بسیار راهگشا باشد. این پرسش را به دو شیوه می‌توان مطرح کرد:
آیا کامپیوترها می‌توانند مانند انسان فکر کنند؟
آیا کامپیوترها می‌توانند منطقی فکر کنند؟
هوش مصنوعی دانشی است که مدت‌ها در پی رسیدن به پاسخ این سؤال بوده است. بی‌شک هوش مصنوعی تأثیر زیادی بر زندگی ما گذاشته است و نمی‌توانیم نقش آن را در زندگی روزمره خود کتمان کنیم. بسیاری از محققان می‌گویند تا سال 2025 کامپیوترها به اندازه انسان هوشمند خواهند بود و تا سال 2035 یک کامپیوتر به‌تنهایی بتواند از مجموع تمام انسان‌ها باهوش‌تر باشد.

کامپیوترهای آینده بسیار انعطاف‌پذیر، خود یادگیرنده و دارای احساس خواهند بود. شاید همین داشتن یا نداشتن مورد آخر موجبات نگرانی بسیاری از جمله استیون ‌هاوکینگ را فراهم آورده است. وی در این مورد گفت: پیشرفت تمام و کمال هوش مصنوعی می‌تواند نسل انسان را به نابودی بکشاند. لازم به یادآوری است که او این جمله را به کمک هوش مصنوعی (کامپیوتر سخنگو) گفته است. جالب اینجا است که بیل گیتس هم با استفاده از عبارت تهدید جدی برای بشر در مورد این فناوری هشدار داده است.
اما این که ربات‌ها کی وارد زندگی ما خواهند شد و چه نتایجی خواهد داشت باید منتظر ماند و تماشا کرد. دانشمندان در تلاش هستند تا ربات‌هایی را بسازند که نه با اشیا بلکه با انسان ارتباط داشته باشد. یعنی رباتی که به ما گوش می‌دهد، با ما حرف می‌زند و مثل انسان‌ها حالات چهره‌اش تغییر می‌کند. شاید این طرح بزرگ بتواند آنها را از منزوی کردن نجات دهد. شاید چند سال دیگر به جای واژه "آن" برای یک ربات از کلمه "او" استفاده شود. اما همچنان سؤالاتی پابرجا است و بدون پاسخ. آیا ربات‌ها می‌توانند هوشیاری داشته باشند؟ آیا کامپیوترها می‌توانند احساس داشته باشند؟
اما به‌راستی کامپیوترها چقدر به ما نزدیک هستند؟ شاید مهم‌ترین خصیصه‌ای که ما انسان‌ها را از سایر موجودات جدا می‌کند توانایی بالای ما در یادگیری است. ما اطلاعات را یاد می‌گیریم طبقه‌بندی و در مواقع لزوم استفاده می‌کنیم. اگر کامپیوترها توانایی یادگیری داشته باشند یعنی قدمی دیگر به ما نزدیک شده‌اند.

یادگیری قوی کلیدی برای استفاده بیشتر از زبان شد. یکی از مهم‌ترین اهداف هوش مصنوعی ساخت دستگاهی برای تجزیه و تحلیل هر چه بهتر زبان است. در سال 1956 آرتور ساموئل یکی از پیشگامان یادگیری ماشینی توانست کامپیوتری بسازد که می‌توانست چکرز بازی جنگ نادر بازی کند. دیری نپایید که این کامپیوتر اجازه داد تا بارها و بارها با خودش بازی کند و یاد بگیرد. شاید این آغاز رقابت انسان و ماشین به صورت ملموس بود.
البته فعالیت‌ها در حوزه هوش مصنوعی از چندی پیش در کشور ما نیز آغاز شده و ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معاونت علمی از حمامیان این حوزه علمی در کشور است.
انتهای پیام/4056