هواداران سرخابی اسیر خودخواهی شفر و برانکو/ خمیازه؛ تنها دستاورد دربی هشتاد و هشتم

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، یک سال چشم‌انتظاری هواداران سرخابی و کری‌خوانی گاه و بیگاه آنها با یکدیگر که در دربی هشتاد و هشتم همدیگر را می‌بینیم.

برخی هواداران آبی و قرمز هزاران کیلومتر راه را پیموده و از شهر و دیار خود راهی پایتخت شدند تا شاهد یک دربی جذاب و دیدنی همراه با برد تیم‌شان باشند، اما هرچه به پایان بازی نزدیک‌تر می‌شدیم هواداران این ضرب‌المثل را زیر لب تکرار می‌کردند که «از این بازی هم، آبی برای ما گرم نشد».

وقتی نشست خبری پیش از بازی سرمربیان دو تیم را مرور می‌کنیم بیش از همه دل‌مان به حال این هواداران می‌سوزد، هوادارانی که در گرما و سرما همواره پشتیبان تیم خود هستند و حق دارند از تیم‌شان بازی هجومی و جذاب ببینند.

شفر و برانکو که پیش از بازی در نشست خبری از بازی هجومی تیم‌شان خبر داده و هواداران را دلگرم به یک بازی جذاب کرده بودند، تیم‌شان را آنقدر محتاطانه به زمین فرستادند که هرکس دربی‌باز هم نبود وقتی بازی را می‌دید به دانش سرمربیان خارجی دو تیم شک می‌کرد.

مربیانی که تریلی هم نمی‌تواند نام آنها را بکشد و تجربه بالایی حتی در دربی کشورهای مختلف دارند تیم‌شان را کسل‌کننده بازی کردند که بسیاری از هواداران از اینکه با تحمل مسافت زیاد خود را به ورزشگاه رسانده بودند پشیمان شدند.

انگار نه انگار که استقلال همان تیمی بود که یقه السد را در دوحه گرفت و 10 نفره تیم قدرتمند قطری را در خانه‌اش متوقف کرد؛ استقلالی که در این دیدار میزبان هم بود و با حذف از آسیا هواداران آبی توقع داشتند شفر جبران مافات کرده و تیم هجومی را به زمین بفرستد تا با پیروزی مقابل حریف خاطره تلخ حذف از آسیا را حداقل برای مدتی از ذهن هواداران پاک کند.

استقلال که فصل گذشته تیمی رویایی داشت و با حضور تیام در زمین خیال هواداران آبی از پیروزی بر رقبا راحت بود حالا در خط حمله چنگی به دل نمی‌زند و مرتضی تبریزی که با هزار سلام و صلوات و صرف هزینه هنگفت راهی استقلال شده بود باز هم هواداران آبی را ناامید و آنها را با این سؤال مواجه کرد که تبریزی اگر قرار است در  دیدارهای مهمی چون دربی نتواند کاری انجام دهد اصلاً چرا به استقلال آمده است؟

هواداران آبی حالا قدر تیام و ابراهیمی را بیش از گذشته می‌دانند، بازیکنانی که مدیران استقلال خیلی راحت می‌توانستند با حل مشکلات‌شان آنها را حفظ کنند، اما شد آنچه نباید می‌شد و این بازیکنان عطای ماندن در جمع آبی‌پوشان را به لقایش بخشیدند.

الحاجی گرو مهاجم سنگالی استقلال نیز که قرار بود تیام دومی برای شفر و هواداران باشد در بازی دیروز نشان داد در حد و اندازه‌های تیم بزرگی چون استقلال نیست و شفر باید فکر اساسی برای خط آتش تیمش بکند تا آبی‌پوشان بیش از این متضرر  نشوند.

دیروز خیلی راحت می‌شد ترس را در چهره تک‌تک‌ سرخابی‌ها دید و شفر که به دلیل حذف از آسیا با انتقاد هواداران مواجه شده بود، نباختن را به حمله بی‌مهابا روی دروازه پرسپولیس ترجیح داد تا با یک امتیاز هم به هدف خود رسیده باشد.

از آن سو برانکو ایوانکوویچ که تیمش در دقایقی از بازی برتر از استقلال نشان داد، قرار داشت، مردی که بازی بسیار حساس و حیاتی با السد قطر را در پیش دارد که به نظر می‌رسد استقلال باید قربانی می‌شد تا پرسپولیس بدون  تلفات راهی دوحه شود.

برانکو که تیمش در فصل گذشته در لیگ قهرمان شد و در آسیا نیز تا مرحله نیمه‌نهایی صعود کرد، نمی‌خواست اشتباه دربی 86 را که تیمش با بازی محتاطانه باخته بود مرتکب شود و سعی کرد مهاجمان و هافبک‌های استقلال را از کار بیندازد و زهر حملات تیم حریف را بگیرد تا بلکه در ضدحملات به استقلال ضربه بزند، اما با هوشیاری مدافعان آبی‌پوش این امر مهیا نشد.

برانکو که تیمش نسبت به حریف دارای مهره‌های تأثیرگذارتری نبود سعی کرد با مدارا با تیم شفر پیش از بازی حساس با نماینده قطر حداقل یک امتیاز را بگیرد.

شفر و برانکو که همواره از هواداران تیم‌شان ستایش می‌کنند در بازی روز گذشته نشان دادند منافع‌ آنها بیش از رضایت هواداران مهم است.

با تمام کری‌خوانی‌ها دربی هشتاد و هشتم هم به خیر و خوشی به پایان رسید، بدون هیچ دستاوردی، البته تنها دستاورد دربی هشتاد و هشتم برای هواداران سرخابی حسرت بود، حسرت کسانی که به ورزشگاه نرفته بودند و از پای گیرنده‌ها بازی را تماشا کردند.

خوب است شفر و برانکو فوتبال تیم‌های صاحب سبک دنیا را دوباره مرور کنند تا متوجه شوند که چرا قافیه را به مربیان بزرگی باخته‌اند که در تمام دنیا طرفدار دارند.

روز گذشته 100 هزار طرفداری که به ورزشگاه رفته بودند برای برانکو و شفر تأسف خوردند، مربیانی که هواداران دل‌خوش به آنها بودند تا دربی کسل‌کننده، خواب‌آور و سرد سال‌های گذشته را تبدیل به شهرآورد تهاجمی، جذاب، پرگل و البته تماشاگرپسند کنند، اما شاید اشتباه می‌کردند.

انتهای پیام/4078/خ