پای کانون‌های فرهنگی در کفش سیاست

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، کانون‌های فرهنگی دردی از دانشگاه و جامعه دوا نمی‌کنند. جریان دانشجویی چه در قالب تشکل‌های اسلامی ـ سیاسی باشد چه در قالب کانون فرهنگی و انجمن‌های علمی موظف به مطالبه‌گری و پرداختن به موضوعات روز و مورد نیاز اقشار مختلف جامعه به فراخور وظایف آیین‌نامه‌ای خود در راستای پیشبرد اهداف کشور هستند.

برای رسیدن به نتیجه مناسب باید موضوع، محتوای برنامه‌ها و در صورت برگزاری نشست،‌ همایش مناظره، میزگرد و... سخنرانان برنامه از غنای کافی برخوردار باشند؛ اما متأسفانه برخی از جریان‌های دانشجویی فارغ‌ از هر سلیقه و گرایش سیاسی و اجتماعی به وظایف اصلی خود نمی‌پردازند.

مشکل «نبودن هیچ چیز سر جایش در این مملکت» که زمزمه به‌اصطلاح روشنفکران است، گویا گریبان‌گیر برخی دانشجویان که خود را دغدغه‌مند می‌دانند، شده است. وقتی شوراهای صنفی برخلاف آیین‌نامه خود اقدام به برگزاری برنامه‌های سیاسی می‌کنند و حتی بیانیه منتشر و تجمع اعتراضی برگزار می‌کنند، می‌توان حدس زد که کانون‌های اسماً فرهنگی و انجمن‌های علمی نیز در این بلبشوی بی‌نظارتی بر فعالیت‌ها نیز خواهان برگزاری برنامه‌هایی هستند که علاوه بر نامربوط بودن به حیطه وظایف آن‌ها‌، در پی درمان دردی هم نیست.

به وفور کانون‌های فرهنگی با موضوعات مختلف در دانشگاه‌ها ثبت شده است که کمتر نام و نشانی از آنها شنیده و دیده می‌شود. برخی که ابراز وجود نیز عرصه سیاست را پیشه برنامه‌های خود کرده و علاقه زیادی به برنامه‌های سیاسی بی‌محتوا نشان می‌دهند.

انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه صنعتی امیرکبیر در نظر داشته است امروز برنامه‌ای با عنوان حقوق زنان به منظور تحلیل و بررسی فراز و نشیب‌های جایگاه زنان در جامعه ایرانی بعد از انقلاب اسلامی برگزار کند. فارغ از اینکه موضوع و محتوای برنامه خارج از حیطه وظیفه یک کانون فرهنگی است، مهمانان برنامه نیز افرادی نیستند که از جایگاه علمی مناسبی برای بررسی و تحلیل موضوعی این‌چنینی در محیط آکادمیک حضور یابند.

آیا سه روزنامه‌نگار در حدی هستند که بتوانند به تبیین و تحلیل علمی حقوق زنان بپردازند یا بهتر است بپرسیم اگر برای دعوت از مهمانان جنبه سیاسی آنها در نظر گرفته نشده و به جنبه‌های علمی آنها اکتفا شده بود باز هم از همین مهمانان استفاده می‌شد؟

آمنه شیرافکن کارشناس ارتباطات و کارشناسی ارشد مطالعات زنان‌، مهسا جزینی فعال حقوق زنان که به دلایلی بازداشت هم شده است و سعیده حسینی که ظاهراً روزنامه‌نگار است و رزومه خاصی از او دیده نمی‌شود از نظر جایگاه علمی شاید در سطح پایینی نباشند اما قطعاً استادان و کارشناسان صاحب‌نظر با غنای علمی بیشتری در کشور وجود دارند که در دانشگاه‌ حضور یابند.

علاوه بر این، مهمانان برنامه تماماً از یک سلیقه فکری هستند و اگر همان طور که مورد ادعاست تحلیل و تبیین علمی حقوق زنان مدنظر بود،  باید از سلایق و نظران مختلف در یک تحلیل علمی و تبیین روشنگرانه استفاده می‌شد.

انتهای پیام/4007/4107/پ