زن و مرد در عالم حیوانات

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، خیلی از چیزها در دنیا زوج آفریده شده‌اند و نر و ماده دارند. جدا از اینکه بین زنان و مردان ویژگی‌های متفاوتی وجود دارد و این اختلاف در کوچک‌ترین خصوصیت‌های رفتاری، جسمی و اخلاقی آنها هم مشاهده می‌شود، در حیوانات هم این تفاوت‌های رفتاری را می‌توان دید؛ اختلاف‌هایی که هم از نظر ظاهری آنها را متمایز می‌کنند و هم رفتاری. اینها حتی در گیاهان هم وجود دارد. اندازه، وزن، رنگ، نشانه‌ها و تمایزهای رفتاری و شناختی؛ افراد را از هم جدا می‌کند.

رنگ‌آمیزی و تزئینات ظاهری

از بارزترین تفاوت‌هایی که در دنیای جانوران و گیاهان از نظر جنسیت وجود دارد، رنگ‌آمیزی و تزئیناتی است که در ظاهر هرکدام از آنها خودنمایی می‌کند. این دو ویژگی بیشتر در بعد جنسی نمایان است و معمولاً به جانوران نر کمک می‌کند تا بتوانند برای به دست آوردن جفت خود رقابت کنند؛ این رفتار در گونه‌های مختلف فرق می‌کند. به‌عنوان مثال، قورباغه‌ها دو گونه زمینی و آبی دارند. تعداد قورباغه‌های زمینی بیشتر است و تغییرات رنگ ثابت‌تری در آنها وجود دارد. اما رنگ بدن قورباغه‌های آبی نر در فصل جفت‌گیری تغییر می‌کند. این قورباغه‌ها وقتی به بلوغ جنسی می‌رسند، رنگ بدنشان روشن‌تر و خطوط سفید دوطرفه‌ای روی بدن آنها ظاهر می‌شود. از قرار معلوم حیوانات ماده، برای جفت‌یابی رنگ‌‌های ملایم‌تر و روشن‌تر را ترجیح می‌دهند. اما درمقابل، بدن ماده‌ها بین قرمز زنگ‌زده تا نقره‌ای متفاوت است و نقاط کوچکی روی آن دیده می‌شود. رنگ روشن بدن نرها باعث جلب‌توجه قورباغه‌های ماده می‌شود.

گیاهان

بیشتر گیاهان گل‌دار دوجنسی هستند و تقریباً 6 درصد آنها نر و ماده دارند. گونه‌ای از ارکیده‌ها گیاهانی جذاب و به صورت نر و ماده هستند. وقتی زمان گرده‌افشانی آنها فرامی‌رسد، گرده‌ها با نشستن زنبور روی گلبرگ‌های گیاه نر، به بدنش می‌چسبد؛ به همین دلیل زنبورها در دفعات بعدی فقط روی گیاهان ماده می‌نشینند و از ارکیده‌های نر دوری می‌کنند.

حشرات

حشرات با توجه به رنگ‌آمیزی و تزئینات ظاهری که روی بدنشان دارند، از نظر جثه هم در نر و ماده با هم متفاوت هستند. به‌عنوان مثال، جنس ماده گونه‌ای از زنبور عسل از نظر جثه بزرگ‌تر است، درحالی که زنبور نر بین هشت تا 10میلیمتر است، ماده جثه‌ای حدود 10 تا 12 میلیمتر دارد؛ البته این اختلاف جثه به این دلیل است که زنبورهای عسل ماده گرده بیشتری نسبت به نرها مصرف می‌کنند.  تحقیقاتی که به تازگی انجام شده نشان می‌دهد طعم و مزه گل‌ها از نظر زنبورهای نر و ماده با هم متفاوت است. هم زنبورهای نر و هم ماده برای زنده‌ماندن به شهد گل‌ها نیاز دارند و برای تأمین موادمغذی بدن‌شان به گیاهان وابسته‌اند اما مزه‌ای که آنها احساس می‌کنند، در نرها و ماده‌ها متفاوت است. دانشمندان با مطالعه روی حدود 152 گونه زنبور اعلام کردند زنبورهای نر و ماده به ندرت از گل مشابهی شهد برمی‌دارند و کمتر اتفاق می‌افتد مزه‌ای را از شهد گل مشابهی دریافت کنند.  به گزارش sciencemag، این تفاوت به نیازهای فیزیولوژیکی و تولیدمثلی زنبورهای نر و ماده برمی‌گردد. زنبورهای نر تنها برای دریافت انرژی به شهد گل نیاز دارند و معمولاً به سراغ گل‌هایی که هیچ شهدی ندارند، نمی‌روند. اما زنبورهای ماده که زنبورهای کارگر هم هستند شهد گل را مصرف می‌کنند و نقش انتقال گرده گیاهان را هم از مزارع به کندوی خود برعهده دارند. ماده‌ها برای انجام این کار معمولاً باید به طیف گسترده‌ای از گل‌ها سر بزنند و شهدهای متفاوتی را مصرف کنند. این نوع غذا خوردن زنبورها روی روش‌های حفظ و نگهداری آنها هم تأثیر می‌گذارد. کاشت گل‌های جذاب برای زنبورها در نزدیکی کندوی محل زندگی‌شان غذای کافی را برای آنها فراهم می‌کند.

پرندگان

نرینگی و مادگی در پرندگان معمولاً خود را با تفاوت در جثه یا پرهای زینتی پرنده نشان می‌دهد. معمولاً پرنده‌های نر هم پرها و جثه بزرگ‌تر و هم تنوع رنگ و زیبایی ظاهری بیشتری دارند تا از این امتیاز برای جذب پرنده ماده به خود و جفت‌یابی استفاده کنند. این تفاوت‌های ظاهری بین پرندگان نر و ماده ارتباط تنگاتنگی با عوامل ژنتیکی و محیطی دارد.

پستانداران

پستانداران جزء آن گروه از جانورانی هستند که نرهای‌شان جثه بزرگ‌تری نسبت به ماده‌ها دارند. درواقع، هم ژن‌ها و هم هورمون‌ها نقش مهمی در بروز این تفاوت‌ها ایفا می‌کنند. شیرهای نر جزء پستاندارانی هستند که با داشتن یالی که اطراف سر آنها را پوشانده، به خوبی از ماده‌شیرها مشخص می‌شوند. حتی رنگ شیرها علاوه‌بر اینکه سن‌شان را نشان می‌دهد، بیانگر قدرت آنهاست. شیرهای نر بالغ معمولاً بین 150 تا 250 کیلوگرم وزن دارند؛ درحالی که ماده‌شیرها تنها 120 تا 180 کیلوگرم هستند. طول بدن شیرهای نر با احتساب دم به سه‌متر می‌رسد اما ماده‌ها کمی‌ از آنها کوچک‌ترند و حدود 2.7 متر طول دارند. در حیات‌وحش، شیرهای نر 12 سال و ماده‌شیرها تا 15 سال عمر می‌کنند. معمولاً در دنیای شیرها، نرها مسئول حفاظت از قلمروی قبیله هستند که گاهی این محدوده به 260 کیلومترمربع هم می‌رسد که منطقه وسیعی است و زحمت زیادی دارد. اما ماده‌شیرها علاوه‌بر اینکه از توله‌شیرها مراقبت می‌کنند، وظیفه شکار را هم بر دوش می‌کشند.

به گزارش sciencing، شیرهای نر برخلاف ماده‌ها قلمروی محل تولد خودشان را بین دو تا چهار سالگی ترک می‌کنند و در این مدت به بلوغ کامل می‌رسند و سعی می‌کنند برای خودشان قلمرویی اختصاص دهند و یک‌تنه از پس آن برآیند. برای این کار، ابتدا تلاش می‌کنند رقبای دیگر را از سر راه بردارند و با کشتن توله‌های آنها، جفت خود را پیدا کنند و توله‌های خود را به دنیا بیاورند و در کنار آن هم از قلمروی خود مراقبت و محافظت کنند.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/4028/