سومو نیازمند حمایت مسئولان است/ به مادرم قول قهرمانی داده بودم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از خارگ، تا پیش از گسترش روزبه‌روز اینترنت در میان اقشار مختلف جامعه که دسترسی به هر موضوعی را فقط در چند ثانیه امکان‌پذیر کرده است، تنها اطلاعاتی که می‌شد از برخی علاقه‌مندی‌ها به‌دست آورد، بازی‌های رایانه‌ای بود. یکی از خاطره‌انگیزترین و محبوب‌ترین این بازی‌ها، قطعاً بازی کشتی کج سگا (SEGA) بود. جایی که به تناسب از قهرمانان واقعی، شخصیت‌های بازی در رینگ کشتی کج با هم مبارزه می‌کردند. بدون تردید یکی از قوی‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های این بازی قدیمی و محبوب، شخصیت برتر کشتی سبک ژاپنی، سومو بود که با شلوار قرمز و هیکل سنگین و چاق خود، از پس هر حریفی برمی‌آمد و با اشاره‌ای حریفان را از رینگ به بیرون پرتاب می‌کرد.

سومو یک سبک کشتی ژاپنی است که در آن وزن، اندازه و قدرت در درجه اول اهمیت قرار دارد. هرچند سرعت و یورش ناگهانی نیز مفید است. هدف مبارزان در این رشته ورزشی بیرون انداختن حریف از رینگ و یا به زمین زدن اوست.

در رأس سلسله مراتب کشتی‌گیران سومو کسی با لقب (Yokozuna) قرار می‌گیرد. در حال حاضر تنها یوکوزونا این ورزش، آساشوریو (Asashoryu) است که زاده مغولستان است. هنگامی که یک کشتی‌گیر به مقام و مرتبه یوکوزونا می‌رسد، نمی‌تواند آن را کنار بگذارد، اما با گذشت زمان و پایین آمدن درجه توانایی و قدرت یوکوزونا، بازنشسته می‌شود.

وارد شدن به دایره ورزشی که بیش از 2000 سال سابقه دارد کار بسیار دشواری است. دشواری‌های جسمی ناشی از تمرینات و مسابقات سخت، آیین‌های سنتی جهان سومو، خورد و خوراک بسیار ویژه، توجه به استراحت و خواب و قوانین دست‌و‌پاگیر و سنتی از دشواری‌های ورود به این ورزش است.

سومو، مظهر قدرت و استواری است و هنگامی که به مشاهده تمرینات و مبارزه ورزشکاران سومو می‌روید، لرزش حاصل از صدای به‌هم کوبیده شدن بدن‌های عظیم‌الجثه کشتی‌گیران را می‌توان احساس کرد.

فدراسیون ملی سومو ژاپن در اول سپتامبر سال 1964 تأسیس شد و با تلاش‌های بسیاری از جمله برگزاری مسابقات آماتوری هر ساله، علاقه‌مندی به این ورزش را گسترش داد. در جولای 1983 ژاپن و برزیل سازمانی را راه‌اندازی کردند که امروزه به‌عنوان فدراسیون بین‌المللی سومو (IFS) شهرت جهانی دارد.

تشکیلات سومو ایران توسط برادران منوچهری، ملی‌پوشان و قهرمانان اسبق ورزش‌های رزمی ایران و جهان و در سال 1389 بنیان نهاده شد و پس از طی مراحل کارشناسی و اخذ مجوزهای لازم از وزارت ورزش و جوانان در تاریخ ۱۵/۰۶/۱۳۹۳، با صدور ابلاغ مسئولیت توسط فدراسیون ورزش‌های رزمی در مورخ ۱۹/۰۱/۱۳۹۴ رسماً آغاز به‌کار کرد. درحال حاضر سومو دارای 84 کشور عضو در سطح جهان است.

با این پیش درآمد به سراغ دو ورزشکار و قهرمان ایرانی این رشته رفته‌ایم که ضمن تحصیل نه‌تنها در این رشته سخت ورزشی فعالیت حرفه‌ای دارند، بلکه اولین مدال‌آور کشور در این ورزش نیز هستند. بهروز نورمحمدی افراپلی و مصطفی محمودی دو دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خارک در این گفتگو از راه دشوار رسیدن به قهرمانی یکی از سخت‌ترین رشته‌های ورزشی دنیا سخن گفته‌اند.

گفت و شنود خبرنگار آنا با دو تن از قهرمانان رشته سومو در پی می‌آید:

* لطفاً خودتان را بیشتر معرفی کنید و بگویید در چه رشته‌ای تحصیل می‌کنید.

بهروز نورمحمدی افراپلی متولد سال  1368 و ساکن شهرستان ساری هستم. متأهل و دانشجوی سال آخر رشته مهندسی دریا ـ دریانوردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خارگ.

بنده نیز مصطفی محمودی متولد سال 1374 و متولد و ساکن آبادان هستم که هم‌اکنون مشغول تحصیل در  ترم آخر رشته مهندسی دریا ـ دریانوردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خارگ و در حال حاضر کاپیتان تیم ملی سومو ایران و نایب‌رئیس کمیته ورزشکاران فدراسیون جهانی سومو تا سال 2020 و بنیانگذار سومو  در استان‌های خوزستان و بوشهر هستم.

* چند خواهر و برادر دارید و  فرزند چندم خانواده‌اید؟

نورمحمدی: یک خواهر و یک برادر دارم و فرزند اول هستم.

محمودی: فرزند اول هستم و یک خواهر کوچکتر از خودم دارم. 

* در خانواده شما فرد ورزشکار دیگری  هم وجود دارد؟

نورمحمدی: بله! پدرم مربی کشتی استان مازندران است. همچنین عمو و برادرم هم کشتی‌گیر هستند.

محمودی: من هم پدرم از نوجوانی ورزشکار بود و هنوز هم در رشته‌های فوتبال و بدنسازی فعالیت دارد، مادرم هم مربی سومو هستند و باشگاه دارند و در رشته پیلاتس(یک رشته تمرکزی مثل یوگا) نیز فعالیت می‌کند.

* مشوقین اصلی شما در رسیدن به موفقیت‌ها چه کسانی بودند؟

نورمحمدی: پدر و مرحوم مادرم

محمودی: خانواده همیشه مشوقم بودند و ضمن اینکه اعتماد به خود و عطش دست‌یابی به موفقیت مهم‌ترین عامل موفقیتم بوده است.

* بسیاری از خانواده‌ها در سال کنکور و بعد از ورود به دانشگاه، فرزندانشان را از ورزش کردن منع و فقط ملزم به تحصیل می‌کنند، نظر شما در این باره چیست؟

نورمحمدی: بله. تقریباً اینگونه است. همانطور که می‌دانید عمر ورزش حرفه‌ای کوتاه است که متأسفانه به دلیل حمایت اندک از ورزشکاران (به جز چند رشته خاص ورزشی) بسیاری از خانواده‌ها تحصیل را به ورزش حرفه‌ای ترجیح می‌دهند که این سبب شده تا فرزندان بین دوراهی سخت انتخاب قرار بگیرند.

محمودی: همیشه با این کار مخالف بوده و هستم، من به این جمله که عقل سالم در بدن سالم است اعتقاد کامل دارم و نتیجه آن را در زندگی شخصی خود به وضوح درک کردم، در تجربه شخصی من، ورزش همیشه از نظر روحی و فیزیکی من را در اوج نگه داشت و همواره در بدترین شرایط زندگی به‌ویژه سال سخت و پر استرس کنکور و دوران تحصیل. در کل باور دارم، انسان‌هایی که به دنبال موفقیت هستند همیشه یک راه برای انجام دادن کار مورد علاقه‌شان پیدا خواهند کرد و منتظر حرف دیگران نخواهند ماند.

هماهنگی خوبی بین ورزش و تحصیل برقرار می‌کنیم

* هماهنگی بین درس و ورزش دشوار نیست؟ اینکه در اردو هستید به تحصیل شما لطمه نمی‌زند؟

نورمحمدی: خوب. البته این هماهنگی کار سختی است، اما وقتی هدف داشته باشی می‌توانی از پس هر مشکلی بربیایی. ضمن اینکه در این خصوص، دانشگاه و استادان درک خوبی از شرایط ما دارند.

محمودی: این دو را در برابر هم نمی‌بینم، هر دو هم‌مسیر و در کنار یکدیگر هستند، (باخنده) به نظرم صبح زود که از خواب برخیزیم به همه کارها می‌رسیم.

* کمی در خصوص رشته ورزشی سومو صحبت کنید.

سومو ورزش اسطوره‌ای و پهلوانی و رزم ملی ژاپنی‌ها با قدمتی 2 هزار ساله است که ریشه در مذهب شینتوی ژاپنی‌ها دارد. سومو هم‌اکنون یکی از رشته‌های شناخته شده توسط کمیته بین‌المللی المپیک (ioc) است و یکی از کاندیداهای اصلی ورود به المپیک 2024 و از برنامه‌های اصلی مسابقات world games است. دلیل ورود دیرهنگام این رشته ورزشی به ایران، نوع پوشش ورزشکاران این رشته است که کمی با فرهنگ دینی ما مغایرت دارد که در سومو آماتور این پوشش تغییر یافت.

* تمرینات شما به چه صورت است؟

نورمحمدی: هر روز و مداوم. من و مصطفی محمودی از گذشته به‌صورت مشترک تمرین می‌کنیم، به‌گونه‌ای که برای تمرین به شهر محل سکونت همدیگر در رفت‌و‌آمد هستیم. در جزیره خارگ نیز با حضور در باشگاه کشتی نفت خارگ، زیرنظر دانیال کوثری مربی زحمت‌کش باشگاه تمرینات خود را انجام می‌دهیم.

محمودی: خودم در آبادان باشگاه داشتم و شاگردانی را هم تعلیم می‌دادم، اما به دلیل رفت‌و‌آمد به جزیره خارگ، نگهداری باشگاه برایم مقدور نبود و متأسفانه باشگاه سوموی من تعطیل شد. تمریناتم را نیز هم‌اکنون در باشگاه جودو مقاومت آبادان انجام می‌دهم، اما در کل به دلایل شرایط خاص زندگی، زمانبندی خاصی ندارم. در واقع هرجا و هر مکانی که به دست بیاورم تمرین می‌کنم.

* تیم باشگاهی نیز دارید؟ از چه سالی عضو تیم ملی شدید؟

نورمحمدی: هر دوی ما  از سال 94 عضو تیم ملی هستیم. ضمن اینکه در رده باشگاهی نیز عضو تیم منطقه آزاد اروند هستیم.

* در چه تورنمنت‌هایی شرکت کردید و چه مقام‌هایی به دست آوردید؟

نورمحمدی: متأسفانه به دلیل مشکلات مالی نتوانستم در مسابقات خارج از ایران شرکت کنم، اما تاکنون سه دوره قهرمان مسابقات کشور و قهرمان جام جهانی او اسپرت 97 شده‌ام.

محمودی: در مسابقات قهرمانی آسیا 2016 مغولستان مدال برنز، نقره مسابقات نخبگان جهان در ترکیه، پنجمی بزرگسالان آسیا در چین تایپه 2018، دو دوره شرکت در مسابقات قهرمانی جهان و کاپ اوپن سومو اروپا 2016 عناوین بنده است.

* از چند سالگی ورزش کردید و چه ورزش‌های دیگری انجام می‌دهید؟

نورمحمدی: از 15 سالگی شروع به ورزش کردم و ورزش اولم کشتی بود و به دلیل آسیب‌دیدگی قادر به ادامه کشتی نبودم.

محمودی: من ورزش را از 4 سالگی با ژیمناستیک آغاز کردم و رشته دیگرم جودوست و دان 2 دارم.

* دست و پا شکسته ساز می‌زنم

* علایق دیگری هم دارید؟

نورمحمدی: دست و پا شکسته برای دل خودم ساز می‌زنم.

محمودی: به غذا علاقه خاصی دارم به ویژه فست‌فود، هرچند از یک ملی‌پوش چنین انتظاری نیست، اما گذشتن از فست‌فود سخت است، به همین دلیل هم همیشه درگیر وزن کم کردن هستم. نوازنده گیتار کلاسیک و الکتریک نیز هستم. گاهی اوقات شعر نیز می‌نویسم.

* به نظر شما در کشور ما جای پیشرفت برای ورزشکار وجود دارد؟

نورمحمدی: متأسفانه در ایران به دلیل حواشی زیاد انجام ورزش حرفه‌ای سخت شده. تا وقتی ورزش در ایران درگیر سیاست باشد به جای پیشرفت شاهد پسرفت خواهیم بود. نمونه‌اش را در رشته‌های المپیکی می‌توان دید. در رشته سومو هم شرایط به همین صورت است. مسئولان این رشته تلاشی برای پیشرفت سومو در ایران انجام نمی‌دهند. ایران استعداد زیادی در رشته سومو دارد که می‌تواند در مسابقات برون‌مرزی حرفی برای گفتن داشته باشد، اما به دلیل مشکلات مالی و هزینه بالای این رشته قادر به شرکت در مسابقات نیستند.

محمودی: در کل در ایران ورزش دچار حواشی شده، به‌طور‌مثال خیلی مواقع تصمیمات فردی و مشکلات شخصی باعث به وجود آمدن مشکلات برای ورزشکار می‌شود که  سبب شده تا اصل کار دیده نشود. از سوی دیگر هم نمی‌توان از نظر مالی روی اکثر ورزش‌ها حساب کرد. آن هم ورزش رزمی در ایران، متأسفانه ورزش رزمی ایران درگیر علایق و تصمیمات فردی مسئولان شده است.

* در ایران حمایتی از رشته سومو نمی‌شود

* حمایتی از سوی مسئولان در این رشته می‌بینید؟

نورمحمدی: چون این رشته هنوز وارد المپیک نشده، ورزشکاران حمایت زیادی از سوی مسئولان نمی‌شود. متأسفانه منافع شخصی نسبت به منافع ملی ارجحیت پیدا کرده است.

محمودی: نه‌تنها رشته سومو بلکه تمام رشته‌های غیرالمپیکی شامل حمایت‌های دولتی نمی‌شوند، مگر اینکه اسپانسر بگیریم یا به مسابقات خاصی اعزام شویم مثل مسابقات world games.

* در دانشگاه آزاد اسلامی چطور؟

نورمحمدی: تا آنجا که مطلع هستم، مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی به خصوص دکتر جوانمرد استقبال خیلی خوبی از این رشته داشتند و قرار بر این بود که میزبان اولین دوره مسابقات دانشجویان جهان، دانشگاه آزاد اسلامی در ایران باشد که متأسفانه این کار هنوز عملی نشده است.

محمودی: آقای دکتر جوانمرد مسئول تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی شخصاً از من شناخت دارند و درخصوص گسترش این رشته ورزشی با همدیگر جلساتی نیز داشته‌ایم.

* چه برنامه‌ها و مسابقاتی در پیش‌رو دارید؟

نورمحمدی: مسابقات آسیایی او اسپرت و اگر خدا بخواهد مسابقات جهانی اسپانیا.

محمودی: مسابقه بعدی من قهرمانی جهان در جزایر هاوایی آمریکا 2019 است که امیدوارم بتوانم در آن شرکت کنم.

به مادرم قول قهرمانی داده بودم که محقق شد

* بهترین پیروزی و بدترین شکست شما در کدام مسابقات بوده است؟

نورمحمدی: به نظر بنده تمام بردها بهترین هستند و تمامی شکست‌ها بدترین. شیرین‌ترین پیروزی بنده اولین دوره مسابقات سومو بود که به مادرم قول داده بودم. بدترین آنها موقعی بود که به دلیل مشکلات مالی نتوانستم در مسابقات نخبگان جهان در کشور ترکیه شرکت کنم.

محمودی: بهترین پیروزی من در فینال مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا در سال 2016 مغولستان در برابر حریف قدرتمند هنگ‌کنگی بود که توانستم در اولین حضور خودم در مسابقات و برخلاف پیش‌بینی تمام مربیان و حضار در سالن حریفم را شکست بدهم و نخستین مدال تاریخ ایران را کسب کنم ( مدال برنز قهرمانی آسیا 2016) و بدترین شکست من باز هم در مسابقات آسیایی بود، اما این بار در سال 2018، در مبارزه ماقبل فینال در برابر حریف میزبان ( چین‌تایپه ) قرار گرفتم و در صورت پیروزی مدال نقره من تضمین می‌شد، اما با یک سهل‌انگاری از حریف خودم که از من بهتر نبود، باختم و تمام زحماتم به باد رفت، همواره فیلم آن بازی را با حسرت نگاه می‌کنم و امیدوارم بتوانم جبران کنم.

* چه توصیه‌ای برای دانشجویان دارید؟

نورمحمدی: به نظر من داشتن فعالیت‌های جانبی در کنار درس خواندن به شرط برنامه‌ریزی، لطمه‌ای به تحصیل وارد نمی‌کند. به همه توصیه می‌کنم تنبلی را کنار بگذارند و روزی حداقل 45 دقیقه ورزش کنند تا نتایج سودمند آن را در زندگی شخصی خود ببینند.

محمودی: امروزه افراد موفق دیگر تک‌بعدی نیستند و یک فرد برای موفقیت نیاز به مهارت‌های مختلفی دارد که ورزش فقط یکی از آنهاست. باید تمام تلاش را برای موفقیت در مسیری که انتخاب کرده‌اند انجام دهند. هدف‌های بزرگی را انتخاب کنند و در طول مسیر توانایی‌هایشان را نشان دهند تا به موفقیت برسند.

* با تشکر از وقتی که در اختیار خبرگزاری آنا قرار دادید، در پایان اگر صحبت خاصی مانده خوشحال می‌شویم بشنویم.

نورمحمدی: ابتدا درخواست دارم مسئولان حمایت‌های مادی و معنوی لازم را از فعالان رشته‌های ورزشی به‌عمل آورند و سپس از خانواده‌ام، مربیان باشگاهی و ملی سومو و رئیس دانشگاه آزاد واحد خارگ آقای دکتر قائدی و آقای خدرزاده مسئول تربیت‌بدنی و آقای محمدی‌فرد مسئول آموزش دانشگاه و تمامی استادانم که در سخت‌ترین شرایط از من حمایت کردند و پا به پای من برای رسیدن به اهدافم تلاش کردند، قدردانی می‌کنم.

محمودی: من نیز از خانواده‌ام، رئیس، کارکنان و استادان دانشگاه که زحمات زیادی را تاکنون برایم متحمل شده‌اند، قدردانی ویژه دارم و از مربیانم که همواره حامی و راهنمای بنده بوده‌اند و با انتقال تجربیات ارزنده خود سبب پیشرفتم شدند، تشکر می‌کنم.

انتهای پیام/4078/ن