نگاهی به نشست صلح و امنیت در خاورمیانه

گروه سیاسی خبرگزاری آنا، به‌طور حتم می‌توان گفت که منطقه غرب آسیا دوران بی‌ثباتی و تنش عمده را تجربه می‌کند که ریشه‌های این بی‌ثباتی برگرفته از سیاست‌های خشونت‌آمیز پنهانی و رویکرد چندقطبی ابرقدرت‌هایی مانند ایالات‌متحده است. در واقع یافتن ریشه‌های اصلی ناامنی و بی‌ثباتی در منطقه غرب آسیا بیشتر مفهوم کاملاً غربی از «صلح تحمیلی» را نشان می‌دهد که در آینده گریبان‌گیر بسیاری از کشورها خواهد شد. صلحی که دنیای غرب آن را زمام‌دار ثبات معرفی کرده، ریشه در ادبیات مرتبط با جنگ و گروه‌های اپوزیسیون دارد که نمونه‌های بارز آن را می‌توان در بین گروه‌های تروریستی همچون القاعده، داعش، جبهة‌النصره و سایر گروه‌های رادیکال در غرب و شرق آسیا به‌وضوح مشاهده کرد. نگاه امروزی سیاست‌مداران آمریکا و برخی از دول غربی بر صلح جهانی بیشتر براساس هدف‌گذاری‌های استعماری البته با روش و شیوه‌های جدید است که مفهوم صلح را تنها با واقعیت دنیای مدرن یک‌سو ساخته و از آن ابزاری توانمند جهت تحمیل خواسته‌ها و تمایلاتشان ایجاد می‌کند.

اکنون اجلاس ورشو که تحت عنوان نشست صلح و امنیت در خاورمیانه نام‌گذاری شده دقیقاً با چنین متدهایی برنامه‌ریزی‌شده و در آن می‌توان ابهامات عمده‌ای در خصوص دیپلماسی صلح‌محور، مناقشات، درگیری‌ها و مفهوم نوین جنگ را مشاهده کرد. بی‌تردید دنیای غرب به سرکردگی آمریکا تلاش دارد تا مفهوم صلح و امنیت را از دید اقدامات بازیگران دولتی در مقابل برخی از گروه‌های متحجر رادیکال مورد بررسی قرار دهد که همین امر باعث می‌شود اصل و بنیه مفهوم «صلح جهانی» تحت‌الشعاع قرارگرفته و یک رویکرد تبعیض‌آمیز سیاسی در منطقه شکل گیرد.

اکنون با بررسی تحولات شکل‌گرفته مهم‌ترین عامل ناامنی موجود در منطقه غرب آسیا با گذشت دو دهه تشنج‌آمیز، رشد قارچ‌گونه گروه‌های تارش‌گری با تفکرات آمیخته از وهابیت و سایر فرقه‌های مختلف است. در 20 سال گذشته ما شاهد آن هستیم که آمریکایی‌ها خود به‌تنهایی مهم‌ترین عامل نقض‌کننده «امنیت و صلح» منطقه‌ای بوده‌اند و به همین ترتیب جنگ‌های متعدد و نقض حقوق بشر را رقم‌ زده‌اند. درگیری و حضور طولانی‌مدت در افغانستان، جنگ با کشور عراق به بهانه مبارزه با تروریسم افراطی، حضور بی‌ضابطه در سوریه و لیبی دلایل کاملاً روشن بر این ادعاست که سیاست‌مداران غربی تنها به‌دنبال ایجاد یک محیط خاکستری به مفهوم نه جنگ نه صلح هستند تا از این طریق بتوانند سیاست‌های ضدبشری خود را گسترش داده و از آن به نفع خود به شیوه‌های مختلف بهره گیرند.

همان‌طور که در کتاب «جنگ واقعی، صلح واقعی» نوشته رئیس‌جمهور سابق آمریکا ریچارد نیکسون آمده: «دو دهه آینده بالاترین درجه بحران را برای آمریکا و غرب به همراه خواهد آورد، زیرا سرنوشت جهان در این دو دهه برای نسل‌هایی که در آینده به وجود خواهد آمد معین می‌شود».

در ادامه یکی دیگر از مسائلی که در صفحات پنهان طرح تشکیل اجلاس جهانی «صلح و ثبات خاورمیانه» باید به آن توجه کرد مسئله کاهش نفوذ آمریکا در تحولات آینده منطقه است که البته با یک بررسی موشکافانه می‌توان پی بُرد که سیاستمداران وابسته به آمریکا تلاش دارند تا یک محیط خاکستری عمده را با محوریت تهدید ترکیبی در شرق آسیا رقم زنند. این محیط برگرفته از کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا ازجمله افغانستان، پاکستان، چین، هندوستان و برخی دیگر از کشورهای تازه‌تأسیس است که در آن مؤلفه‌های تهدید ترکیبی به‌مرور زمان و براساس یک برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت احصاء می‌شود.

در نهایت تغییر رویکردی در سیاست آمریکا به‌ویژه سیاستمداران فعلی آن مشاهده نمی‌شود، اما در این رابطه نکته حائز اهمیت آن است که دنیای غرب تلاش عمده‌ای باهدف از بین بردن «صلح منطقه‌ای» در خاورمیانه صورت داده که نمونه‌های عمده و بارز آن در قالب به‌کارگیری بازیگران غیردولتی (گروه‌های تروریستی) و بازیگران دولتی همچون (رژیم کودک‌کُش عربستان سعودی) علیه مردم بی‌دفاع دیده می‌شود.

*دبیرکل خانه سرباز صلح ایران

انتهای پیام/4079/ن