پشت هر شمایل‌نگاری، داستانی پنهان است

بهزاد نقاش در گفتگو با خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، با اشاره به پیشینه خانوادگی خود در هنر نقاشی گفت: من متولد سال 1343 هستم. نقاشی را از همان دوران کودکی نزد پدر و برادرم آموختم. پدربزرگ من، «ملاحسن» نیز استاد نقاشی بوده که خود وی هم از پدرش «ملا ابراهیم» نقاشی را آموخته است. این گرایش به نقاشی، حداقل یک قرن از زمان جد پدری من ملاابراهیم در خاندان ما رقم خورد. در نهایت، در زمان رضاشاه برای انتخاب نام فامیلی خانواده ما، عنوان نقاش که پیشه خانوادگی‌مان بود انتخاب شد.

این هنرمند نقاش اظهار کرد: از کودکی با رنگ، نقاشی و تابلو در ارتباط بودم.کار سنتی خاص پدربزرگم در زمان قدیم و در شهر دزفول تولید پرچم‌های مخصوص حجاج بوده است. علاوه بر این، وی در زمینه نقاشی پشت شیشه هم فعالیت داشته است.

وی افزود: پدربزرگ من نقاشی پشت شیشه را برای دراویش انجام می‌داد. درویش‌ها،در فصل درو این نقاشی‌ها را به روستاها می‌بردند و با نقالی کردن زندگی خود را می‌گذراندند. این نوع نقاشی به نقاشی درویشی معروف است.

نقاش بیان کرد: دو نوع نقاشی درویشی وجود دارد؛ یکی پرده درویشی و دیگری نقاشی پشت شیشه درویشی. پرده نقاشی بسیار بزرگ بوده و برای نصب نیاز به دیوار داشته است و به دلیل بزرگی پرده، حمل‌ونقل آن دشوار بوده؛ درحالی‌که نقاشی پشت شیشه در قطع 30 در 40 بوده و در یک خورجین نگهداری می‌شد. در دوران کودکی‌ام پرده‌های نقالی را بسیار دوست داشتم. فرد نقال کل داستان عاشورا را روی پرده‌های نقالی تعریف می‌کرد اما در نقاشی روی شیشه، خلاصه‌ای از داستان عاشورا گنجانده می‌شود.

نقاش درباره انتخاب فن نقاشی پشت شیشه از جانب خود نیز گفت:پس از آشنایی با طراحی و شناخت رنگ‌ها، به‌طور اختصاصی به تکنیک نقاشی پشت شیشه علاقه‌مند شدم. نقاشی پشت شیشه برایم از جذابیت بالایی برخوردار بود و در حال حاضر هم به‌صورت حرفه‌ای نقاشی پشت شیشه کار می‌کنم. سوای پدر و برادرم که در همه سبک‌ها و شیوه‌ها نقاشی می‌کنند، من به‌طور اختصاصی تکنیک نقاشی پشت شیشه را انتخاب کرده‌ام.هرساله در 5 الی 6 نمایشگاه شرکت می‌کنم و تعدادی از تابلوهایم به فروش می‌رود و در پنجمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی نیز از من تقدیر شد.

وی درباره زیرشاخه‌های نقاشی پشت شیشه نیز گفت: شاخه بندی موضوعی نقاشی پشت شیشه پرتره، شمایل‌نگاری، شمایل مذهبی و داستان‌های شاهنامه گل‌وبته و نقاشی پشت آینه و پنج‌تن است؛ شمایل و پرتره برای معرفی ائمه و ذکر مصیبت عاشورا جایگاه مشخصی داشته است و نقش گل‌وبته برای تزیین منازل استفاده می‌شده است.

این هنرمند نقاشی پشت شیشه افزود: دوستانی هستند که رویکرد جدیدی از نقاشی پشت شیشه را انجام می‌دهند که به سبک آبستره معروف است، دلیل این‌که بعضی از افراد در شاخه‌های جدید نقاشی پشت شیشه کارهای واقع‌گرا انجام می‌دهند را درک نمی‌کنم؛ چراکه روی کاغذ یا با آبرنگ خیلی رئال‌تر می‌توان کارکرد تا روی شیشه. شیشه اجازه کار رئال را به فرد نمی‌دهد.

وی درباره نوآوری در تکنیک نقاشی پشت شیشه گفت: در کارهای همکاران، مخلوط کردن رنگ‌ها به‌عنوان سبکی از نقاشی است که برای من قابل درک نیست. البته کار سنتی که ادامه کارهای گذشتگان است به‌صورت تکرار انجام می‌شود ولی تکراری بودن این هنر دلیل خاص خودش را دارد و من در چارچوب کار خودم مواردی را به این هنر اضافه کرده‌ام، مثلاً حاشیه‌ای به نقاشی اضافه کردم یا از خط استفاده بیشتری در کارهایم انجام دادم تا امضایی باشد که هر کس که تابلویی با حاشیه نارنجی خط سفید را دید، بداند که برای کدام هنرمند است اما در مورد موضوعیت کلی کار تغییری ایجاد نکردم.

نقاش با تأکید بر این‌که خصلت اصلی نقاشی پشت شیشه، سابقه مذهبی آن است گفت: وجهه بارز فرهنگ کشورمان در آثار سنتی نهفته است. یک فرد خارجی قصد خرید کارهای آبستره از ما را ندارد زیرا تکنیک آبستره از غرب آمده است. هر یک از نقاشی‌های شمایل‌نگاری دارای داستان مخصوص به خود است که هر بیننده‌ای می‌تواند تصور خود را از تصویر بیان کند. زیبایی کار نیز در همین نهفته است و داستان در نقاشی، گیرایی کار را چند برابر می‌کند.پشت هر اثر نقاشی پشت شیشه به ویژه شمایل‌نگاری  داستانی نهفته است که آن را برای مخاطب جذاب می‌کند. 

انتهای پیام/4104/