نقاب در نوژه؛ نقش بختیار، دولت‌های عربی و قصاب تهران در کودتا چه بود؟

گروه سیاسی خبرگزاری آنا، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان این ملت و این نظام، تضعیف و سرنگونی انقلابی که مردمی‌بودن آن بر تمامی ملل جهان اثبات شده بود را در دستوکار قرار دادند.

چگونگی آغاز کودتا

کودتای آمریکایی نوژه در 18 تیر 1359 با هدف بازگرداندن شاهپور بختیار به قدرت و نیز سرنگونی انقلاب اسلامی به یکی از اولویت‌های ضدانقلاب‌ها تبدیل شد. این کودتا قرار بود بین روزهای 18 تا 21 انجام شود که پایگاه هوایی شهید نوژه همدان؛ نقطه آغاز این کودتا بود.

عنوان واقعی این کودتا نقاب (نجات قیام ایران بزرگ) نام داشت. در این عملیات چند نفر از افسران وابسته به ارتش طاغوت به فرماندهی «سعید مهدیون» فرمانده سابق نیروی هوایی و «احمد محقق» فرمانده سابق ژاندارمری مشارکت داشتند.

سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا به موفقیت این کودتا چشم دوخته بودند و حتی آن را مقدم‌تر از حمایت از تجاوز نظامی عراق به خاک کشورمان می‌دانستند.

سرمایه‌گذاران اصلی این اقدام براندازانه آن‌چنان بر روی موفقیت کودتای نوژه سرمایه‌گذاری مادی، لجستیکی و انسانی کرده بودند که برآورد قطعی‌ از موفقیت آن را در ذهن می‌پروراندند. در همین راستا گروهی مأموریت شناسایی افراد مخالف و معرفی آن به شاهپور بختیار را بر عهده گرفتند و سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی هم وظیفه آموزش و تهیه امکانات لازم را برای کودتاچیان عهده‌دار شدند.

همچنین هدایت‌گران اصلی کودتا برای قطعیت پیروزی در این عملیات و نیز برای رسمیت بخشیدن و توجیه این اقدام ضدانقلاب، به حمایت برخی از روحانی‌نماها نیاز داشتند؛ بنابراین به همین منظور روی آیت‌الله شریعتمداری حساب ویژه‌ای باز کردند. آن‌ها می‌خواستند به قول خودشان پس از دست‌یابی به نتیجه مطلوب و غایی، با تسخیر رادیو و تلویزیون آیت‌الله شریعتمداری را آماده قرائت اطلاعیه و نیز شرعی جلوه دادن این کودتا آماده کنند که البته برای جلب نظر مثبت شریعتمداری موفق شدند.

رهبران اصلی کودتا تحت نظر بختیار با تجزیه‌طلبان کُرد کومله و حزب دموکرات مانند قاسملو و عزالدین حسینی ملاقات و حمایت قطعی آن‌ها را از کودتا جلب کردند، حتی کودتاچیان با مجاهدین و فدائیان خلق وارد مذاکره شدند.

اهداف اصلی کودتا

این کودتا قرار بود در تهران و چند شهر بزرگ کشور به‌طور هم‌زمان اتفاق بیفتد و اهدافی را هم برای کودتا تعیین کرده بودند. بمباران مکان‌هایی مانند بیت امام خمینی(ره)، فرودگاه مهرآباد، مقر نخست‌وزیری، ستاد مرکزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد مرکزی کمیته انقلاب اسلامی، پادگان ولی‌عصر(عج)، پادگان امام حسین(ع)، پادگان خلیج، کمیته انقلاب اسلامی منطقه 9، کمیته انقلاب اسلامی منطقه 4، کاخ سعدآباد به‌دلیل انبار بخش مهمی از مهمات، پادگان نوجوانان در لویزان و نیز میعادگاه‌های نماز جمعه در دستورکار دشمنان انقلاب اسلامی قرار گرفت و پس از بمباران هوایی این نقاط، برای تسخیر فوری رادیو و تلویزیون، فرودگاه مهرآباد، ستاد نیروی دریایی، ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران، پادگان حر، پادگان قصر، پادگان جمشیدیه و زندان اوین برنامه‌ریزی کرده بودند.

برآورد تجهیزاتی برای موفقیت کودتا

برای موفقیت در این عملیات، کودتاچیان به تجهیزات و ابزارهای نظامی نیاز داشتند و بدون بهره‌مندی از آن قطعاً شکست کودتا قطعی بود؛ بنابراین در این راستا روی  30 فروند هواپیمای نظامی، 60 خلبان، 500 نیروی فنی و نظامی، تجهیز 600 تانک در عراق، تجهیز 70 فانتوم در مصر، کمک 10 میلیون دلاری عربستان و نیز حمایت‌های فنی و اطلاعاتی موساد و سیا حساب ویژه‌ای باز کردند.

جز بختیار که همچون رهبری خودخوانده در میانۀ مخالفان دم و دستگاهی برهم زده بود، دیگرانی هم بودند که سودای بازگشت داشتند. از جمله غلامعلی اویسی آخرین فرماندار نظامی تهران مشهور به «قصاب تهران» که «شروع کرد به همکاری با سرتیپ جواد معین‌زاده از نیروهای نظامی تبعیدی ایران و شبکه‌ای کوچک راه انداختند. آنان در اسفند ۱۳۵۸ به عراق رفتند و رهبران عراقی را دیدند که قبول کردند به آن‌ها پول، جا، سلاح و تاسیسات مخابراتی برای شبکه رادیویی «صدای آزاد ایران» بدهند.

این دو نفر بعد‌ها شبکه‌ای از افسران و نیروهای نظامی ناراضی را سازماندهی کردند تا منطقه‌ای نزدیک مرز ایران و عراق را به تصرف درآورده و از آنجا به سازماندهی نیروهای مخالف نظام اسلامی بپردازند. به نوشتۀ گازیوروسکی «آن‌ها در اردیبهشت ۱۳۵۹ ادعا کردند مجموعه‌ای از ۷ هزار افسر نظامی بازنشسته و ۹۰ هزار داوطلب دیگر دارند که آماده‌اند نبردی مسلحانه را آغاز کنند. اگرچه شک هست که شبکه‌شان بیش از چند صد نفر عضو داشته است.»

جز این دو نفر، شهریار شفیق فرزند اشرف پهلوی هم در سودای برانداختن نظام انقلابی بود. او که از جمله افسران نیروی دریایی ایران به شمار می‌آمد با وقوع انقلاب و انسداد مسیر بازگشت به کشور، دست به توطئه‌چینی زد و نقشه‌ای برای حمله هوایی به ایران طرح‌ریزی کرد اما پیش از آنکه به هدفش دست یابد در آذرماه ۱۳۵۸ توسط گروهی که خود را فداییان اسلام می‌خواندند، کشته شد. جز او سید مصطفی پالیزبان هم «روابطی با اویسی برقرار کرد و گروه کوچکی از چریک‌های کُرد تشکیل داد. ارتشبد بهرام آریانا هم تشکیلاتی به اسم «آزادگان» درست کرد و در ترکیه نزدیک مرز ایران، پایگاهی راه انداخت برای اینکه از آنجا به ایران حمله کند.» همچنین قرار بود این کودتا علاوه بر تهران به‌طور همزمان در استان‌ها و یا شهرهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، باختران، خوزستان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، فارس، خراسان و سیستان و بلوچستان اتفاق بیفتد.

چگونگی افشای کودتا

اما چگونه کودتایی که روی آن برنامه‌ریزی طولانی‌مدت و دقیقی انجام شده بود، در یک لحظه افشا و خنثی می‌شود؟ در واقع دو نفر از عناصر جذب‌شده به کودتا در افشای و خنثی‌سازی این عملیات نقش مهمی را بازی کردند.

نفر اول افشاکننده این کودتا یک خلبان نیروی هوایی بود. این خلبان که در ازای دریافت پول بسیار زیاد مأمور بمباران بیت امام(ره) شده بود، وقتی از زبان سروان حمید نعمتی یکی از عناصر اصلی کودتا می‌شنود قرار است جان انسان‌های بسیاری در این کودتا گرفته شود، شوکه شده و به اصطلاح وجدان او ناراحت می‌شود. او پس از شنیدن این جمله، ماجرا را نزد مادر و خانواده خود در میان می‌گذارد و مادر به او می‌گوید اگر به کودتاچیان کمک کند به اصطلاح شیرش را حلال نخواهد کرد و باید سریع این ماجرا و این توطئه را برای انقلابیون تعریف کند، بنابراین بلافاصله نزد آیت‌الله خامنه‌ای در منزل شخصی‌شان می‌رود و ماجرا را برای ایشان تعریف می‌کند.

نفر دومی که در افشای کودتا دست داشت یکی از درجه‌داران تیپ 23 نوهد بود. این درجه‌دار به کمیته مستقر در اداره دوم ستاد مشترک ارتش مراجعه و ماجرای کودتا را برای آن‌ها تعریف می‌کند و به همین سبب کودتایی با این وسعت توسط دو عنصر جذب‌شده خنثی می‌شود.

امام خمینی(ره): مردم توطئه را خفه کردند

پس از خنثی‌سازی کودتا، امام خمینی(ره) در 20 تیر 1359 در حسینیه جماران سخنانی را در این رابطه مطرح می‌سازند. ایشان در این رابطه فرمودند: «توطئه‌ای که معلوم است چنان‌چه موفق به کشفش هم نشده بودیم و قیام هم کرده بودند مردم آن را خفه می‌کردند، این احمق‌ها نفهمیدند که اگر چنان‌چه فرضاً هم شما از پایگاه همدان پا شده بودید و آمده بودید، فرض کنید چند تا جا هم کوبیده بودید، شما بالاخره باید زمین هم بیایید، یا همان آسمان می‌مانید، ما از این امور نمی‌ترسیم».

در پایان بیان این نکته حائز اهمیت است که توطئه‌ها و مداخلات سیاسی، اقتصادی و نظامی آمریکایی‌ها و وابستگانشان در امور داخلی کشورمان هرگز تمامی ندارد. دشمنان پیش از انقلاب اسلامی هم نمی‌خواستند اجازه دهند تا مردم ایران اسلامی طعم شیرین استقلال و آزادی را بچشند؛ بنابراین برای سرکوب جنبش‌های آزادی‌خواهانه ملت ایران که انقلاب اسلامی مهم‌ترین آن بود، تلاش بسیاری کردند، اما اتحاد،‌ همبستگی و تمسک به اسلام و قرآن سبب شد تا پیروزی نهایی نصیب ملت ایران شود و این ملت از تمامی پیچ‌های تاریخی گذر کنند.

گزارش از سعید امینی

انتهای پیام/4079/