امتیاز ویژه «مجیدی»

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در ادامه این یادداشت آمده است: هرچند این نگرش نسبت به انتخاب ازپیش مشخص‌شده به‌گونه‌ای می‌تواند برایند همان جو بدبینی رایج در سینمای ایران باشد که گهگاه اوج می‌گیرد و از سوی دیگر این نگاه بی‌اعتماد به مسئولان برگرفته از تجربه سالیان گذشته در انتخاب اثر راهی‌شده به اسکار است. طبق اعلام فارابی، این بیست‌ویکمین‌باری است که سینمای ایران برای اسکار نماینده‌ای معرفی می‌کند. مروری بر اسامی اعلام شده نشان داده که برخی از سینماگران با وجود موفقیت در جشنواره‌های متعدد جهانی هرگز شانس حضور در این رقابت جهانی را ندارند. نام «جعفر پناهی» و «محسن امیریوسفی» در صدر این فهرست است که عمده‌ترین علتش هم یکی از شروط معرفی به اسکار است: «یک هفته نمایش در کشوری که قرار است معرفی‌کننده اثر باشد» که معمولا آثار این دو فیلم‌ساز امکان اکران در ایران را کمتر پیدا می‌کرد.

با توجه به همان اصل دولتی‌بودن این روند و معرفی فیلم برای بخش آثار خارجی اسکار، برخی سینماگران دولتی از شانس بالایی برخوردار هستند و اتفاقا این را سهم خود می‌دانند، مانند «رضا میرکریمی» که حداقل دوبار اثرش به این رقابت معرفی شده است. در طول این سالیان هم نحوه انتخاب اثر براساس حضور وزرای ارشاد اصلاح‌طلب یا وزرای ارشاد احمدی‌نژادی بر مسند کار تغییر کرده و میزان تصمیم‌گیری سینماگران در این انتخاب افزایش یا کاهش یافته است. امسال با توجه به حضور فرد شناخته‌شده‌ای نظیر «علیرضا تابش»، در بنیاد فارابی و همکاری ویژه با خانه سینما بی‌تردید دست سینماگران برای انتخاب اثری موردقبول به اسکار بازتر بود. اما از جهاتی نیز آنان دستانی بسته داشتند و از قبل معلوم بود که انتظار انتخاب این فیلم برای اسکار شرایطی ویژه برای «حضرت محمد(ص)» به وجود آورده است.
١- تیم سینماگران انتخاب‌کننده اثر برای اسکار از وجهه بالایی برخوردارند و نمی‌توان آنان را از خیل سینماگران ندانست. پس این برچسب دائمی انتخاب از «بالا» که همواره در داوری‌های جشنواره فیلم فجر و اکنون در داوری خانه سینما مطرح می‌شود را در شرایط عادی نمی‌توان درباره این گروه مطرح کرد.
٢- شش فیلم از سوی این گروه انتخاب شده و به مرحله دوم راه یافته‌اند. فیلم‌های برتر سینمای ایران نظیر «در دنیای تو ساعت چند است؟»، «ماهی و گربه»، «قصه‌ها» در این فهرست قرار دارند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و جزء بهترین‌های ایران در این سال‌ها و امسال هستند. این آثار توانسته‌اند در جشنواره‌های جهانی نیز خوش بدرخشند و نامی شناخته‌شده در جهان و پخش‌کننده‌های جهانی دارند یا می‌توانند به دست بیاورند. اتفاقی که در هر دو مورد برتری سینمای ایران در اسکار - حضور «بچه‌های آسمان» در جمع پنج گزینه برتر و برنده‌شدن «جدایی»- جزء امتیازها بود. شاید با توجه به حضور کادر جهانی در بین سازندگان حضرت محمد(ص)، کفه جهانی‌بودن به سمت فیلم مجیدی سنگین‌تر باشد.
٣- هنگامی که موضوعات آثار راه‌یافته بین شش فیلم را مرور می‌کنیم، ساختار «قصه‌ها» و «ماهی و گربه» کمی با سیستم معمول اسکار متفاوت است. می‌دانیم اعضای آکادمی اسکار سلایق خاصی دارند. آنان از شیوه‌های رایج داستان‌گویی در فیلم‌ها پیروی می‌کنند، به‌طور پنهان یا آشکار آثاری که پایان تلخ دارند را، دوست ندارند، گاهی اوقات به‌شدت تحت‌تأثیر اتفاقات سیاسی روز هستند و... از طرفی یکی از دلایل موفقیت آثار ایرانی داشتن تهیه‌کننده و پخش‌کننده جهانی است. بنابراین در این زمینه هم «حضرت محمد (ص)» کفه سنگین‌تری دارد چون قصه‌ای کلاسیک دارد و نگاه مهربانانه‌ای از پیامبر اسلام را در روزگارانی که داعشیان جلوه خشونت‌باری از اسلام ارائه می‌دهند، مطرح می‌کند. آن هم در روزگارانی که فاجعه منا رخ داده است و توجه‌ها به کعبه، مکه، یمن و سوریه در سراسر دنیا بیشتر از هر زمان دیگری است. با این زاویه دید قطعا توجه به ایرادهای فیلم‌نامه‌نویسی در درجه اهمیت پایینی قرار می‌گیرد.
٤- خوب یا بد برخی از فیلم‌سازان موردتوجه هستند و «مجید مجیدی» هم رکورددار بیشترین تعداد آثار ارائه‌شده به اسکار است که احتمالا هر سال به امید تکرار موفقیت فیلم «بچه‌های آسمان» این موقعیت در اختیارش قرار می‌گیرد. به‌گونه‌ای که او هر سال فیلمی ساخته، روانه اسکار شده است، مروری بر آثار ارائه‌شده به این رقابت همین نکته را نشان می‌دهد: «بچه‌های آسمان»، «رنگ خدا»، «باران»، «آواز گنجشک‌ها» و امسال «حضرت محمد (ص)»
٥- اختصاص مقدار زیادی بودجه برای این فیلم و موقعیت‌های ویژه برای اکران، تنها بخشی از دلایل عدم همراهی جامعه سینمایی است که به صورت خاموش و با نادیده‌گرفتن اثر از کنارش گذشته‌اند هرچند این فیلم در آن سوی مرزهای ایران با نقدهای مثبتی روبه‌رو شده است. شاید امید اندکی به برگزیده‌شدن این فیلم حتی در فهرست اولیه اسکار فیلم‌های خارجی می‌توان داشت اما نمی‌توان نادیده گرفت در طول این سال‌ها بخشی از انتخاب آثار برای اسکار برای تبلیغات سیاسی پیش رفته، نه تبلیغات آنچنانی. هنوز به یاد داریم سخنان تأثیر‌گذار اصغر فرهادی هنگامی که مجسمه اسکار را در دست داشت و از صلح‌دوستی مردم ایران گفت در روزهایی که هر لحظه خطر جنگ بالای سر کشورمان خودنمایی می‌کرد. این بار نیز از این فرصت استفاده شد تا جنبه‌های زیبایی از زندگی پیامبری که دوستش را داریم به دیگران نشان دهیم، پیامبری که افراطیون آن را به بدترین وجه در دنیا معرفی می‌کنند.