تجاوز به عنف؛ مجازات و پیچیدگی‌های قانونی

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، در میان جرائم برخی از آنها به‌دلیل این‌که حیثیت و آبروی قربانی را دچار خدشه می‌کند بعضاً برملا نمی‌شود که یکی از این موارد جرم تجاوز به عنف است که در ادامه به بخش‌هایی از آن پرداخته می‌شود.

جرم تجاوز به عُنف چیست؟

عُنف در لغت به معنی خشونت و زور است و منظور از اصطلاح تجاوز به عنف انجام نزدیکی جنسی بدون رضایت زن و با استفاده از قهر و غلبه است.

تجاوز به عُنف  در واقع رفتارها و اعمال جنسی مجرمانه‌ای است که با خشونت همراه بوده و با وجود مقاومت بزه‌دیده، از او سلب اختیار شده و به ضرر او ارتکاب می‌یابد. به‌عبارت ساده‌تر این جرم زنای با توسل به زور، اجبار و تهدید و بدون رضایت زن است.

مجازات تجاوز به عُنف چیست؟

در ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی مجازات زنای به عنف و اکراه، اعدام زناکننده دانسته شده است.

در ماده ۲۳۱ این قانون آمده است که اگر زن باکره باشد، زناکننده علاوه بر اعدام به پرداخت ارش‌البکاره و مهرالمثل نیز محکوم می‌شود و در صورتی که باکره نباشد، فقط به اعدام و پرداخت مهرالمثل محکوم می‌‌شود.

دو نکته در ارتباط با این موضوع قابل توجه است:

نخست این‌که در صورتی‌که در زنای به عنف زن در مقام دفاع از خود مرد را به قتل برساند دیه‌ای بر عهده او نیست.(که البته این حکم اختلافی است)

همچنین هرگونه ارتباط جنسی و رابطه نامشروعی که پیش از سن 18 سالگی زنان رخ دهد، حتی با رضایت نیز تجاوز به عنف قلمداد شده و مجازات آن اعدام است.

نحوه اثبات تجاوز به عُنف چیست؟

اثبات این جرم به چند روش انجام می‌گیرد که این موارد عبارتند از:

همچون روش اثبات زنا، متهم باید در نزد قاضی ۴ بار اقرار کند.

شهادت چهار نفر نزد قاضی که البته در مواردی برای اثبات تجاوز یا زنای به عنف باید به ادله عمومی اثبات دعاوی که یک «اقرار» و «دو شاهد» است رجوع کرد.

یکی از روش‌های اثبات تجاوز یا زنای به عنف، علم قاضی است. قاضی می‌تواند بر اساس علم خود حکم کند و نیازی به اثبات از جانب طرف دعوا نداشته باشد. قانون مجازات اسلامی علم او را علمی می‌داند که از راه‌های متعارف همچون تحقیقات محلی، گزارش‌های پزشکی قانونی، آزمایش DNA یا خون و اثر انگشت به‌دست آمده باشد.

پیچیدگی‌های قانونی در موضوع تجاوز عُنف چیست؟

با توجه به این‌که بار اثبات عدم رضایت و خواست بر عهده قربانی است موضوع رسیدگی به آن دشوار می‌شود و در مواردی هم این جرم به دلیل ترس از آبرو برملا نمی‌شود؛ متأسفانه این موضوع بار روانی برای قربانی ایجاد می‌کند که می‌تواند به اختلالات روانی و حتی خودکشی هم منجر شود.

انتهای پیام/4105/پ