دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
23 خرداد 1400 - 09:48
آنا گزارش می‌دهد؛

کور سوی امید برای المپیکی شدن بانوی وزنه‌بردار

در حالی که فدراسیون وزنه‌برداری پریسا جهانفکریان را به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام نکرد تا شانس المپیکی شدن را از دست بدهد اما باز هم کورسوی امید وجود دارد که باید دید فدراسیون از این فرصت استفاده می‌کند یا خیر.
کد خبر : 587707
پریسا جهانفکریان



به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، وزنه‌برداری ایران این روزها به ایستگاه آخر رسیده است و در حالی که همه امیدوار بودند تا معجزه‌ای رخ بدهد و کیانوش رستمی و سهراب مرادی دو طلایه‌دار المپیک ریو در المپیک توکیو هم حضور داشته باشند، اما این اتفاق نیفتاد و رستمی و مرادی از رنکینگ جهانی حذف شده‌اند و جاماندگان المپیک توکیو لقب گرفتند.


البته این اتفاق پایان راه نبود، زمانی که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری سهمیه المپیک را در بخش بانوان توزیع می‌کرد باز هم آه و حسرت نصیب وزنه‌برداری ایران شد؛ چرا که پریسا جهانفکریان در حالی که فاصله اندکی با حریفان خود داشت و می‌توانست برای نخستین بار در تاریخ وزنه‌برداری بانوان در ایران شگفتی‌ساز شود، اما به راحتی شانس حضور در المپیک را از دست داد.


پریسا جهانفکریان در دسته ۸۷+ کیلوگرم این شانس را داشت تا به‌عنوان بهترین وزنه‌بردار قاره آسیا، حضور در میدان المپیک را تجربه کرد. او می‌توانست با شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا و کسب امتیاز به‌راحتی شانس حضور در المپیک را داشته باشد، اما به گفته مسئولان فدراسیون او دچار مصدومیت بود و به همین خاطر نام‌اش را از اردوی تیم ملی خط زدند. البته مدیر فنی تیم‌ ملی وزنه‌برداری بانوان نبود جهانفکریان در اردوی تیم ملی را مشکلات شخصی دانست، اما بعدها خود این وزنه‌بردار اعلام کرد فدراسیون به دلیل تأخیر حضور در اردوی تیم ملی که برای مداوای مصدومیتش بوده نام‌اش را خط زدند.


در وزن 87+ کیلوگرم با انصراف کره‌شمالی که از مدت‌ها قبل مشخص بود و همچنین حضور وزنه‌بردار اندونزی در رنکینگ هشت نفره، تنها وزنه‌برداران ازبکستان و مغولستان حریفان جهانفکریان بودند. این احتمال هم وجود داشت که کشور ازبکستان وزنه‌بردار دسته فوق‌سنگین خود را به المپیک اعزام نکند، بنابراین تنها حریف پیش‌رو، وزنه‌بردار مغولستانی بود که با توجه به فاصله امتیاز اندک بانوی وزنه‌بردار ایران با او ، شانس المپیکی داشت و باید تلاش‌ها برای اعزام به مسابقات و جمع‌آوری امتیاز برای کسب سهمیه المپیک انجام می‌شد.


البته وزنه‌برداری ایران سال‌هاست که فرصت‌سوزی می‌کند و اهالی این رشته معتقدند عدم حضور رستمی و مرادی دو طلایه‌دار المپیک ریو هم در این دوره از المپیک، سرمایه‌سوزی از سوی فدراسیون وزنه‌برداری بوده است. اگرچه به گفته مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری، پریسا جهانفکریان هم مصدوم بوده، اما مسئولان فدراسیون با عدم پیگیری روند درمان او، راه المپیکی شدن او را بستند و به خاطر تأخیر در اردو حذف شد. این در حالی است که در گذشته وزنه‌برداران مصدوم در مسابقات حضور پیدا می‌کردند و فرصت از آن‌ها گرفته نمی‌شد.


البته این روزها بی‌توجهی به مصدومیت‌های پی‌درپی علی هاشمی که موفق به کسب سهمیه المپیک هم شده از سوی فدراسیون اتفاق افتاده و گویا تنها در بخش بانوان این بی‌توجهی‌ها وجود ندارد.


کور سوی امید برای المپیکی شدن بانوی وزنه‌بردار ایران


عدم حضور جهانفکریان در مسابقات قهرمانی آسیا و عدم کسب امتیاز باعث شد تا این وزنه‌بردار شانس حضور در المپیک را از دست بدهد؛ اما باز هم کور سوی امید برای رسیدن به المپیک در این وزن وجود دارد؛ چرا که هنوز یک سهمیه در قاره آفریقا باقی‌مانده و فدراسیون جهانی هم در مورد آن تصمیم‌گیری نکرده است، از طرف دیگر چون در قاره آفریقا وزنه‌بردار در این دسته نیست و حتی در مسابقات قهرمانی قاره آفریقا، هیچ وزنه‌برداری در این دسته شرکت نکرد؛ این شانس برای وزنه‌برداری ایران وجود دارد تا با رایزنی با فدراسیون جهانی از آن‌ها بخواهند در جهت حمایت از وزنه‌برداری بانوان این سهمیه به ایران تعلق بگیرد. البته این موضوع مستلزم پیگیری‌های فدراسیون و رایزنی با مسئولان فدراسیون جهانی است. اما از آن‌جا که وزنه‌برداری ایران در فدراسیون جهانی کرسی ندارد و در این سال‌ها رایزنی‌ها راه به جایی نبرده است بعید است که در این مورد هم فدراسیون وزنه‌برداری ایران بتواند کاری از پیش ببرد. با این حال امید است که این فدراسیون با وجود همه سختی‌ها و محدودیت‌ها دست از تلاش برندارد و برای آخرین شانس المپیکی شدن این بانوی وزنه‌بردار ایران تلاش کند.


پریسا جهانفکریان پس از این اتفاقات، شب گذشته در صفحه شخصی خودش لب به گلایه گشوده و این چنین نوشته است:«برای رسیدن به آروزهایم خیلی تلاش کردم، بدون داشتن حتی یک حامی. در مسیر قهرمانی پیش رفتم و با آرزوی پا گذاشتن در صحنه المپیک که بی‌شک بزرگترین آرزوی هر ورزشکاریست. برابری و مساوات برای ما معنایی ندارد، از فدراسیونی که برای مصدومیتم نه تنها کاری نکرد بلکه به خاطر تأخیر در ورود به اردو برای درمان مصدومیتم از مسابقات حذفم کرد تا بار دگر نشان دهد سلامتی و موفقیت من برایشان آخرین اولویت است.


انتهای پیام/۴۰۵۷/



انتهای پیام/

ارسال نظر
هلدینگ شایسته