مهمترین دلیل خشکی رودخانه چالوس انتقال آب به دشت هزار است

حسینعلی ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری آنا، در خصوص خشکی رودخانه چالوس گفت: موضوع خشک شدن رودخانه چالوس به ۷ کیلومتری این رودخانه که به سمت دریا می‌رود مربوط است و بقیه رودخانه چالوس خشکیدگی ندارد.

وی با اشاره به کاهش بارش‌ها و افزایش کاربری صنایع آب‌بر در غرب مازندران افزود: انحراف آب به سمت نوشهر در چنین وضعیتی همچنان‌ ادامه دارد که منجربه از بین رفتن آبزیان و کارکردهای رودخانه از جمله رویش گیاهان و درختان و حیات دوزیستان و پرندگان می‌شود.

بیشتر بخوانید:

تالاب‌ها خشک، جنگل‌ها در آتش و محیط زیست در بحران/ دولت از چه عملکردی دفاع می‌کند؟

خشک شدن رودخانه چالوس در ۴۰۰ سال گذشته بی‌سابقه است

مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان مازندران با اشاره به موضوع بند انحرافی که در اواخر دهه ۷۰ نسبت به آن اقدام شده است، ادامه داد: بند انحرافی کانالی است که جلوی رودخانه چالوس زده شده تا آب به سمت شرق شهرستان نوشهر جریان پیدا کند. این کانال از بین منابع ملی جنگل‌ها برای تامین آب کشاورزی دشت هراز رد می‌شود اما تاکنون آبی به این منطقه نرسیده است.

وی ادامه داد: اکنون این سوال مطرح شده است، در حالی‌که آبی به واسطه این کانال به دشت هزار نمی‌رسد در کجا و برای چه اهدافی مصرف می‌شود؟

ابراهیمی به وظیفه وزارت نیرو در مورد تامین حق‌آبه رودخانه چالوس اشاره کرد و گفت: فراهم کردن شرایط حق‌آبه رودخانه از جمله وظایف مهم وزارت نیرو است که باید در دستور کار قرار دهد.

انتهای پیام/۴۱۶۱