در گفت‌وگو با آنا مطرح شد؛
آنا بررسی می‌کند؛
دور زدن تحریم‌ها با راه‌اندازی پتروپالایشگاه
راه‌اندازی واحدهای پتروپالایشگاه می‌تواند نقش مهمی در تنوع بخشی به محصولات تولیدی و عبور از تحریم داشته باشد.
به گزارش خبرنگار حوزه نفت و انرژی گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، سال‌هاست که دولت‌های مختلف عادت کرده‌اند با فروش نفت خام هزینه بودجه سالیانه کشور را تامین کنند. اکنون که در سایه تحریم‌های آمریکا فروش نفت به طور چشمگیری کاهش یافته است، لازم است دولت این موضوع را به عنوان یک فرصت بزرگ تلقی کرده و طراحی و استقرار نظامات جدید اقتصادی و دانش بنیان را در دستور کار قرار دهد. مسئله‌ای که می‌تواند در میان مدت تحریم‌های آمریکا را بی اثر کند.در شرایط فعلی که خریداران نفت خام کشور محدود و به راحتی قابل شناسایی هستند و انتقال پول به سختی صورت می‌گیرد، اگر نفت خام در پتروپالایشگاه‌های تحریم شکن فرآوری شود، ظرفیت صادراتی گسترش یافته و به تبع آن، شناسایی بازارها و بستن شاهراه های ارتباطی کشور، برای دشمنان سخت‌تر خواهد شد. همچنین ارزش افزوده و ارزآوری فرآورده‌های نفتی نسبت به کالاهای خام قابل مقایسه نیست.
مزایای پتروپالایشگاه نسبت به پالایشگاه موجب شده است که در سال‌های اخیر احداث پتروپالایشگاه در کانون توجه فعالان حوزه انرژی قرار بگیرد. کاهش هزینه‌های جاری، افزایش حاشیه سود و امکان شکل‌گیری واحدهای شیمیایی در زیرمجموعه پتروپالایشگاه برای تکمیل زنجیره ارزش باعث تغییر رویکرد اقتصاد انرژی به سمت توسعه ظرفیت پالایشی و اشتغال‌زایی‌های مستقیم و غیرمستقیم آن شده است.
راه‌اندازی پتروپالایشگاه با هدف کوچک‌سازی واحدهای پالایشی
سعید میرترابی با اشاره به توانمندی بالای ایران در تولید نفت و گاز می‌گوید«پردازش این مواد خام در داخل کشور و تبدیل آن‌ها به مواد پتروشیمی علاوه بر مزیت ارزش‌افزوده باعث می‌شود که خودمان هم از فرآورده‌های بیشتری بهره‌مند شویم. البته با توجه به تنگناهای مالی دولت، نیازمند سرمایه‌گذاری و مشارکت جدی بخش خصوصی در این زمینه هستیم. اساساً یکی از اهداف راه‌اندازی پتروپالایشگاه این است که با کوچک‌سازی واحدهای پالایشی و تنوع دادن به محصولات خروجی بتوانیم مشارکت بخش خصوصی را جلب کنیم و واحدهای تولیدی را از تنوع برخوردار کنیم تا از تحریم‌ها در امان باشند».
بیشتر بخوانید:
صنعت پتروشیمی در خطر تعطیلی/ گران‌فروشی خوراک ترمز تولید را کشید
وی درباره دلایل عدم‌حمایت جدی صندوق توسعه ملی از این‌گونه طرح‌ها و پروژه‌های ملی بیان می‌کند«احتمالاً بخشی از آن به دلیل پیچ‌وخم‌های اداری و سازمانی است که کار را طولانی می‌کند و بخشی از آن نیز به دلیل محدودیت منابع صندوق توسعه ملی بوده است که این محدودیت‌ها در دو سال اخیر بیشتر هم شده است، به نظر بنده هر دو عامل در به تعویق افتادن کارها مؤثر بوده است. البته این احتمال هم وجود دارد که اولویت دولت تأمین کالاهای اساسی بوده و این طرح‌ها جایی میان اولویت‌ها نداشته است».
محدودیت منابع مالی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای اجرای پتروپالایشگاه
کارشناس انرژی از محدودیت منابع مالی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها و موانع پیش روی دولت برای این‌گونه پروژه‌ها به‌ویژه در شرایط فعلی اقتصاد کشور نام می‌برد و می‌گوید«این موارد طرح‌های ویژه‌ای هستند که به‌عنوان‌مثال در زمینهٔ تأمین خوراک نمی‌توان به هر شکلی طراحی کرد و متأسفانه در این زمینه‌ها ناهماهنگی‌هایی وجود دارد که باعث شده است این طرح‌ها به‌گونه‌ای که باید و شاید پیشرفت نداشته باشد. رفع این ناهماهنگی‌ها هم نیازمند برنامه‌ریزی و زیرساخت‌هایی است که باید برای انتقال انرژی و خوراک اولیه فراهم باشد».
وی همچنین تأمین منابع مالی مورد نیاز از طریق بورس را امکان‌پذیر دانسته و عنوان می‌کند«معمولاً پالایشگاه‌ها در بورس جذاب هستند به دلیل اینکه جزء آن دسته از واحدهای تولیدی محسوب می‌شوند که می‌توانند سودآوری بالایی داشته باشند و جذابیت لازم را برای سرمایه‌گذاران ایجاد کنند تا سهامداران تمایل کافی برای خرید سهام در ویترین داشته باشند. متأسفانه شرایط بورس کشور ما در این سال‌ها شرایط پرنوسانی بوده است و طبیعتاً این نوسانات شدید، بی‌اعتمادی را به جامعه تزریق کرده و در نتیجه امکان تأمین مالی مطمئن و با ثبات کاهش می‌یابد به‌ویژه زمانی که پروژه‌ها آماده تولید نباشند. البته از طریق اوراق مشارکت هم می‌توان این کار را انجام داد و دولت با استفاده از اوراق مشارکت و ظرفیت بخش خصوصی نیز می‌تواند بخشی از نیازهای مالی خود را تأمین کند».
انتهای پیام/
انتهای پیام/
دایرةالمعارف دانش‌بنیان‌ها ۹۴؛
