۲ نوع اصلی «بازی‌درمانی» کدامند؟

ساهره سیداسماعیلی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا اظهار کرد: در راستای اجرای کارگاه‌های مهارتی تخصصی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، کارگاه ملی مرز دانش یادواره سردار دل‌ها، با عنوان بازی درمانی برگزار کرد.

وی افزود: در این وبینار محمود قنبری، استاد گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین و سخنران وبینار درمورد اهمیت بازی درمانی در رفع اختلالات مطالبی را بیان کرد.

بیشتر بخوانید:

کشت گونه‌های مختلف ریزجلبک با چه هدفی انجام می‌شود؟

رئیس باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین گفت: در این کارگاه مطرح شد که بازی درمانی روشی برای برآورده کردن و پاسخگویی به نیازهای بهداشت روانی کودکان است و از طرف متخصصان به عنوان یک مداخله مؤثر و مناسب در برخورد با رشد مغزی کودکان شناخته شده است.

سیداسماعیلی ادامه داد: بازی درمانی به طور کلی در کودکان ۳ تا ۱۱ سال به کار گرفته می‌شود و راهی برای آنها فراهم می‌کند تا تجارب و احساسات خود را از طریق یک روند طبیعی، خود هدایت شونده و خود درمانی بیان کنند.
وی مطرح کرد: بازی درمانی نوعی مشاوره یا روان‌درمانی است که از بازی برای برقراری ارتباط و کمک به کودکان به منظور جلوگیری یا برطرف کردن چالش‌های روانی استفاده می‌شود و این امر به آنان در ارتباط بهتر اجتماعی، رشد و نمو، مدولاسیون عاطفی و رفع تروما کمک کنند.

رئیس باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین افزود: بازی درمانی را می توان به دو نوع اصلی و غیرمستقیم راهنمایی تقسیم کرد، بازی درمانی غیرمستقیم روشی غیرقابل نفوذ است که در آن کودکان ترغیب می‌شوند از طریق بازی به دنبال راه‌حل‌هایی برای مشکلات خود باشند، در مقابل، بازی درمانی مستقیم روشی است که شامل ساختار و راهنمایی بیشتر درمانگر است، زیرا کودکان از طریق بازی با مشکلات عاطفی و رفتاری روبرو می‌شوند، این امر اغلب شامل یک مؤلفه رفتاری است و فرایند آن توسط درمان‌گر سریع‌تر اتفاق می‌افتد، اجرای بازی درمانی به احتمال زیاد به عنوان نوعی درمان شناختی رفتاری طبقه‌بندی می‌شود.