بحران افغانستان؛ دو نشست و چند ابهام!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، طی روزهای اخیر دو نشست با محوریت بررسی وضعیت افغانستان در پکن و لندن برگزار شد و شرکت‌کنندگان با ابراز نگرانی در خصوص شرایط ناپایدار سیاسی و اقتصادی در این کشور، سازوکارهای ارائه کمک‌های فوری به مردم این کشور را بررسی کردند.

از یک‌سو در چین، کشورهای همسایه افغانستان سومین نشست در سطح وزرای خارجه را برگزار کردند و از سوی دیگر در لندن نشستی مجازی با هدف جمع‌آوری کمک‌های مالی برای افغانستان برگزار شد.

برگزاری هم‌زمان این دو نشست تفاوت دو نوع نگاه در باب تحولات افغانستان را بیشتر آشکار کرد.

در نشست چین که وزرای خارجه همسایگان افغانستان حضور داشتند بر لزوم تشکیل دولت فراگیر تأکید و عنوان شد که این نشست نه برای تصمیم‌گیری به‌جای مردم افغانستان بلکه برای تسریع در روند نزدیکی دیدگاه جریان‌های افغانستانی برای تحقق دولت فراگیر برگزار شده است.

در همین حال حاضران با ابراز نگرانی در خصوص توسعه ناامنی در افغانستان به دلیل حضور گروه‌های تروریستی و نیز فقر تحمیلی از سوی اشغالگران بر این کشور بر لزوم استقرار امنیت کامل در افغانستان که لازمه وجود امنیت پایدار در منطقه است تأکید کردند.

حاضران در این نشست ضمن ریشه‌یابی علل بحران انسانی در افغانستان بر لزوم ارائه سریع کمک‌های بدون قید و شرط به ملت افغانستان تأکید و این مهم را اولویت اول همسایگان عنوان کردند.

در همین حال رسیدگی به وضعیت آوارگان افغانستانی به عنوان اصلی مهم مورد توجه قرار گرفت و همگان خواستار رسیدگی فوری و همه‌جانبه به این مهم شدند.

در نشست همسایگان افغانستان در پکن، امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان نیز در رأس هیئتی به عنوان ناظر حضور داشت و کشورهای حاضر در این نشست ضمن دیدار با هیئت طالبان دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود در باب وضعیت سیاسی و امنیتی و نیز شرایط حاکم بر زنان افغانستان را با طالبان در میان گذاشتند.

در نشست پکن تأکید شد که نگرانی‌های موجود نسبت به شرایط سیاسی و اجتماعی افغانستان تحت حاکمیت طالبان نباید عاملی بازدارنده برای ارائه کمک‌های انسانی به مردم این کشور شود.

در نشست لندن که با هدف تأمین کمک‌های مالی به افغانستان برگزار شد، گوترش دبیر کل سازمان ملل عنوان نمود که ۹۵ درصد از مردم افغانستان غذای کافی برای خوردن ندارند.

دبیر کل سازمان ملل روز پنجشنبه اظهار داشت، یونیسف تخمین می‌زند که حدود یک میلیون کودک افغانستانی که به‌شدت از سوءتغذیه رنج می‌برند در خطر مرگ قرار دارند. وی عنوان داشت که به دلیل جنگ در اوکراین، قیمت غذا در جهان به‌شدت در حال افزایش است و این فاجعه می‌تواند در ارائه کمک‌های غذائی به مردم افغانستان تأثیر منفی بگذارد. وی در ادامه، تأثیرات مسدود شدن ۹ میلیارد دلار دارایی‌های افغانستان توسط آمریکا بر افزایش وضعیت بحرانی در این کشور را گوشزد کرد و خواستار تجدیدنظر در این اقدام شد.

سازمان ملل در حالی خواستار اعطای کمک ۴.۴ میلیارد دلاری به افغانستان شده که حاضران در نشست صرفاً برای تأمین مشروط ۲.۴ میلیارد دلار برای سال ۲۰۲۲ اعلام آمادگی کرده‌اند.

حاضران در این نشست همچنین تلاش نمودند تا با پنهان‌سازی تأثیرات مخرب ۲۰ سال اشغال بر اقتصاد، سیاست و امنیت و فرهنگ ان را عامل بحران فعلی در این کشور اعلام کنند.

لیز تراس، وزیر خارجه انگلیس "تسخیر قدرت از راه خشونت" از سوی طالبان را عامل بحران کنونی در این کشور خواند. وی هیچ اشاره‌ای به ۲۰ سال حضور نظامی اشغالگران از جمله انگلیسی‌ها در افغانستان و تأثیرات مخرب آن بر توسعه‌نیافتگی این کشور نکرد.

نکته قابل توجه آنکه غربی‌ها در این نشست علی‌رغم تأکید دبیر کل سازمان ملل متحد، هیچ اشاره‌ای به لزوم پایان توقیف دارایی ۹ میلیارد دلاری افغانستان توسط آمریکا نداشتند. به‌طورقطع دسترسی مردم افغانستان به دارائی‌های خود در شرایط بحرانی فعلی می‌تواند کمک مؤثری به رفع مشکلات انان نماید
موضوع قابل توجه دیگر در نشست لندن، عدم اشاره‌ و اتخاذ تمهیدات لازم برای بحران آوارگان افغانستانی به عنوان یکی از اصلی‌ترین معظلات امروز شهروندان این کشور بود.

سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری بارها عنوان نموده‌اند که کشورهای غربی به‌ویژه انگلیس و فرانسه با سهل‌ترین مقررات، میزبان آوارگان اوکراینی شده‌اند لیکن هزاران افغانستانی با وضعیت مشابه ماه‌هاست که پشت دروازه‌های این کشورها در بحرانی‌ترین وضعیت انسانی به سر می‌برند.

نشست مذکور عملاً بدون هیچ اقدامی برای حمایت از آوارگان افغانستانی خاتمه یافت.

مقایسه دو نشست پکن و لندن در موضوع افغانستان بار دیگر این مهم را آشکار ساخت که حل مشکلات منطقه از جمله افغانستان نمی‌تواند از سوی دولت‌هایی که خود عامل بروز بحران در افغانستان بوده‌اند حل‌وفصل شود.

تفاوت نشست همسایگان افغانستان در پکن و نشست لندن این حقیقت را در معرض قضاوت مردم مظلوم افغانستان قرار داد که آن‌ها نمی‌توانند برای حل مشکلاتشان به دولت‌های غربی امیدوار باشند.

صرف نظر از رویکردهای انسانی همسایگان افغانستان،وابسته بودن امنیت این کشور به امنیت سایر کشورهای منطقه، انگیزه بالائی را درکشورهای منطقه و به‌ویژه همسایگان افغانستان برای دستیابی به ابتکار عمل‌های راهگشا برای کمک به مردم این کشور شکل داده است.

همسایگان افغانستان در نشست پکن و تهران، گام‌های مهمی برای تسریع در روند تشکیل دولت فراگیر و تحقق مطالبات اجتماعی مردم افغانستان برداشته‌اند که امیدواری‌ها برای تسریع در روند ایجاد ثبات سیاسی و اقتصادی در این کشور و کاهش مشکلات و آلام مردم افغانستان را افزایش داده است.

منبع: نورنیوز

انتهای پیام/