سمیع‌زاده: اتکا به واردات ورزشی برای ایران زشت است/ نیاز وافر به آزمایشگاه بیومکانیک داریم

محسن سمیع‌زاده کارشناس ارشد وزارت ورزش و جوانان که پیش از این درباره مولفه‌های مؤثر در توسعه ورزش با خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، صحبت کرده بود در بخش پایانی صحبت‌های خود با اشاره به مولفه بسیار مهم بیومکانیک عنوان کرد: این مولفه با علم حرکت‌شناسی همراه است. بیومکانیک علمی است که تمام زوایای تخصصی حرکتی تکنیکی یک ورزشکار را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. به عنوان مثال یک شناگر هر چه قدر فیزیولوژی خوبی داشته باشد اما اگر فاقد تکنیک مناسبی باشد و زوایای حرکتی وی در زیر آب کارایی نداشته باشد و نتواند اصطلاحاً آب را کج کند و در اختیار خود بگیرد و از کشش مطلوبی برخوردار نباشد قطعاً جلوروی کمتری خواهد داشت. موضوعی که رکورد او را تضعیف می‌کند. یا در رشته دوومیدانی طول گام یک دونده بسیار مهم است. بیومکانیک علم بسیار پیچیده‌ای است که نیازمند یکسری تجهیزات مثل سنسورها، دوربین‌ها، طراحی شبیه‌سازی یک ورزشکار به صورت سه‌بعدی است.

وی ادامه داد: مربی پس از ثبت حرکات از طریق سنسورها و دوربین‌ها می‌تواند زوایای حرکتی ورزشکار را شناسایی کند. در ایران متأسفانه در علم بیومکانیک فاقد آزمایشگاه هستیم در حالی که نیاز وافری به آن داریم. این یکی دیگر از حلقه‌های مفقوده ورزش ایران ماست و مخصوصاً در ورزش‌های پایه به خوبی خود را نشان می‌دهد. حتی در رشته فوتبال هم به بیومکانیک نیاز داریم. این علم می‌گوید که با کدام نقطه پا یا سر به توپ ضربه بزنیم. برای پاس دادن یا شوت کردن در هنگام رسیدن به دروازه حریفان که توجهی به آن نکرده‌ایم. در ارسال توپ به روی دروازه از جناحین هم تأثیر دارد و در دنیا کشورهای پیشرفته در حال بهره‌برداری از این موضوع هستند. دانشگاه‌ها با توجه به ظرفیت بالایی که دارند جایگاه امن و توانمندی هستند تا بتوانند در زمینه بیومکانیک، تولید و ارزیابی وارد عمل شوند. ما مربیان معمولاً پس از یک مدت نسبت به ورزشکاران خود متعصب می‌شویم. به این خاطر افراد ایده‌آلی برای ارزیابی ورزشکار نیستیم. بهتر است به وسیله علمی و منصفانه عملکرد ورزشکار را بررسی کنیم. پس دانشگاه از دو حیطه علم و ارزیابی می‌تواند به عملکرد ورزشکار ورود کند.

کارشناس ارشد وزارت ورزش با یادآوری مولفه دیگری که در توسعه ورزش اثرگذار است، عنوان کرد: روانشناسی ورزش نقش مهمی دارد چون موضوعاتی که به ذهن ورزشکار و مربی وی خطور می‌کند باید دیده شود. امکان دارد فردی از ذهنی قوی برخوردار باشد و به مانند این است که ۱۰۰ هزار تماشاگر تشویقش می‌کنند. موضوعات روانشناختی با توجه به علوم دانشگاهی و وجود روانشناسان خوب ایرانی می‌تواند در خدمت توسعه ورزش باشد. می‌توان تصویرسازی بسیار خوبی کرد و با آن ورزشکار را رو به جلو هل داد تا بتوانند گام‌هایی کاربردی را در عرصه ورزش بردارد.

بیشتر بخوانید:

• سمیع‌زاده: مشاغل حرفه‌ای ورزش گمنام مانده‌اند/ دانشمندان ایرانی به تیم‌های ملی تزریق شوند

وی با اشاره به مشاغل حرفه‌ای ورزش بیان کرد: دانشگاه‌ها با توجه به توانمندی در علوم پایه می‌توانند در ساخت و ابتکار سازندگی تجهیزات ورزشی که الا ماشاءالله زیاد است ورود کنند. برای مثال دستگاه‌های بدنسازی را کماکان از چین وارد می‌کنیم. این بسیار برای کشور ما زشت است که نتوانیم در داخل کشور یک استاندارد درست و حسابی داشته باشیم. مثلاً دستگاه‌های ایزوکنتیک که بسیار مدرن و گرانقیمت است و تنها ۷ یا ۸ عدد از آنها را در ایران موجود داریم. دانشجویان و دانشمندان ایرانی مدعی شدند در صورت تأمین اعتبار می‌توانند چنین دستگاهی را در ایران وارد چرخه تولید کنند. آینده‌سازان ایران می‌توانند به کمک صنعت و توسعه ورزش در ایران بیایند که این امر مستلزم عزم جدی‌تری است. در دیگر زمینه‌های مرتبط با دستگاه‌های بدنسازی نیز توانایی تولید نزد ایرانی‌ها دیده می‌شود به شرطی که عزم لازم از سوی تمامی عوامل تولید لازمه خروج از واردات است. پولی که صرف خرید دستگاه‌های بدنسازی درجه ۳ تا ۶ می‌شود در یک پروژه مطالعاتی در دانشگاه‌ها به مراتب قابل ساخت است و شعاری داده نمی‌شود.

سمیع‌زاده خاطرنشان کرد: فردی منتقد هستم اما در زمینه علوم در چندین دانشگاه کشور، دانشجویان برجسته ما به بلوغ فوق‌العاده‌ای رسیده‌اند. کسانی که مدعی ساخت دستگاه‌های ایزوکنتیک، تاچ پد، زمان‌سنج‌های الکترونیکی در قایقرانی، شنا و دوومیدانی هستند باید مورد اهمیت قرار بگیرند چون توانایی‌های خود را در عرصه‌های مختلف ثابت کردیم. نباید دانشگاه را صرف آکادمی دید تا فارغ‌التحصیلان در بازار کار با اوج بیکاری مواجه می‌شوند. چون علوم آکادمیک به آنها خوب آموزش داده شود ولی علوم کاربردی را به خوبی با آنها کار نمی‌کنیم. تجهیزات بسیار گسترده‌ای داریم و می‌توانیم به سیستم کمک داور ویدئویی VAR، نرم‌افزارهای آنالیز والیبال، تشک کشتی، کیت‌های آزمایشگاهی نظیر اسید لاکتیک، یا ابزار تخصصی در شنا مانند مایوهای حرفه‌ای که نانوتکنولوژی هستند. قطعاً در پروسه کوتاه مدت نمی‌توانیم به همه موضوعات توجه کنیم ولی با نشست‌های فی ما بینی که انجام نمی‌شود به جلو نرفته‌ایم.

کارشناس وزارت ورزش بیان کرد: هنوز ندیده‌ام سمینار مشترکی میان یک دانشگاه با وزارت ورزش برگزار شود در راستای ایجاد تفاهم‌نامه کاربردی که به رشد ورزش کمک کند نه تفاهم‌نامه‌ای که روی کاغذ پیاده شود و به مرحله اجرا نرسد. این موضوع بزرگ‌ترین آفت است. همه ما می‌تواند گروه مشترکی شویم و این کار با اتصال به یکدیگر شدنی است. پروسه اتصال در خیلی موضوعات قطع شده و مشکلات زیادی به همراه داشته است. با وصل شدن به هم نقاط ضعف یکدیگر را پوشش می‌دهیم. این موضوع جلوی خیلی از کمبودهای فدراسیون را ایجاد می‌کند در حالی که با اتصال به یکدیگر، شاهد اعتماد و احترام متقابل خواهیم بود. باید تخصص یکدیگر را باور داشته باشیم. این مقوله به تولید، توسعه، اقتصاد، سلامت جامعه، صادرات، کاهش واردات و پیشرفت زیرساخت‌ها کمک می‌کند. باید گام به گام قدم برداریم تا بتوانیم حلقه‌های مفقوده ورزش را یکی پس از دیگری پر کنیم.

انتهای پیام/۴۰۴۸/