مردان حاضر نیستند فضای مدیریت را به زنان واگذار کنند

ژاله فرامرزیان فعال زنان و سرپرست دفتر تشکیلات و بهبود روش‌های وزارت کشور در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اجتماعی آنا به مناسبت بزرگداشت مقام زن اظهار کرد: روز ۸ مارس به منظور نابرابری‌های جنسیتی موجود در دنیا شکل گرفته و متاسفانه این نابرابری‌ها در هر کشوری اشکال مختلفی دارد اما در ایران شاید بزرگ‌ترین نابرابری، وجود فضای مردانه نظام مسئولیتی و مدیریتی و حکومتی کشور است.

وی در پاسخ به اینکه چرا در دولت یازدهم شاهد حضور زنان در مدیریت بالا نیستیم، افزود: من احساس می‌کنم دولت می‌خواهد مشکلات مردم را هرچه سریع‌تر حل کند و بر همین اساس استنباط می‌کند که زنان از تجربه و تخصص کافی برخوردار نیستند و چون مشکلات مردم خیلی حاد است بنابراین بر استفاده از مدیرانی با تجربیات اثبات‌پذیر‌تر و قابل اعتماد‌تر تاکید دارد.

این فعال زنان، استفاده مداوم از حضور مردان در مدیریت کشور را یک خطای استراتژیک دانست و گفت: متوسط سن دولتمردان کشور ما بالای ۵۰ سال است و در این سنین پایداری تفکرات گذشته و عدم تمایل به تفکرات جدید یکی از مولفه‌های عدم تغییر دیدگاه و تصمیم‌گیری است. البته درست است که افراد در این سنین از تجارب بالاتری برخوردارند اما باید به سمت نگاه‌های جدید‌تر و آثار جدید‌تر برویم زیرا همه چیز را همگان دانند.

وی ادامه داد: همیشه تصور دولت‌ها براساس تجربه‌های گذشته است. بر همین اساس مشکل اساسی نظام مدیریتی کشور ما این است که حاضر نیستیم چشمان‌مان را بشوریم و جور دیگری نگاه کنیم، تاکنون همه دولت‌ها در نوع نگرش و اعمال خود اعلام کرده‌اند که هم اکنون زمان تجربه تصمیمات و مدیریت بانوان نیست البته دیدیم که نتیجه کار دولت‌ها تاکنون چه بوده است و نتوانسته‌اند فضای لطیف و موثر و پایداری را ایجاد کنند.

فرامرزیان تاکید کرد: باید فضای ذهنمان مترقی‌تر شود تا بتوانیم فرصت حضور زنان را درک کنیم زیرا وقتی بخواهیم بر پایه تفکرات و تجارب گذشته حرکت کنیم سرانجام گذشته در توسعه نیست و در یک نظام عقب افتاده تصمیم‌گیری زندگی خواهیم کرد. بنابراین آینده باید متناسب با آینده پیش رود.

وی حاکمیت قشر مردان را بر تمام کشور نادرست دانست و گفت: وقتی حاکمیت یک فضای تک جنسیتی دارد و می‌خواهد برای دو قشر زن و مرد تصمیم گیری کند این تصمیم‌گیری نمی‌تواند تعمیم‌پذیر باشد و تنها هزینه‌هایی بر کشور تحمیل می‌کند. بنابراین اگر در حال حاضر یک زن در مقام مدیریت یک سازمان قرار نگیرد فقط در‌‌ همان دوره از زمان اثرگذار نیست بلکه در دراز مدت و در نسل آینده نیز تاثیرگذار خواهد بود.

این فعال زنان یادآور شد: مهم این است که این تصمیمات متاثر از روحیات خاص مردانه است که نمی‌تواند تعمیم‌پذیر باشد زیرا روحیات و مختصات زنان است که فضا را تلطیف می‌کند. خصوصیاتی مانند شبکه‌ای فکر کردن زنان و چند بعدی بودن و همزمان مدیریت کردن چندین فعالیت باهم ویژه بانوان است.

فرامرزیان تصریح کرد: وقتی جامعه از مدیریت زنان بی‌بهره باشد، شاهد تبعیض‌ها و نابرابری‌ها هستیم که این مساله در جوامع سنتی پذیرفته شده است به طوری که حتی ممکن است ما برخی از تبعیض‌ها را راحت‌تر از مادران خود بپذیریم اما نسل جدید با توجه به اینکه از ادبیات جهانی و ارتباطات جهانی بهره می‌برد، خواسته‌ها و مطالباتش نیز شبیه جوامع جهانی است و خواسته‌های نسل جدید با خواسته‌های سنتی زمان گذشته بسیار متفاوت است.

وی با تاکید براینکه نسل جوان از جامعه جهانی تاثیرپذیری دارد افزود: باتوجه به اطلاعات دریافتی که جوان امروز از جهان و ارتباطات گسترده می‌پذیرند هیچ حد و مرزی برای آنان مقدور نیست.

سرپرست دفتر تشکیلات و بهبود روش‌های وزارت کشور تاکید کرد: یکی از مطالبات زنان فعال کشور این است که خود زنان دیده شوند و به خاطر آینده نامناسبی که برای زنان کشور در انتظار جامعه ما خواهد بود جامعه ما مجبور است که شکاف ناشی از یک شکست بزرگ را در این فضا در نظر داشته باشد.

وی با بیان اینکه فضای موجود بر مدیریت زنان در کشور ناشی از اثرات مدیریتی در گذشته است، افزود: اینکه زنان حاضر نیستند مسئولیت‌های بزرگ را به عهده بگیرند، ناشی از این است که هر آنچه برای زنان در کشور اتفاق افتاده است به دنبال یک فرآینده و یک واکنشی نسبت به وضعیت موجود بوده است به طوری که ما نمی‌توانیم یک برشی از یک زن را در برهه‌ای از زمان و راجع به یک موضوع در نظر بگیریم. بنابراین اگر الزاما حداقل حضور زنان در مجلس ما ۳۰ درصد در نظر گرفته شود به هر حال زنان نیز برای شرکت در این فضا حاضر خواهند شد تا از این فرصت و ظرفیتی که در اختیار آنان قرار می‌گیرد به بهترین نحو استفاده کنند.

فرامرزیان یادآور شد: برای اینکه این ظرفیت در اختیار زنان قرار گیرد باید قوانینی تدوین شود که این قوانین، عقب افتادگی‌های قبلی را جبران کند. در حال حاضر عراق و افغانستان برای حضور زنان سهمیه در نظر گرفته‌اند و اگر می‌خواهیم آینده‌مان به سمت پیشرفت و ترقی حرکت کند باید فرصت حضور در عرصه‌های مدیریتی را به زنان بدهیم. البته قطعا زنان نقاط ضعفی خواهند داشت زیرا تاکنون فرصتی برای فعالیت و مدیریت خود پیدا نکرده‌اند و اگر این رویه ادامه پیدا کند نسل ما پیر شده و نظام اجتماعی جامعه ما بر هم می‌ریزد بنابراین باید آینده‌نگر باشیم.