واکاوی مشکلات لیورپول؛ دورخیز ناقص کلوپ و شاگردان برای فتح جام‌ها

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا، یورگن کلوپ و مردانش نتوانسته‌اند در پایان هفته سوم لیگ برتر انگلیس پیروزی به ارمغان آورند تا تضاد با فصول اخیر پدیدار شود و باید در انتظار اتفاقات نگران کننده‌ای بود.

سه بازی در فصل جدید، سوالاتی درباره آینده قرمزپوشان آنفیلد ایجاد کرده است. اگر توقف مقابل فولام در روز افتتاحیه یک اتفاق ناخوشایند بود و کریستال پالاس هفته گذشته با نمایشی متفاوتی به تساوی رسید، شکست در اولدترافورد اتفاقی کاملاً نگران کننده بود. این بدترین شروع لیگ لیورپول در یک دهه اخیر است، و شروعی که باید در مورد توانایی آنها برای به چالش کشیدن قهرمانی لیگ برتر تردید جدی ایجاد کند زیرا آنها در سال‌های اخیر این کار را به طرز هیجان انگیزی انجام داده‌اند. ممکن است در گام بعدی مقابل بورنموث شاهد سوختن بخش دیگری از امتیازات باشیم هر چند این یک حدس است. با این حال نگاهی به مسائل کلیدی که ضف لیورپول را در پی داشته می‌اندازیم.

صدمات

کائویمین کلهر، کالوین رمزی، ابراهیما کوناته، جوئل ماتیپ، کورتیس جونز، تیاگو آلکانتارا، الکس اکسلید چمبرلین، نبی کیتا، کاید گوردون، دیگو ژوتا، داروین نونز. ۱۱ مصدوم؛ این یک تیم لیورپول است که کاملاً از بازیکنانی تشکیل شده که در حال حاضر از میادین دور هستند. جای تعجب نیست که تیم در حال حاضر کمی خالی به نظر می‌رسد.

البته غیبت نونز به خودی خود است، اما جای تعجب نیست. غیبت تیاگو، به ویژه و به شدت حس شده است. این بازیکن اسپانیایی، زمانی که مناسب باشد، ریتم و سرعت تیم را تعیین می کند، و خلاقیت و محدوده پاس را دارد تا حتی بهترین سازماندهی شده دفاع را باز کند. ژوتا نیز با محرومیت نونز و روبرتو فیرمینو به شدت از دست رفت است. لیورپول فقط فابیو کاروالیو نوجوان را در حالت تهاجمی در اختیار داشت تا در اولدترافورد روی نیمکت بنشیند، جایی که بازیکنانی مانند سپ ون دن برگ، نات فیلیپس، بابی کلارک، هاروی دیویس و استفان باجستیچ در بین بازیکنان تعویضی حضور داشتند. در این بین، کلوپ باید انگشتانش را روی هم بگذارد و امیدوار باشد که هیچ کس دیگری مصدوم نشود.

خط میانی

«شما به من بگویید، ما چه نوع بازیکنی را از دست داده‌ایم؟ کسی که هجومی است، ۱.۹۵ متر و وارد محوطه می‌شود تا توپ را گل کند؟ چه چیزی می‌خواهید؟ این «گاو طلایی» که مطلقاً همه چیز را تولید می‌کند، همینطور شیر؟!» این صحبت‌های کلوپ در ابتدای ماه جولای بود، وقتی گروهی از روزنامه نگاران از او پرسیدند که آیا احساس می‌کند لیورپول نیاز به جذب یک هافبک جدید دارد یا خیر.

او در آن زمان صریح بود. او گفت نیازی به امضا نیست. آخرین چیزی که به ذهنش می‌رسید تقویت در آن منطقه بود. شش هفته بعد، آدم تعجب می‌کند که آیا موضع کلوپ اصلاً تغییر کرده است. چهار گزینه از ۹ گزینه‌ای که او در لیست دارد مصدوم هستند و از پنج گزینه‌ای که آماده هستند، دو نفر از فرم خارج شده‌اند، دو نفر به اندازه خط هافبک در خط حمله بازی کرده اند، در حالی که یکی ۳۶ ساله و یکی تازه قرارداد امضا کرده است.

لیورپول به این واقعیت افتخار می‌کند که به خاطر آن بازیکنی را به خدمت نمی‌گیرد و می‌تواند به موفقیت‌های گذشته اشاره کند و منتظر باشد تا مرد مناسب در دسترس باشد. آنها ممکن است این بار نیز به اسلحه خود بچسبند، اما اگر این کار را انجام دهند، خطر بزرگی خواهد بود. اگر باشگاه حداقل در مورد برخی از اهدافی که مدت‌هاست شناسایی شده سوال نمی‌پرسد، رک و پوست کنده آنها کار خود را انجام نمی‌دهند. خط میانی لیورپول، کوتاه مدت و بلندمدت، موضوعی است که بیش از چند هفته است که در حال حباب بوده است.

آهسته شروع می‌شود

اینکه اگر می‌خواهید در مسابقات فوتبال برنده شوید، نیازی به یک نابغه نیست، پس دادن یک گل به حریف ایده خوبی نیست. با این حال، اساساً این همان کاری است که لیورپول انجام داده، در هر یک از هفت بازی اخیر خود در لیگ ابتدا گل خورده و سپس مجبور است برای جبران نتیجه بجنگد. شروع کند آنها در این فصل به خصوص در خارج از خانه هشدار دهنده است. کلوپ از نگرش بازیکنانش پس از تساوی در فولام انتقاد کرد و در حالی که او اصرار داشت که پس از بازی منچستریونایتد چنین نگرانی‌هایی وجود ندارد، مطمئناً شباهت‌هایی در نحوه مبارزه تیمش برای کنار آمدن با شدت، قصد و فیزیک بدنی میزبان وجود داشت. همانطور که در « کِرِیون کوتِیج» ورزشگاه خانگی فولام، نیم ساعت طول کشید تا لیورپول هر نوع آرامش و ریتمی را پیدا کند. خواه از خود راضی بودن، تناسب تیمی یا عدم اعتماد جمعی، شاید همه اینها باشد ولی باید به زودی اصلاح شود. گل اول مقابل بورنموث در روز شنبه بسیار حیاتی است و تیم را به سوی شرایط خوب قبل می‌برد.

مردان کلیدی

علیرغم تمام صحبت‌هایی که در مورد بحران مصدومیت و نیاز به خرید جدید وجود دارد، نباید این نکته را نادیده گرفت که چندین ستاره لیورپول به خوبی از شرایط ایده‌آل خود در این فصل فاصله دارند. به عنوان مثال، ویرجیل ون دایک، چیزی شبیه به خود عادی خود نبوده است. او که توسط الکساندر میتروویچ در فولام به لرزه در آمد، دوباره مقابل منچستریونایتد به مشکل خورد. مدافع هلندی تنها بازیکنی نیست که در این حالت قرار دارد. ترنت الکساندر آرنولد توسط آنتونی الانگا و مارکوس راشفورد وحشت زده شد، جردن هندرسون در هر دو بازی که شروع کرده ضعیف بوده است، آلیسون بکر اجازه می‌دهد تا توپ‌ها به راحتی از او به سوی چارچوب عبور کنند و روبرتو فیرمینو سایه‌ای از بازیکنی است که می‌تواند باشد. فابینیو در بازی مقابل یونایتد روی نیمکت ماند و حتی سطح انرژی اندی رابرتسون نیز به نظر می‌رسد کاهش یافته است. شکی نیست که یک پیروزی مشکلات را کمتر می‌کند اما قبل از هر چیز، کلوپ به مردان کلیدی خود نیاز دارد تا فرم خود را دوباره کشف کنند.

مرد گمشده

وقتی بخش اعظمی از موفقیت شما حول محور مهارت‌های درخشان و منحصربه‌فرد گروهی از بازیکنان اصلی شکل گرفته است، وقتی یکی از آن گروه در آنجا نیست، تنظیم مجدد بسیار دشوار است. مطمئناً به نظر می رسد که این موضوع در مورد لیورپول پس از جدایی سادیو مانه در تابستان جاری باشد، و شروع خوب ستاره سنگالی برای باشگاه جدید بایرن مونیخ، درک این واقعیت را آسان‌تر نخواهد کرد. ترکیب پویایی، جسمانی و ذهنی مانه باعث شد که جایگزینی مستقیم او تقریباً غیرممکن باشد، به همین دلیل لیورپول تصمیم گرفت با امضای داروین نونز، بازیکن شماره ۹، که در تئوری، کانون طبیعی‌تری را ارائه دهد، مسیر متفاوتی را در نقطه حمله طی کند.

نونز باید در لیورپول خوب باشد. او بازیکن خوبی است که بدون شک پیشرفت خواهد کرد. اما لحظه بی پروایی او در برابر کریستال پالاس به طرز وحشتناکی به پایان رسید و با در دسترس نبودن جوتا، کلوپ فضای کمی از نظر انتخاب یا در واقع تغییر بازی از روی نیمکت دارد.

خماری

کسی مشکوک است که کلوپ و بازیکنانش این ایده را رد می‌کنند، اما باید تعجب کرد که فصل گذشته با اوج و فرودهایش، شدت بی امان و نتیجه دلخراشش چقدر از لیورپول خارج شد. حتی اگر نوعی خماری وجود داشته باشد، قابل درک و اجتناب ناپذیر خواهد بود. وقتی اینقدر عمیق حفاری می‌کنید (63 بازی که همه آنها حیاتی هستند و بسیاری از آنها روی لبه چاقو هستند) نمی‌توانید به راحتی گرد و غبار خود را پاک کنید و دوباره بروید، هر چند با انگیزه، هر چند متناسب، هر چقدر هم حرفه ای باشید. هستند.

با تمام شکوه سفر، فصل گذشته با درد قرمزها به پایان رسید. آنها دو جامی را که بیش از هر جایزه دیگری می‌خواستند از دست دادند. در کل فصل گذشته فقط ۲۲ امتیاز هدر دادند، اما این بار ۷ امتیاز از ۹ امتیاز را نگرفته‌اند و نمی‌توانند در هفته‌های آینده امتیازات بیشتری را از دست بدهند. بحث دیگر این است که اگر طرفی در سال‌های اخیر نشان داده است که می‌تواند خود را از چاله بیرون بکشد و با هم رقابت کنند، آن خود لیورپول است.

لیورپول به پیروزی مقابل بورنموث در هفته چهارم لیگ برتر انگلیس نیاز دارد، این بدیهی است، اما فراتر از آن، قرمز‌های آنفیلد به یک عملکرد متقاعدکننده نیاز دارند.

انتهای پیام/۴۰۴۸/