توقع بیجای منتقدان بی‌سواد از شنا/ وقتی حقوق مربیان صرف تجهیزات می‌شود

به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، عملکرد شناگران ایران در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی در قونیه ترکیه همراه با رکوردشکنی‌های متعددی بود اما در بُعد کسب مدال تنها یک نشان برنز تیمی را به همراه داشت تا بار دیگر تیغ تیز انتقادها فدراسیون شنا و تمامی اعضای آن را نشانه بگیرد چراکه به اعتقاد آنهایی که خود را علامه دهر در تمامی زمینه‌ها می‌دانند ورزش شنا در ایران پیشرفت محسوسی نداشته و وقتی در بازی‌های کشورهای اسلامی هم در بخش مدال‌آوری توفیق بزرگی حاصل نمی‌شود، آینده روشنی برای ورزشکاران این رشته نباید متصور بود چون با تغییر رکورد ملی در سال‌های اخیر به ندرت پیش آمده تا مدالی به ویترین افتخارات فدراسیون اضافه شود.

رقیبی همیشگی به نام رکورد

در رشته‌های ورزشی فردی مانند شنا، دوومیدانی یا قایقرانی، ورزشکار رقیبی همیشگی به نام رکورد دارد. میزان پیشرفت ورزشکاران در چنین رشته‌هایی با رکورد سنجیده و ارزیابی می‌شوند. ارتقای رکورد به منزله گامی رو به جلو است و در چنین شرایطی با انگیزه بیشتری برای کسب موفقیت‌های بیشتر که همراه با جابه‌جایی رکوردهاست به ورزش ادامه می‌دهد. مجامع بین‌المللی ورزشی از قبلی فدراسیون‌ها، کنفدراسیون‌ها و کمیته‌های ملی و بین‌المللی المپیک اعدادی را لحاظ می‌کنند که ورزشکاران باید به آن حدنصاب رسیده یا از آن گذر کنند تا جواز حضور در مسابقات قاره‌ای، جهانی و المپیک را به دست آورند. 

دسته‌بندی رکوردهای شنا

رکوردها در ورزش شنا به سه دسته تقسیم می‌شوند. رکوردهای مرحله اول برای تمامی کشورهای دنیا قابل دستیابی است چون نیاز به کار خارق‌العاده‌ای ندارند. سطح دوم حدنصاب‌ها در شنا، مستلزم تلاش، علم و تمرکز خاص است. معمولا این رکوردها را کمتر از نیمی از کشورهای دنیا به دست می‌آورند. خوشبختانه سطح شناگران ایران در حال حاضر در این مرحله است. در ماده ۱۰۰ متر پروانه ۵۳ ثانیه شنا کردن قابل توجه است. در ۵۰ متر کرال سینه رکورد ۲۲ ثانیه دستاورد خاصی است. در ماده ۱۰۰ متر آزاد حدنصاب ۴۹ ثانیه با ارزش است. در ۲۰۰ متر قورباغه رکورد ۲ دقیقه و ۵۱ ثانیه ساده به دست نیامده است. سطح اول رکوردهای شنا هم جایگاهی است که شناگران ایران در حال نزدیک شدن به آنها هستند و هر بار با جابه‌جایی رکورد ملی رقم می‌خورد. قطعا در بخش مدال هم با رشد شناگران ایران چنین مهمی رخ می‌دهد ولی قرار گرفتن در چنین فضایی بسیار سخت است و اصلا نباید انتظار داشت با امکانات کنونی و زمانی زودتر از حد استاندارد رقم بخورد.

شرایط نابرابر رقابتی شناگران ایرانی

مانع اصلی برای رسیدن به مدال‌های بین‌المللی مستلزم توجهاتی است که تا به امروز نظیر آنها را شاهد نبوده‌ایم. یک شناگر مستعد باید در بهترین زمان ممکن شناسایی شود و تمرینات خود را از آماتور به سوی حرفه‌ای شدن پیش ببرد. علاوه بر آنکه تمرین در استخر استاندارد با تمامی تجهیزات را نیاز دارد باید در طول سال حداقل در ۱۲ تا ۱۳ مسابقه بین‌المللی شرکت کند تا رقابت را به طور کامل حس کند و به نواقص و ایرادهایش پی ببرد. منابع مالی محدود اجازه نمی‌دهد تا چنین برنامه‌ای برای شناگران ایران طراحی شود و آنها بتوانند از چنین اسلحه‌ای برای مقابله با همتایان جهانی خود برخوردار شوند. در چنین شرایطی نباید مقایسه‌ای با دیگر رشته‌های داخلی و همچنین حریفان موفق جهانی صورت گیرد چون شرایط برابری برای مقایسه وجود ندارد.

شنا مهجور از توجه

بودجه کلی فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در سال ۷ تا ۸ میلیارد تومان است. یک فدراسیون با سه رشته باید با چنین مبلغی بتواند ورزشکاران این رشته‌ها را مورد حمایت قرار دهد در حالی که اگر برای هر یک از این رشته‌ها یک سفر بین‌المللی به منظور حضور در مسابقات در نظر گرفته شود بودجه در نظر گرفته شده کفاف این سفرها را به سختی خواهد داد. حقوقی که برای مدیران و مربیان تیم ملی شنا در نظر گرفته می‌شود ماهیانه ۲ میلیون تومان و بعضا کمتر است که در مواردی پیش آمده به خاطر کمبود امکانات برای پیشرفت شناگران نظیر تجهیز اتاق تیم ملی از سوی مدیران و مربیان هدیه داده می‌شود. این مثال گوشه‌ای از مشکلات فراوان شناگران است که نشان می‌دهد بی‌توجهی شدیدی به آنها از سوی نهادهای مرجع ورزشی کشور می‌شود.

سلب انگیزه از شناگران ایرانی

در بازی‌های کشورهای اسلامی رکوردهای مهمی جابه‌جا شود اما پیش از اعزام به چنین رقابت‌هایی انتقاداتی به برخی شناگران وجود داشت. ورزشکارانی که نزدیک به یک سال بود در مسابقه‌ای بین‌المللی حضور پیدا نکرده بودند باید فرصت حضور در یک رقابت را هر چند در سطحی نه چندان بالا از دست می‌دادند. مهرشاد افقری که سهمیه ورودی B المپیک را به دست آورده بود پس از آن موفقیت توجه خاصی به خود ندید. بنیامین قره حسنلو که رکوردار ماده ۵۰ متر سرعت ایران است هم با این اعتراض مواجه بود که به چه دلیل اعزام می‌شود. متین سهران، سینا غلامپور، ابوالفضل سام، مهران قاسم‌زاده، هومر عباسی و ... با وجود تمامی کمبودها در حال ارتقای رکوردهای ملی هستند و نباید انگیزه را از این حداقل امیدهای ورزش پایه شنا گرفت. آنها در حالی در قونیه به مصاف رقبای خود رفتند که ترکیه میزبان با سرمایه‌گذاری فراوان در شنا توانسته یکی از کشورهای برتر دنیاست. مربی مایکل فلپس نابغه شنای جهان و رکورددار کسب مدال در المپیک چند سالی است مدیر تیم‌های ملی شنای ترکیه شده و رکورر ماده ۵۰ متر قورباغه جهان به شناگری از ترکی تعلق دارد.

دلیل موفقیت برخی رشته‌ها در المپیک

مئال‌های ورزش ایران در المپیک عمدتا از سه رشته کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو به دست آمده و یک بار در پرتاب دیسک دوومیدانی و همچنین در تیراندازی مدال‌های نقره و طلا کسب شده است. جالب اینکه در رشته‌های کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو تننها چند کشور هستند که سرمایه‌گذاری عمده‌ای می‌کنند و حتی بحث کنار گذاشتن کشتی و تکواندو از المپیک مطرح بوده است. به عنوان مثال در کشتی به غیر از ایران، روسیه و آمریکا سرمایه‌گذاری خوبی دارند و تا حدودی آذربایجان و کمی هم ازبکستان توجه مالی دارند. در ورش فوتبال که سالیان زیادی است بیشترین بودجه به آن داده می‌شود قهرمانی در سطح قاره چه رده ملی و چه باشگاهی آرزو شده است. در والیبال که سرمایه‌گذاری بسیار زیادی در آن صورت گرفته و در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ بیش از هر تیم ملی در دنیا هزینه کردیم بهترین عنوان، چهارمی جهان بود که تنها یک بار رخ داد و هیچ‌گاه در المپیک به مرحله نیمه‌نهایی هم صعود نکرده‌ایم.

از طرفی دیگر می‌توانیم به تنیس روی میز اشاره کنیم که فدراسیون این رشته بودجه اندکی می‌گیرد و با توجه به اینکه در شرق آسیا و کشورهای اروپای شرقی و غربی توجه بسیار زیادی به آن می‌شود کسب مدال نوشاد عالمیان در بازی‌های آسیایی جاکارتا ارزشی دوچندان پیدا می‌کند. در هندبال زمانی بیش از انگشتان دو دست لژیونر داشتیم اما قهرمانی آسیا هرگز تحقق پیدا نکرد. 

توجه مسئولان به ورزش‌های مخاطب محور

نکته پایانی اینکه تمامی مسئولان برجسته کشور می‌دانند نیازهای رشته‌های ورزشی کجاست اما به دنبال ورزش‌های مخاطب محور هستند و ترجیح می‌دهند تا در تزریق بودجه به فدراسیون‌هایی توجه شود که علاقه‌مندان بیشتری را در سطح جامعه دارد. در چنین فضایی اگر ورزشکاری بتواند در رشته‌هایی فاقد انتظار، موفقیت بزرگی رقم بزند بدون تردید کاری در حد معجزه انجام داده و البته چنین اتفاقی در واقعیت رقم نخورده است. علم و ثروت راه نجات رشته‌ای چون شناست و اگر هر دو فراهم شوند به زمانی نزدیک به دو المپیک نیاز است تا بتواند شناگرانی داشت که قابلیت رقابت با نفرات برجسته دنیا را دارند. آنانی که معتقد هستند شنا با شرایط کنونی می‌تواند مدال بین‌المللی بگیرد حتی نمی‌دانند این رشته ورزشی در چند ماده و چند لاین برگزار می‌شود. به اندازه داده‌ها به ورزش شنا از آن توقع داشته باشیم.

انتهای پیام/۴۰۴۸/