فعال حوزه صنایع فرهنگی؛

بسته‌بندی، شناسنامه هر محصول فرهنگی است

طراح و کارتونیست ایرانی معتقد است که بسته‌بندی یک محصول فرهنگی، حکم راهنما را دارد و در واقع شناسنامه آن کالا محسوب می‌شود.

کد خبر : 805388

به گزارش خبرنگار سایر حوزه‌های گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، فرهنگ بسته‌بندی محصولات و تولیدات، برای ارائه و فروش در بازارهای مختلف جهان، فرهنگی است که در سال‌های اخیر، جایگاه ویژه‌ای را کسب کرده است و به عاملی مهم در میزان فروش و امتیاز رقابتی محصولات واحدهای تولیدی تبدیل شده است. در واقع بسته‌بندی چهره کالا است زیرا خریدار از طریق بسته‌‌بندی محصول را شناسایی می‌کند، پیام تولید کننده را به خریدار می‌رساند و بین آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند. متاسفانه هنوز در کشور ما از نظر بسیاری از مردم، بسته بندی انواع محصولات به عنوان یک بحث فانتزی، تجملی و لوکس در نظر گرفته می‌شود که سبب افزایش بهای عرضه محصول می‌شود.

اهمیت بازارپردازی فرهنگی را درک کنیم

آیدین ارجمندی، طراح و کارتونیست ایرانی در گفت‌وگو با خبرنگار آنا درباره اهمیت صنایع خلاق فرهنگی و تقویت بازارپردازی فرهنگی، گفت:‌ در دهه 60 خوراک فرهنگی که به ما می‌رسید، محدود بود؛ آن زمان «کلاه قرمزی»، «فوتبالیست‌ها» و «بابا لنگ دراز» بود. بر روی لباس، کیف مدرسه و غیره عکس کلاه قرمزی و پسرخاله می‌زدند که بسیار استقبال می‌شد چرا که ما دهه شصتی‌ها خاطرات مشترک زیادی داریم. بچه های دهه ۹۰ هر کدام انیمیشن، شخصیت‌ داستانی و کتاب خاصی را دوست دارند و باهم نسل‌های خود خاطره مشترک کمتری دارند. به خاطر تکثر تولیدات و محدودیت‌هایی که برای سنین کودک و نوجوان بر روی تولیدات اعمال می‌شود، طبیعی است که بازارپردازی فرهنگی به صورت کامل و خودجوش اتفاق نمی‌افتد.

وی در ادامه اظهار کرد: «شکرستان» به لحاظ هنری انیمیشن خوبی بود اما نگاهی بالا به پایین در روایت‌هایش وجود داشت. این نوع نگاه را ما در «دیرین دیرین» نمی‌دیدیم. به نظرم «دیرین دیرین» نمونه موفق‌تری بوده است، اما در زمینه بازارپردازی فرهنگی آن‌چنان که باید پیش نرفت. زمانی عروسک‌های «دارا و سارا» وارد بازار شد اما شکست خورد، ورود این عروسک‌ها به بازار قوی بود اما با این وجود که همه آن را می‌شناسند، موفق نشد. «دیرین دیرین» هم طرفداران بسیاری داشت و مخاطب را به خاطر صداقتی که در روایت‌ها داشت، تحت تاثیر قرار می‌داد اما در زمینه بازارپردازی و ورود به بازارهای فیزیکی موفق نشد. ما باید اهمیت محصولات جانبی یک انیمیشن و محصول فرهنگی را درک کنیم و برای ماندگاری آن در زمینه بازارپردازی فرهنگی برنامه‌ریزی کنیم.

بیشتر بخوانید:

بسته‌بندی، شناسنامه هر محصول فرهنگی محسوب می‌شود

این طراح درباره بسته‌بندی محصولات فرهنگی، بیان کرد:‌ حدود ۵ سال است که بسته‌بندی محصولات فرهنگی رواج پیدا کرده و با روند صعودی کیفیت آن در حال افزایش است. در حوزه محصولات فرهنگی به خاطر چارچوب‌هایی که به صورت مداوم در حال تعریف شدن است و دستورالعمل‌هایی که با رویکرد فرهنگ‌سازی تدوین می‌شوند معمولا کار اصلی را به خطا می‌برند. در این زمینه باید خط فکری جامعه به طراح برسد اما این اتفاق نمی‌افتد و در حوزه بسته‌بندی محصولات فرهنگی با این مشکل مواجه هستیم.

وی با اشاره به اینکه بدون تردید اولین مواجهه کاربر با محصول با بسته‌بندی آن است، اظهار کرد: گاهی اقتصاد تولید هم در تصمیم تولیدکننده دخیل می‌شود و با خود می‌گوید فروش کم است، اگر ۵۰ در صد هزینه کنم، ۳۰ درصد سود می‌کنم و هزینه برای بسته‌بندی به صرفه نیست. این اتفاق در محصولات فرهنگی بیشتر رخ می‌دهد. برای همین تولیدکنندگان الان به سراغ نمونه کارهای موفق خارج از کشور می‌روند و از آن کپی می‌کنند تا درگیر ریسک نشوند. در واقع راه امتحان شده را ادامه می‌دهند.

ارجمندی عنوان کرد:‌ در حوزه خوراکی، شهرهایی که سوغات خاصی دارند بسته‌بندی‌های خوبی هم ارائه می‌دهند. وقتی تولید محصول با بسته‌بندی خوب ارزآوری داشته باشد، هزینه بیشتری هم برای آن صرف می‌شود. اما تولیدکننده این ریسک را روی ایده‌ای که در جامعه به فروش می‌رسد، انجام نمی‌دهد. این نکته هم مهم است که خیلی اوقات، افراد با دیدن یک بسته‌بندی خوب و با کیفیت احساس می‌کنند که هزینه بیشتری باید پرداخت کنند و به سراغ آن نمی‌روند.

این کارتونیست درباره ضرورت بسته‌بندی محصولات فرهنگی، خاطرنشان کرد: بسته‌بندی یک محصول، حکم راهنما را دارد به خصوص برای محصولی که ایده‌ای از آن نداریم. بسته‌بندی باید به ما بگوید که این محصول چه کیفیت و ویژگی‌هایی دارد و چرا مناسب است. بسته‌بندی محصولات به خصوص در حوزه کالاهای فرهنگی باید افراد خاصی را به سمت خودش جذب کند. در واقع بسته‌بندی هر محصول فرهنگی شناسنامه آن کالا محسوب می‌شود.

انتهای پیام/110/

انتهای پیام/