آیت‌الله شبیری زنجانی: همه افرادی که در سیستم قضایی به صدور و اجرای یک حکم کمک می‌کنند، مسئول هستند

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، به نقل از پایگاه‌ اطلاع‌رسانی آیت‌الله شبیری زنجانی، این مرجع تقلید در پاسخ به پرسش تعدادی از مسؤولان و استادان دانشگاه علوم قضایی تهران که در نشست علمی دفتر وی حضور پیدا کرده بودند، همه افراد دستگاه قضایی را در برابر اشتباهات غیرشرعی قضات مسئول دانست و خاطرنشان کرد: حتی اگر قاضی مجتهد باشد و در مسیر غیر حق حکم کند، همه افرادی که در سیستم به صدور و اجرای این حکم کمک می‌کنند، مسئول‌ هستند.

وی با تاکید بر لزوم مجتهد بودن قاضی در مسأله مورد اختلاف، به بیان نظرات امام خمینی(ره) پرداخت و گفت: آقای آسید محمد حسن لنگرودی می‌گفت به [آیت‌الله] آقای خمینی گفتم شما در درس، اجتهاد را شرط قضا می‌دانستید؛ الان برخی قضات مجتهد نیستند آیا نظر شما عوض شده است؟ ایشان فرمودند: نظر من همان است ولی تا وقتی ما مجتهد نداریم باید سعی شود افراد صالح شناسایی شوند و از باب ضرورت همین ها متصدی شوند.

شبیری زنجانی قضاوت افراد غیرمجتهد در شرایط ضرورت را جایز دانست و خاطرنشان کرد: الان بیشتر تشکیلات آقایان از باب ضرورت است. این‌گونه نیست که همان چیزی که مطلوب اولیه شریعت است در اشخاص وجود داشته باشد چرا که مجتهد به معنای واقعی آن کم است و در شرایط کنونی باید به حد ضرورت اکتفا کرد و از اولیای الهی هم استمداد کرد که خدایی نکرده انحرافی واقع نشود.

او با تاکید بر حساس بودن مسأله قضاوت گفت: قضاوت اشتباه مشکلات زیادی را در جامعه ایجاد می‌کند ولی قضاوت سالم می‌تواند به سلامت افراد و جامعه کمک کند. شما می‌دانید که در مسأله قضاوت چون همیشه یک طرف ناراضی است به وجهه قاضی آسیب می‌رسد اما ما مواردی را در تاریخ خودمان داریم که حرکت و قضاوت صحیح قاضی با اقبال عمومی همراه بوده است.

وی در ادامه بیانات خود به قضاوت‌های «شیخ عبدالله مازندرانی» در عراق اشاره کرد و افزود: مرحوم آملی از مرحوم آقاضیاء نقل می‌کرد که قضاوت‌های مهم عراق را به آشیخ عبدالله مازندرانی ارجاع می دادند و با وجود این مسأله، از ایشان در بین مردم به نیکی یاد می شد. ایشان انسان مقدسی بودند.

شبیری زنجانی ادامه داد: از شیخ عبدالله مجتهدی شنیدم که جد ایشان میرزا حسن آقا مجتهد تبریزی از قضات تبریز بوده و از طرفی با فرقه شیخیه هم شدید مخالف بوده تا جایی که بالای منبر به آنها حمله می کرده است. یکی از شیخیه با یکی از مؤمنین مشکلی پیدا می کند و برای قضاوت به ایشان مراجعه می کنند. شیخی می گوید خانه خراب شدیم! و علیه ما حکم خواهد کرد. آقای مجتهدی در این قضاوت کار را به اطرافیان نمی‌سپارد بلکه شخصا سوار مرکب می‌شود و سرِ زمین مورد نزاع می‌رود می‌بیند حق با آن شیخی است و به نفع او حکم می‌کند. آقای مجتهدی می‌گفت شنیدم که آن شخص هم دست از شیخی‌گری برمی‌دارد.

وی تأکید کرد: حوزه به معنای واقعی باید حوزه مجتهد پرور باشد نه اهل شعار. آنچه قدیم بود این بود که طلبه به درس اهمیت ویژه می داد. آسید صادق لواسانی از پدرش آمیرزا ابوالقاسم لواسانی نقل می کرد: در نجف پیرمرد عالمی بود که خیلی عاشق علم بود. روزی به دیدن آن پیرمرد رفتم. گفت: امروز روز مرگ من است شنیده ام آخوند خراسانی کفایه نوشته است. دلم می خواهد قدری ازمطالب کفایه را برای من بیان کنید. من مقداری از کفایه را برای وی گفتم. پیرمرد آن روز را به آخر نرساند و از دنیا رفت. اینطور عشق به درس بوده است. باید در حوزه این روحیه باشد تا مجتهد درست شود.