ابن سینا به کمک ستاره‌شناسان آمد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ایسنا، SN 1006 یک ابر نواختر است که در اوایل سال 1006 میلادی دیده شده و فاصله آن از زمین 7200 سال نوری و درخشان‌ترین پدیده ستاره‌ای است که تاکنون مشاهده شده این ابرنواختر در صورت فلکی گرگ بین 30 آوریل و اول ماه مه سال 1006 در چین، مصر، عراق، ژاپن، سوییس و احتمالا آمریکای شمالی دیده شد و به آن لقب «ستاره مهمان» را دادند.

این ابرنواختر در متون ستاره‌شناسی در دوران اسلامی و چین توصیف شده‌ است که منجم مصری، علی ابن رضوان، از جمله کسانی بود که آن را توصیف کرده است. یکی دیگر از کسانی که مستنداتی از مشاهدات خود درباره این ابرنواختر مطرح کرده است، ابن سینا بوده که در سال‌های 980 تا 1037 میلادی در ایران کنونی زندگی می‌کرده است.

حال پس از گذشت سال‌ها، یک گروه سه نفره از ستاره‌شناسان آلمانی مشاهدات جدید دانشمند ایرانی ابن سینا را کشف کردند که تا به حال هرگز مستند نشده است. به گفته این محققان، مشاهدات بوعلی سینا می‌تواند نقش بسزایی در درک بیشتر پژوهشگران از این ابرنواختر ارائه کند چراکه این دانشمند برجسته حتی شکل و مسیر حرکت این ابرنواختر را به دقت شرح داده است.

بخشی از کتاب ابن‌ سینا که ستاره‌شناسان آلمانی آن را ترجمه کرده‌اند

مشاهدات انجام شده نشان می‌دهد که SN 1006 طی یک دوره سه ماهه روشن‌تر از زهره بوده به قدری که می‌توانستند آن را در نور روز مشاهده کنند.

جمعی از محققان دانشگاه کورنل، بخشی از کتاب القاعده شفا (کتاب شفا) ابن سینا را ترجمه کرده‌اند. این کتاب یک کار عمده فلسفی است که در حدود سال‌های 1013 میلادی تا 1023 نوشته شده و محققان دریافتند که ابن سینا در این کتاب به توصیف رویداد 1006 پرداخته است.

در این مقاله اشاره شده که این مشاهدات برای شاگردان ابن سینا مفید بوده و اطلاعات بیشتری را در کنار مشاهدات پیشین ارائه می‌دهد.