سلیم موذن‌زاده؛ نوایی که وقف اهل بیت (ع) شد و جاودانه ماند +فیلم

به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری آنا، ۶ سال پیش چنین روزی جامعه مداحان کشور فقدان مردی را به سوگ نشست که برای بیش از شصت سال با نوای گرم خود دل‌ها را به نور الهی و مهر اهل بیت پیامبر (ص) آشنا می‌کرد.

«سلیم موذن‌زاده اردبیلی» که به لقب بامسمای «سلطان الذاکرین» ملقب بود، سال‌ها با نوای سوزناک و نافذ و لحن شیرین گیرای خود، جان مشتاق مخاطبان را از چشمه زلال معارف دینی سیراب می‌‍‌کرد. او را می‌توان از نسل مداحان و ذاکرانی دانست که در پیوندی وثیق با آموزه‌های دینی، محتوا را فدای فرم و شیوه ارائه نکرد و با همین سبک متعهدانه در جان و ذهن دلدادگان بوستان ولایت ماندگار شد.

سلیم موذن‌زاده اردبیلی در سال ۱۳۱۵ خورشیدی در اردبیل چشم به جهان گشود. صدای خوب در خانواده وی موروثی بود. «شیخ فرج اردبیلی» پدربزرگ وی موذنی خوش صدا درمنطقه  بود، پدر وی «شیخ عبدالکریم مؤذن‌زاده اردبیلی» نخستین مؤذن رادیوی ایران است و سایر برادرانش به نام‌های شادروانان نعیم، رحیم و داود موذن‌زاده اردبیلی از صدای بسیار خوب برخوردار بوده‌اند.

«سلیم موذن‌زاده اردبیلی» از خاندانی نامبردار به خصلت‌های دینی و البته ذوق هنری بود به گونه‌ای که او و برادر بزرگترش رحیم که با اذان مشهور و دل انگیزش جاودانه شد، به راستی «همه قبیله من عالمان دین بودند» را معنا کرده و «مرا معلم عشق تو شاعری آموخت» نیز عشق آنان به آموزه‌های ائمه اطهار (ع) را نمایندگی می‌کرد. همه صاحب‌هنران این خاندان از این نعمت الهی در راه ترویج مکتب اهل بیت (ع) به خصوص ترویج مناقب و مصائب چهارده معصوم (ع) و عزاداری‌های محرم بهره جسته‌اند.

زنده‌یاد سلیم موذن‌زاده بیش از شش دهه از عمر خویش را صرف اجرای برنامه‌های نوحه‌خوانی و مداحی  کرد و به زبان‌های فارسی و عربی نیز تسلط داشت. حاصل این فعالیت‌ها حدود ۲ هزار و ۵۰۰ عنوان نوار کاست و سی دی مربوط به برنامه‌های عزاداری و نوحه‌خوانی است.

مرحوم موذن‌زاده می‌گفت که حنجره‌اش وقف حضرت سیدالشهداء (ع) است و درست نیست که از آن برای کار دیگر استفاده کند. اعجاب و توانایی بی وصف در اجرای برنامه‌های گوناگون مداحی، نوحه‌خوانی، مولودخوانی، اذان و قرائت قرآن کریم  از دوران نوجوانی وی را در ردیف یکی از مشاهیر در این رشته‌ها قرار داده است.

آن مرحوم به طور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده و بیش از ۲ هزار عنوان نوار کاست مربوط به برنامه‌های او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبان‌های عربی، فارسی و آذری موجود است.

استاد موذن‌زاده سال‌های جوانی و میانسالی در ایام دهه محرم بیشتر در مساجد و حسینیه‌های شهر‌های اردبیل، تبریز و گرمی (مغان) و در دهه‌های آخر عمر خویش در مساجد تهران به مداحی و نوحه خوانی پرداخت. از بهترین آثارش می‌توان به روضه نام حسین (ع)، اذان حزین، زینب (س) زینب (س)! و «من نوکرم من آقا سنه قربان آقا» اشاره کرد.

موذن زاده اردبیلی سال‌ها با مداحی خود، سرگذشت اهل بیت را به ارواح تشنه آزادگی  بیان کرده است. از زمانی که اعلام کرد حنجره‌اش وقف سید الشهدا است، تکلیف دنیوی و اخروی خود را با مداحی عیان کرد. می‌گفت نه تنها مداح اهل بیت(ع) باید علم موسیقیایی داشته و ممارست کند بلکه قدرت حنجره خود را از توسل به آن‌ها و از ادراک قلبی سرگذشت و شخصیت والایشان دریافت کند؛ همان شد که در ذکر مصیبت قهرمانان کربلا می‌توان تلفیق هنر موسیقیایی و ایمان را در کلام و نوای این مداح اهل بیت مشاهده کرد.

«زینب زینب» سروده «سید تقی سیفی» چنان در جریان صدای دلنشین موذن زاده خوش می‌نشیند که هر شنونده‌ای را وادار به سکوت و تامل می‌کند. زبان ترکی، کلام شیوا و توصیفات کم نظیر شاعر در کنار صدای قدرتمند مداح ترکیبی خلق کرده است که می‌تواند حتی شنونده غیر مسلط به زبان ترکی را تحت تاثیر قرار دهد.

سلیم موذن زاده مداح اهل بیت صبح روز سه‌شنبه ۲ آذر ۹۵ در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل به علت بیماری قلبی درگذشت.

سید عباس صالحی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی که پس از درگذشت وی صادر شد درباره ارزش‌های فرهنگی‌ای چهره ماندگار گفت: سبک منحصر به فرد مرحوم سلیم موذن زاده و صدای نافذ و پرقدرت و شیوه مرصع خوانی، در کنار مدح و منقبت ابراز ارادت خالصانه او به خاندان عصمت و طهارت (ع) نام و یاد سلیم را در جامعه فرهنگ مدار ایران اسلامی ماندگار خواهد کرد و امید است در این آیین ارزشمند، ابعاد شخصیت مرحوم موذن زاده تبیین و زمینه تداوم و تعالی شیوه آوازی موذن زاده به نحو شایسته فراهم گردد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.