
به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، با آغاز نیمه دوم سال و فراگیری موج سرما در کشور، تامین گاز مورد نیاز بخش خانگی، صنعتی، تجاری و کشاورزی تبدیل به مهمترین دغدغه وزارت نفت میشود. در این میان الزام اجرای تعهدات صادراتی نیز پا برجاست که سهم موثری در سبد گازی کشور دارد. چالشهای حوزه گاز را میتوان در بخش تولید، گازرسانی و مدیریت مصرف بررسی کرد.
در این گزارش تلاش شده است ترسیمی از وضعیت بالادستی صنعت گاز، که شامل شرایط تولید کشور میشود، ارائه شود.
به گفته کارشناسان، پررنگترین چالش این روزهای صنعت گاز را میتوان معطوف به بخش تولید دانست و با تاکید اعلام کرد که ناترازی گاز کشور شدت و سرعت بیشتری گرفته است.
**پرونده گازرسانی، همچنان باز ماند
در دولت تدبیر و امید آنچه همواره مورد تاکید و نمایش رسانهای قرار داشت، مقوله گازرسانی بود. موضوع گازرسانی و توسعه آن هر چند که در زمره وظایف حاکمیتی در جهت تامین رفاه عمومی قرار دارد، اما توسعه شبکه گازرسانی، بدون وجود گاز پایدار، عملا بی فایده است. هر چند که همین توسعه شبکه در استان سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و همچنین بخشهایی از استان هرمزگان نیز مطابق آنچه در مانورهای رسانهای تیم شیخ الوزرا بود، انجام نشد.
اصرار وزارت نفت دولت یازدهم و دوازدهم مبنی بر الزام طراحی قراردادهای جدید نفتی (آی. پی. سی) و وقت کشی حدود دو ساله برای تدوین و تایید آن، موجب شد تا روند جذب سرمایه گذاری (با اولویت جذب سرمایه خارجی) در بخش گازی کشور به ویژه در فاز ۱۱ پارس جنوبی با تاخیر مواجه شود. در نهایت نیز این قراردادها که به بهانه ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران خارجی طراحی و هزینه زیادی را نیز به خود اختصاص داده بود، نه تنها ثمره خاص و متفاوتی را به همراه نداشت، بلکه نخستین قراردادی که در قالب قراردادهای آی. پی. سی با کنسرسیومی به رهبری شرکت توتال فرانسه منعقد شد، پس از خروج آمریکا از برجام، بلااثر ماند.
به این ترتیب نخستین حلقه برای توسعه بخش بالادستی صنعت گاز که جذب سرمایه بود، ثمره چندانی نداشت.
**کندی در آهنگ تولید گاز
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد آنا، بر اثر این روند لاکپشتی در تزریق سرمایه به بخش توسعه ای، آهنگ تولید گاز نیز کند شد. از سویی دیگر ورای محدودیت مالی، فرصت سوزیهایی نیز در این بین ایجاد شد که به شعله ناکامی توسعه متوازن صنعت گاز، دامن زد. از جمله این وقت کشیها میتوان به تاخیر در کلید خوردن فعالیت شرکت پتروپارس برای توسعه و تولید رساندن فاز ۱۱ پارس جنوبی اشاره کرد. البته میدان گازی فرزاد بی، میدان گازی کیش، میادین خشکی تحت مدیریت شرکت نفت مناطق مرکزی نیز در دایره کم توجهی وزارت نفت برای توسعه قرار دارد.
طبق گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت نفت از تعداد ۳۷ میدان گازی کشف شده در ایران حدود ۷۷ درصد آنها توسعه نیافته است و عمده تمرکز وزارت نفت تاکنون صرفا روی توسعه میدان گازی پارس جنوبی بوده است. چنین موضوعی بی شک به مقوله ناترازی گاز دامن زده است.
کمبود یا روند کند تزریق سرمایه موجب شد تا تولید گاز در کشور با چالش رو به رو شود؛ بنابراین در ۸ ساله فعالیت دولت تدبیر و امید نه تنها توسعه پارس جنوبی تکمیل نشد، بلکه این ابر میدان با چالش جدی افت فشار، ناتمامی فاز ۱۱ و البته بخشهایی از پالایشگاه فاز ۱۴ و در نهایت مشکلات قابل توجه مانند آبده شدن برخی چاههای فاز ۱۲ رو به رو شود. البته در مقالی دیگر به بررسی و توضیح در رابطه با فجایع رقم خورده در فاز ۱۲ میپردازیم.
از سویی دیگر اوضاع نا به سامان گازی کشور بی شک بر حوزه توسعه صادرات گاز و البته تامین گاز صنایع و تولید، آن هم در سالی که رهبری انقلاب بر توسعه بخش تولیدی تاکید کرده اند، اثر سو میگذارد.
**نیم نگاهی به آمار تولید گاز کشور
طبق اطلاعات به دست آمده، در نیمه دوم شهریورسال جاری بر اساس برنامه ریزی انجام شده شرکت نفت و گاز پارس ( بهره بردار میدان گازی پارس جنوبی ) برای ماه شهریور تعهد تولید گاز خام برای ۶۵۳ میلیون مترمکعب گاز را داشت که از این میزان تعهد، موفق به تولید حدود ۶۰۰ میلیون مترمکعب شد.
شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب نیز برای آخرین ماه از تابستان سال جاری قرار بود تا ۹۹ میلیون مترمکعب گاز خام تولیدی را جهت توزیع، تحویل دهد که از این میزان تنها توانست ۷۱ میلیون مترمکعب تولید کند.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، به طور کلی در نیمه دوم شهریور سال ۱۴۰۰ برنامه ریزی برای تولید گاز خام کل کشور حدود ۹۲۰ میلیون مترمکعب بود که از این میزان ۸۳۴ میلیون مترمکعب عملیاتی شد.
طبق برنامه ریزی شرکت ملی نفت ایران در تاریخ یاد شده رقم گاز خام تولیدی برای تعهدات برون سازمانی این شرکت و همچنین مصارف داخلی کشور، ۸۹۹ میلیون مترمکعب بوده که از این میزان، ۸۳۰ میلیون مترمکعب اجرایی شده است.
انتهای پیام/