گرمایش جهانی، خطر شکست گرمای اکتوترم را افزایش می‌دهد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، گرم شدن کره زمین ممکن است پیامد‌های بدی برای اکتوترم‌ها (حیوانات خونسرد) در خشکی و آب در سراسر جهان داشته باشد. بر اساس تحقیقات اخیر، بروز آسیب گرما در بین گرما‌های گرمایی به ازای هر درجه افزایش دما دو برابر می‌شود.

ممکن است بدیهی به نظر برسد که حیوانات گرمازا به شدت تحت تأثیر گرمایش جهانی هستند. به خوبی شناخته شده است که دمای بدن آن‌ها و در نتیجه فرآیند‌های بیوشیمیایی آن‌ها به دمای محیط و نور خورشید بستگی دارد.

با این حال، این واقعیت که آسیب گرمایی به ازای هر درجه دمای محیط بیش از حد تحمل حیوانات دو برابر می‌شود، حتی محققانی را که مطالعه جدید را انجام دادند، شگفت زده کرد.

پژوهشگران پنج جانور فیزیولوژیست دانشگاه آرهوس هستند که اخیراً یافته‌های خود را در مجله علمی برجسته Nature منتشر کرده‌اند، جایی که این مطالعه روی جلد منتشر شده است. محققان یافته‌های خود را بر اساس داده‌های مطالعات قبلی بر روی حیوانات گرمازا استوار کردند.

یک رابطه شناخته شده بین توزیع جغرافیایی اکتوترم‌ها و توانایی آن‌ها در تحمل شرایط دمایی محیط وجود دارد. آن‌ها فقط در دما‌هایی می‌توانند زنده بمانند که آن‌ها را قادر به رشد و تولید مثل کند، و در دما‌های خشن زمستان و تابستان که نه خیلی سرد و نه خیلی گرم برای دوره‌های زمانی طولانی است.

میزان آسیب گرما برای ماهی‌هایی مانند Monodactylus argenteus که در ماداگاسکار شنا می‌کنند احتمالاً با افزایش حداکثر دما در ارتباط با گرم شدن کره زمین به طور متوسط ​​۱۸۰ درصد افزایش می‌یابد.

حیوانات در صورتی که دما از آستانه تحمل آن‌ها فراتر رود، صدمه می‌بینند. این آسیب‌ها در طول زمان انباشته می‌شوند و در نهایت تعیین می‌کنند که آیا گونه‌ها می‌توانند تحت شرایط دمایی غالب زنده بمانند یا خیر.

یکی از نویسندگان همکار این مطالعه، پسادکتر لیزا بجرگارد یورگنسن، توضیح می‌دهد: و هرچه دما از سطح تحمل گونه‌ها بیشتر شود، سریع‌تر جراحات را جمع می‌کنند.

محققان حساسیت دما را برای تنش گرمایی ۱۱۲ گونه گرمازا تجزیه و تحلیل کرده اند. تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که میزان تجمع آسیب گرما بیش از دو برابر می‌شود اگر دما فقط ۱ درجه سانتیگراد افزایش یابد

و از آنجایی که این یک افزایش تصاعدی است، افزایش دما به میزان ۲ درجه سانتی‌گراد، سرعت تجمع آسیب گرمایی را بیش از چهار برابر افزایش می‌دهد، در حالی که برای افزایش ۳ درجه سانتی‌گراد، سرعت آسیب بیش از هشت برابر سریع‌تر خواهد بود.

خزندگانی مانند این بچه لاک پشت صحرای سونوران در آریزونا گرما هستند، اما لزوماً خونسرد نیستند. دمای خون آن به دمای محیط بستگی دارد؛ و این به طرز خطرناکی داغتر می‌شود.

سپس محققان داده‌های خود را از نظر حساسیت دما با مدل‌هایی برای افزایش حداکثر دما در ارتباط با گرم شدن کره زمین مقایسه کردند. این داده‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب گرما برای اکتوترم‌ها در سطح جهانی می‌تواند به طور متوسط ​​۷۰۰ درصد و در بسیاری از محیط‌های خشکی بیش از ۲۰۰۰ درصد افزایش یابد.

برای گرماده‌های آبزی، ارقام مربوطه ۱۸۰ درصد و ۵۰۰ درصد است.

تجزیه و تحلیل منطقه‌ای تأثیرات عظیمی را نشان می‌دهد، به ویژه در منطقه معتدل شمالی که بیشتر اروپا و آمریکای شمالی و اقیانوس اطراف قطب شمال را پوشش می‌دهد.

حتی اگر محققان واکنش‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی زمینه‌ای را که منجر به استرس گرمایی و مرگ می‌شوند، نمی‌دانند، مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد که این فرآیند‌ها در تمام گروه‌های اکتوترم‌ها به دما بسیار حساس هستند. این می‌تواند نشان دهد که فرآیند‌های مشابه درجه آسیب حرارتی را تعیین می‌کند.

همچنین نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که چه تعداد از گونه‌ها و افراد در معرض خطر تسلیم شدن در برابر افزایش دما هستند، زیرا آستانه تنش گرمایی از گونه‌ای به گونه دیگر به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است. علاوه بر این، بسیاری از حیوانات گرمازا زمینی می‌توانند دمای خود را با یافتن سایه تنظیم کنند و در نتیجه خطر آسیب ناشی از گرما را کاهش دهند.

پروفسور یوهانس اورگارد، که یکی از نویسندگان این مطالعه است، می‌گوید: این برای آبزیان چندان آسان نیست؛ نکته این است که این حساسیت بسیار بالا به آسیب گرما به این معنی است که ما در معرض خطر دست کم گرفتن تأثیرات امواج گرما در آینده هستیم. نتایج ما نشان می‌دهد که امواج گرما در آینده عواقب عمده‌ای خواهد داشت - حتی اگر همه گونه‌ها به یک میزان تحت تأثیر قرار نگیرند.