در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
جمعی از فعالان حوزه خانواده مطرح کردند؛
آگاهی بخشی و گفتمان سازی و اصلاحات مداوم راه برون رفت از بحران اجتماعی ـ فرهنگی موجود کشور
جمعی از فعالین، کنشگران و متخصصین حوزه زن، خانواده و زیست جنسی اعلام کردند: راهی جز آگاهی بخشی و گفتمان سازی و اصلاحات مداوم را برای برون رفت از بحران‌ها به صلاح این کشور موثر نمی‌دانیم و مسیر‌های دیگر می‌تواند هزینه‌های جبران ناپذیری را به جان و مال و ناموس و کیان این سرزمین وارد آورد.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، جمعی از فعالین، کنشگران و متخصصین حوزه زن، خانواده و زیست جنسی با توجه به حوادث اخیر بیانیه‌ای را خطاب به جناب آقای رئیسی صادر کردند که متن آن در ذیل می‌آید:
بسمه تعالی
جناب آقای حجه الاسلام دکتر ابراهیم رئیسی
رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام
اینجانبان، جمعی از فعالین، کنشگران و متخصصین حوزه زن و خانواده در راستای رسالت نخبگانی و تکلیف اجتماعی، پیرامون اتفاقات اخیر در کشور ضمن ابراز نگرانی و تاسف نظرات کارشناسی خود را اعلام می‌نماییم.
تجربه چهار دهه جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که با وجود رشد در بسیاری از مقوله‌ها از جمله در حوزه زن و خانواده مبتنی بر خوانش متفاوتِ امام خمینی (ره) از اسلام ناب و فرصتی که این نگاه برای حضور موثرتر زنان در اجتماع و انجام تغییرات لازم در برخی نگرش‌های پیشین فراهم می‌ساخت، لیکن زن ایرانی به عنوان عنصر قوام دهنده و امنیت بخش جامعه، احساس رضایت نسبت به جایگاه فعلی خود ندارد، همچنین آمار‌های مختلف در حوزه مسائل خانواده و زیست جنسی حکایت از بحرانی اجتماعی دارد، که گاهی به بهانه‌های مختلف به صورت ابراز نارضایتی، اعتراض، اغتشاش و ... نمایان می‌شود و گاه در زیر پوست شهر به زیست خود ادامه می‌دهد. علل بسیاری زمینه ساز ایجاد این وضعیت می‌باشند که بسیاری از آنها نوظهور نبوده که باید هرچه سریعتر چاره‌ای برای آنها اندیشید تا هزینه‌هایی بیش از این را بر نظام و کشور تحمیل نسازند.
ذیلا به برخی از آنها اشاره می‌شود:
۱_فقدان دانش حکمرانی لازم در حوزه‌های فوق که بتواند سیاست‌ها و اسناد بالا دستی را به قوانین و برنامه‌های اجرائی تبدیل کند و عدم نظارت بر حسن انجام قوانین فعلی از سوی نهاد‌های مسئول.
۲_عدم تغییرات به هنگام، ابرام و اصرار بر نگاه‌ها و روش‌های پیشین که گا‌ها فرسنگ‌ها با تغییرات شتابان جامعه فعلی فاصله دارند.
۳_بی توجهی به هشدار‌های دلسوزان و متخصصان در علوم مختلف از جمله روانشناسی، جامعه شناسی، علوم تربیتی و؛ و استفاده از نگاه‌های تکسویه سیاسی، امنیتی، فقهی و ...
۴_بی توجهی به تاکیدات مکرر متخصصان مبنی بر توجه به کاهش سرمایه اجتماعی حاکمیت و تبعات آن و همچنین کاهش تاب آوری جامعه در فشار‌های اقتصادی و رسانه‌ای فعلی و اصرار بر ادامه روند‌های پر اشکال گذشته.
۵_ تبدیل حجاب به عنوان یک مقوله مترقی اجتماعی که باعث حفظ جایگاه زن و کیان خانواده و زمینه ساز حضور موثر و سالم‌تر زن در اجتماع است به یک مقوله سیاسی و امنیتی و وسیله‌ای برای ایجاد شکاف و دودستگی در جامعه، متاثر از عملکرد فاجعه بار ده‌ها متولی فرهنگی و اجتماعی، و با میدان داری رسانه‌های معاند و معارض که مصیبت‌های بی شمار جانی، مالی را بر مردم و نظام تحمیل کرد و سرمایه اجتماعی نظام را کاهش داد. (این در حالی است که روند حوادث در ماه‌های گذشته به راحتی قابل رصد بود و بار‌ها دلسوزان نظام و ملت بر لزوم بازنگری تاکید کردند، اما متاسفانه متولیان امر به این تذکرات بی توجه بودند و حتی جریان‌هایی با تاکید بر حفظ روش‌های گذشته به دنبال فشار‌هایی جدید هم بودند. از عدم خدمت رسانی به زنان بی حجاب تا جریمه بر اساس تصویر افراد و .... فی الواقع هزینه این میزان از کژفهمی و عدم درک شرایط فرهنگی و اجتماعی را کدام یک از مدافعان روند‌های غلط داده است در حالی که همچنان عده‌ای از ایشان بر مسند تصمیم سازی و تصمیم گیری در نهاد‌های مهم فرهنگی و اجتماعی قرار دارند).
۶_فقدان چرخه نخبگانی، بی توجهی به شایسته سالاری و عدم تعامل سازنده با بدنه مردمی و کارشناسی و انتصابات نامناسب تحت تاثیر روابط نسبی و سببی و سیاسی، بی شک از مهمترین علل بروز اتفاقات اخیر می‌باشد. نگاهی به برخی از شورا‌های حکمرانی در این حوزه (زن و خانواده) بیندازید، برخی افراد حدود سی سال است که بر آنها تسلط دارند و حال آنکه وضعیت آمار و ارقام و واقعیت کف جامعه از ناتوانی و ناکارآمدی آنها در این چند دهه حکایت می‌کند.
اتفاقات اخیر با همه تلخی که برای آحاد مردم در برداشت، می‌تواند با برطرف نمودن علت‌های فوق به نقطه عطفی مهم تبدیل گردد.
اقداماتی نظیر پذیرفتن ایرادات و اصلاح کاستی‌ها و عذرخواهی از مردم، شنیدن نظرات معترضان و مخالفان از مردم عادی گرفته تا نخبگان علمی، تعبیه ساز و کار‌هایی سالم برای بروز اعتراضات و نقد‌ها طبق قانون اساسی، برکناری مسئولین ناکارآمد و بانیان بحران فعلی و تغییر در روند و چگونگی انتصابات در این حوزه‌ها و ایجاد چرخه نخبگانی سالم در آنها، تقویت ساز و کار تقنین و اجرا قوانین از حیث نظارت، توجه به زمینه‌ها و شرایط اجتماعی و فرهنگی در اعمال قوانین، توجه به آمار‌های اجتماعی صحیح و پرهیز از گزارش سازی‌های جعلی، انجام و اجرای برنامه ریزی‌های کلان چند سطحی برای ابر پروژه‌های فرهنگی و اجتماعی، چون حجاب و هویت و پرهیز از برنامه‌های نمایشی، توجه به بستر سازی رسانه ای و نقش مهم رسانه در جهان حکمرانی کنونی، تربیت نیرو‌های آگاه به پیچیدگی‌های حکمرانی فرهنگی و اجتماعی، توجه ویژه به آموزش و پرورش و باز اندیشی در ساختار‌ها و روش‌های گذشته آن و ....
در انتها ضمن اعلام آمادگی خویش، برای کمک به بهبود حکمرانی در حوزه زن، خانواده و زیست جنسی تاکید می‌کنیم ما نیز مانند آحاد جامعه پایبند ارزش‌های اصیل انقلاب اسلامی، برآمده از خون و درد میلیون‌ها شهید، جانباز و ایثارگر هستیم و هیچ راهی جز، آگاهی بخشی و گفتمان سازی و اصلاحات مداوم را برای برون رفت از بحران‌ها به صلاح این کشور نمی‌دانیم که مسیر‌های دیگر می‌تواند هزینه‌های جبران ناپذیری را به جان و مال و ناموس و کیان این سرزمین وارد آورد و آن را به ده‌ها سال پیش برگرداند.
با آرزوی موفقیت
جمعی از اعضا مجمع فعالین خانواده
فاطمه خردمند (پژوهشگر حوزه زنان و جنسیت) زهرا عباس پور (پژوهشگر و فعال حوزه زن و خانواده) زهرا بابازاده (دانشجوی دکتری مطالعات زنان) شیما سلطانی (فعال حوزه خانواده) منصوره حجاری (دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، پژوهشگر حوزه خانواده و رسانه) دکتر نرگس وحیدنیا (مشاور و فعال حوزه خانواده) دکتر علیرضا لاور (مدرس دانشگاه و مشاور خانواده) رضا رسولی نژاد (پژوهشگر) علی اصغر نیاز (پژوهشگر حوزه خانواده و ازدواج) دکتر سکینه السادات پاد (وکیل پایه یک دادگستری. دکتری حقوق عمومی) دکتر زاهره میرجعفری (پژوهشگر پسادکتری مطالعات تطبیقی خانواده) منیره افشین پور (فعال حوزه زنان و خانواده) محمد احسانی‌کیا (پژوهشگر) دکتر محمد رضا سالاری فر (طلبه و هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه) عاطفه پورحکیمی (نویسنده) محدث تک فلاح (پژوهشگر حوزه خانواده) فاطمه عابدزاده (کنشگر حوزه زن و خانواده) زهرا شکر اللهی (پژوهشگر) دکتر فاطمه کلالی (فعال حوزه جمعیت و خانواده) دکتر زهرا میرزائی (فعال حوزه زنان) انسیه منتظری (مشاور خانواده) سید محمد مهدی دزفولی (پژوهشگر) سید هاشم فیروزی (پژوهشگر حوزه زیست جنسی) دکتر منصوره سادات مرتضوی (مشاور و فعال حوزه زن و خانواده) ملیحه متولیان (مشاور و روانشناس) نیلوفر مقدمی خمامی (فعال حوزه زن و خانواده) ربابه پادام (مشاور وروان شناس) زینب سودی (روزنامه نگار و کارشناس ارشد مطالعات زنان) دکتر فاطمه مهدوی (مشاور خانواده) سیدیان (مسئول بانوان قرارگاه مردمی تحول اجتماعی تهران) توران، ولی مراد (مدیر شبکه ایران زنان) الهام غفاری (دانش‌آموخته مطالعات زنان و مدیر موسسه مهتدی) دکتر راحله کاردوانی (هیات علمی پژوهشکده مهرستان) محمد یوسف وند (کارشناس ارشد مطالعات خانواده و کنشگر اجتماعی) امید رحمتی نسب (مستندساز و پژوهشگر حوزه خانواده) مهدی سامانی (پژوهشگر و مستندساز حوزه خانواده) سعید حسن زاده (بنیان گذار مجموعه کار و ایمان موج و مجموعه رشد و تعالی کودک و نوجوان) دکتر سید کمیل حسینی (مدرس دانشگاه)
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
