زمزمه‌های لغو بازی‌های آسیایی و خوش‌شانسی دوباره کشتی؟

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، در ایامی که کووید ۱۹ سراسر جهان را در برگرفته و روال عادی زندگی را مختل کرده بود، نخست‌وزیر ژاپن اعلام کرد که یا المپیک می‌تواند با یک سال تعویق برگزار شود و اگر احتمال تعویق دو ساله مطرح باشد، اساسا حیات بشری با مشکلات اساسی مواجه خواهد شد.

همین‌طور هم شد، بازی‌های المپیک که قرار بود سال ۲۰۲۰ انجام شود، به زمان مقرر در سال ۲۰۲۱ موکول شد و ژاپن در وضعیت قرنطینه و با پذیرش همراهان کمتر طبق پروتکل‌های بهداشتی مسابقات را به انجام رساند.

برای کشتی، برگزاری دو رویداد مهم در فاصله دو ماه، اتفاق بدی نبود، المپیک توکیو در ۶ وزن آزاد و ۶ وزن فرنگی برگزار می‌شد و دو ماه بعد از المپیک، کشتی‌گیران ایرانی توانستند در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ اسلو نتایج مطلوبی را کسب کرده و در رشته فرنگی نایب قهرمان جهان شده و در آزاد در جایگاه سومی قرار بگیرند.

در سال ۲۰۲۲، اما مشکل بزرگی برای آسیایی‌ها وجود داشت، همانطور که پیش از این منصور برزگر پیشکسوت خوشنام کشتی و سرمربی پیشین تیم ملی از اتحادیه جهانی و شورای کشتی آسیا انتقاد کرده بود که همواره برای تعیین زمان بازی‌های آسیایی، هیچگونه هماهنگی‌ای با تقویم اتحادیه جهانی وجود ندارد و شورای کشتی آسیا هم هیچ‌گاه دغدغه‌ای برای حل این مشکل نداشته، این بار هم دو رویداد قهرمانی کشتی جهان و بازی‌های آسیایی در فاصله چند روز از هم در بلگراد و هانگژوی چین برگزار می‎‌شد.

علیرضا دبیر این موضوع را دستاویزی برای رسیدن به بودجه بهتر برای ورزش ملی ایران دانست و چند ماهی با دو نهاد ورزشی بالادستی دچار چالش جدی شد.

او تاکید کرد اگر وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بودجه مناسبی در اختیار کشتی قرار ندهند، تیم دوم که نه، با تیم سومش روانه بازی‌های آسیایی خواهد شد و تیم اولش را به مسابقات جهانی بلگراد اعزام می‌کند.

دبیر روی دیدگاهش تاکید داشت و آن را به پژمان درستکار سرمربی تیم ملی آزاد و محمد بنا سرمربی وقت تیم ملی فرنگی منتقل کرده بود که اولویت کشتی در سال ۲۰۲۲، برخلاف دیدگاه کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش که اهمیت بیشتری برای بازی‌های آسیایی قائلند، روی مسابقات جهانی خواهد گذاشت.

این دعوا و چالش، با تعویق یک ساله بازی‌های آسیایی به دلیل کرونا به پایان رسید. چین به دلیل شیوع دوباره کرونا این مسابقات را به تعویق انداخت، که البته این مسئله کار را برای کشتی سخت‌تر از قبل هم می‌کرد چراکه مسابقات جهانی ۲۰۲۳ برای کشتی از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

استارت توزیع سهمیه‌های المپیک، از مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد است، در ۶ وزن ۵۷، ۶۵، ۷۴، ۸۶، ۹۷ و ۱۲۵ کیلوگرم آزاد و ۶۰، ۶۷، ۷۷، ۸۷، ۹۷ و ۱۳۰ کیلوگرم نفرات اول، دوم، سوم و پنجم مشترک در اولین مسابقه گزینشی المپیک سهمیه خواهند گرفت. کشتی‌گیرانی که در این مسابقات سهمیه نگیرند، دو فرصت دیگر در مسابقات گزینشی مخصوص آسیایی‌ها و مخصوص همه قاره‎ها (گزینشی جهانی) می‌توانند سهمیه بگیرند که باتوجه به تعداد کمتر نفراتی که از این دو رویداد می‌توانند به سهمیه المپیک برسند، طبیعتا در مسابقات جهانی گرفتن سهمیه کار راحت‌تری است؛ بنابراین اگر سال گذشته علیرضا دبیر تاکید داشت که در صورت عدم اختصاص بودجه مناسب، تیم اولش را به مسابقات جهانی می‌فرستد و با تیم سوم به بازی‌های آسیایی می‌رود، این بار دیگر چاره‌ای جز این ندارد که با تمام قدرت در مسابقات جهانی شرکت کند، چراکه کسب حداکثری سهمیه‌ها در جهانی بلگراد منجر به آسودگی خیال مربی و کشتی گیر و تمرکز بیشتر و بهتر روی مسابقات المپیک است.

در چنین شرایطی این روز‌ها باز هم صحبت از احتمال تغییر در برنامه بازی‌های آسیایی است. کرونا بار دیگر در این کشور شیوع پیدا کرده و با توجه به حساسیت شدید چین روی موضوع کووید و مباحث مربوط به قرنطینه، ممکن است این بیماری برگزاری بازی‌های آسیایی را دچار چالش جدی کند.

چین سال گذشته از فرصت تعویق استفاده کرد و باتوجه به اینکه سال ۲۰۲۴ هم سال المپیک خواهد بود، پس گزینه تعویق این بار دیگر امکان‌پذیر نیست و دیگر با لغو کامل رقابت‌ها مواجه خواهیم شد.

اگر این اتفاق رخ دهد و چین رسما اعلام کند که بازی‌های آسیایی را برگزار نخواهد کرد، کشتی در سال ۲۰۲۳ از چالش دو رویداد مهم و اهمیت هر کدام آن‌ها برای خودش و مقامات بالادستی ورزش، خلاص خواهد شد و می‌تواند تمام تمرکزش را روی مسابقات جهانی‌ای که در آن سهمیه‌های المپیک توزیع می‌شود، بگذارد.