دانشمندان تفاوت‌های ژنومی را در بافت مغز کشف کردند

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، مطالعه‌ای که توسط محققان مؤسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی، که بخشی از مؤسسه ملی بهداشت است، انجام شد، تفاوت‌هایی را در فعالیت ژنی در مغز افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) شناسایی کرد.

این تحقیق که در مجله Molecular Psychiatry منتشر شد، نشان داد که افراد مبتلا به ADHD تفاوت‌هایی در ژن‌های کدگذاری مواد شیمیایی که سلول‌های مغز برای برقراری ارتباط از آن‌ها استفاده می‌کنند، دارند. این تفاوت‌های ژنومی ممکن است به علائم ADHD کمک کند.

این اولین مطالعه‌ای است که از بافت مغز انسان پس از مرگ برای بررسی ADHD استفاده می‌کند. تحقیقات قبلی روی شرایط سلامت روان معمولاً شامل اسکن‌های غیرتهاجمی از مغز می‌شد که به محققان اجازه می‌داد ساختار و فعالیت مغز را بررسی کنند، اما اطلاعاتی در مورد سطح ژنتیکی و اینکه چگونه ژن‌ها ممکن است بر عملکرد سلول تأثیر بگذارند و به علائم کمک کنند، ارائه نکردند.

محققان از یک تکنیک ژنومی به نام توالی یابی RNA برای بررسی چگونگی روشن یا خاموش شدن ژن‌های خاص استفاده کردند که به عنوان بیان ژن نیز شناخته می‌شود.

آن‌ها دو ناحیه متصل مغز مرتبط با ADHD را مورد مطالعه قرار دادند: دم و قشر پیشانی؛ این مناطق در کنترل توجه فرد بسیار مهم هستند. تحقیقات قبلی تفاوت‌هایی را در ساختار و فعالیت این نواحی مغز در افراد مبتلا به ADHD نشان داد.

به عنوان یکی از شایع‌ترین شرایط سلامت روان، ADHD از هر ۱۰ کودک در ایالات متحده یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تشخیص اغلب در دوران کودکی رخ می‌دهد و علائم ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. افراد مبتلا به ADHD ممکن است بیش فعال باشند و در تمرکز و کنترل تکانه‌ها مشکل داشته باشند، که ممکن است بر توانایی آن‌ها در انجام کار‌های روزانه و توانایی آن‌ها برای تمرکز در مدرسه یا محل کار تأثیر بگذارد.

با پیشرفت‌های تکنولوژیکی، محققان توانسته‌اند ژن‌های مرتبط با ADHD را شناسایی کنند، اما نتوانسته‌اند تعیین کنند که چگونه تفاوت‌های ژنومی در این ژن‌ها در مغز برای کمک به علائم نقش دارند.

دکتر گستاوو سودره ، محقق وابسته در شاخه تحقیقات اجتماعی و رفتاری در برنامه تحقیقات درون دانشگاهی NHGRI، که این مطالعه را هدایت می‌کند، گفت: چندین نوع مطالعات ژنومی به بیان ژن‌های یکسان اشاره می‌کنند. جالب اینجاست که این تفاوت‌های بیان ژن مشابه آن‌هایی بود که در سایر شرایط مشاهده می‌شد، که ممکن است منعکس‌کننده تفاوت‌هایی در نحوه عملکرد مغز باشد، مانند اوتیسم.

نکته مهم این است که محققان دریافتند که این تفاوت‌ها بر بیان ژن‌هایی که برای انتقال‌دهنده‌های عصبی کد می‌کنند، که مواد شیمیایی هستند که سلول‌های مغز برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، تأثیر می‌گذارد. به طور خاص، نتایج تفاوت‌هایی را در بیان ژن برای انتقال‌دهنده‌های عصبی گلوتامات، که برای عملکرد‌های مغز مانند توجه و یادگیری مهم هستند، نشان داد.

این مطالعه درک ما از ADHD را با نشان دادن اینکه چگونه این بیماری با تغییرات در نحوه بیان ژن‌های خاص در مغز مرتبط است، افزایش می‌دهد. فیلیپ شاو، محقق ارشد در شاخه تحقیقات اجتماعی و رفتاری، که بر این مطالعه نظارت داشت، می‌گوید: این به ما امکان می‌دهد تا درک کنیم که چگونه تفاوت‌های ژنومی بیان ژن را در مغز تغییر می‌دهد و به علائم ADHD کمک می‌کند.

مطالعات پس از مرگ به دلیل اهدای محدود بافت مغز نادر است، اما بسیار ارزشمند است، زیرا دسترسی آزمایشی مستقیم به مغز را برای محققان فراهم می‌کند.

دکتر شاو گفت: این گونه مطالعات پس از مرگ، درک ما از سایر چالش‌های سلامت روان را تسریع کرده‌اند، اما تا به امروز، هیچ مطالعه‌ای در مورد ADHD انجام نشده است.