دانشمندان خواستار تحقیقات بیشتر در مورد داروهای ضد افسردگی و بارداری هستند

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، دانشمندان برزیلی پیشنهاد انجام آزمایش‌هایی با استفاده از مینی مغز‌های رشد یافته در آزمایشگاه برای مطالعه اثرات دارو‌ها بر رشد مغز جنین را پیشنهاد می‌کنند.

افسردگی بخش قابل توجهی از زنان باردار را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و تخمین زده می‌شود که بین ۱۰ ٪ تا ۱۶ ٪ باشد. در حالی که اکثر زنان می‌توانند با کمک دارو‌های ضد افسردگی بهبود یابند، اثرات این دارو‌ها بر رشد مغز جنین به طور کامل شناخته نشده است.

محققان برزیلی مروری بر بیش از ۱۰۰ مقاله علمی در این زمینه انجام داده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که تکنیک‌های پیشرفته‌ای مانند ژنومیک باید برای مطالعه تأثیر دارو‌های ضد افسردگی، به‌ویژه سرترالین، رایج‌ترین داروی ضدافسردگی در سراسر جهان مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه بی خطر بودن استفاده از این دارو‌ها در دوران بارداری توسط شواهد علمی تأیید شده است، تحقیقات بیشتری برای درک کامل اثرات آن‌ها بر رشد عصبی جنین مورد نیاز است.

بیشتر نشریاتی که ما بررسی کردیم گزارش‌هایی از بررسی‌ها و مطالعات مشاهده‌ای بود که در آزمایشگاه با استفاده از کشت‌های سلولی و حیوانات انجام شد، که رشد مغز آن‌ها بسیار متفاوت از انسان است. آن‌ها داده‌های کافی برای توجیه نتایج قطعی ارائه نمی‌دهند.

لوسیانا رافاگنین مارینیو، محقق UFABC با مدرک دکترا و فوق دکترا در این زمینه گفت: ما یک مدل آزمایشی آزمایشی شامل سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان [hiPSC] را پیشنهاد می‌کنیم تا بررسی کنیم که سلول‌های عصبی جنین در زنان باردار در طول درمان با دارو‌های ضد افسردگی چه اتفاقی می‌افتد.

مارینیو و کیهارا به ترتیب اولین و آخرین نویسندگان مقاله مروری هستند که اخیراً در مجله Seminars in Cell & Developmental Biology منتشر شده است. این مطالعه توسط FAPESP پشتیبانی شد.

سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان را می‌توان به ارگانوئید‌های مغزی (مینی مغز) تمایز داد، که دانشمندان می‌خواهند از آن‌ها در تحقیقات بر روی بیماری‌های تخریب کننده عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر و در آزمایش دارو‌های دارای عملکرد عصبی استفاده کنند.

آلیسون موتری، نویسنده ماقبل آخر مقاله گفت: این ساختار‌ها را می‌توان برای آزمایش دوز‌های مختلف و ردیابی رشد سلول‌های مغز تا سه ماهه سوم استفاده کرد. موتری یک متخصص علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو (UCSD) در ایالات متحده است و سرپرست یک آزمایشگاه ژنتیک است که در توسعه ارگانوئید‌های مغزی برای مطالعه اوتیسم و ​​سایر اختلالات عصبی پیشگام بوده است. او همچنین یکی از بنیانگذاران تیسمو، یک استارتاپ بیوتکنولوژی برزیلی است.

او توضیح داد: ما می‌توانیم ارگانوئید‌ها را تا یک سال مطالعه کنیم و جنبه‌هایی از رشد آن‌ها مانند مورفولوژی و الکتروفیزیولوژی تک تک سلول‌های عصبی یا شبکه‌های عصبی را مشاهده کنیم.

برای نشان دادن پیشرفت‌های احتمالی، مارینیو تنها مطالعه‌ای را ذکر کرد که از ارگانوئید‌های مغزی در میان بیش از ۱۰۰ مورد تحت پوشش این بررسی استفاده کرده است. این تحقیق اثرات پاروکستین را بررسی کرد و کاهش رشد نوریت‌ها (پیش‌بینی‌های نورون‌هایی که به آکسون‌ها و دندریت‌ها برای تشکیل مدار‌های پیچیده تبدیل می‌شوند) و جمعیت الیگودندروسیت‌ها را شناسایی کرد که غلاف میلین را در اطراف آکسون‌ها تولید می‌کنند و بنابراین برای فعال کردن مهم هستند، اطلاعاتی که از طریق سیستم عصبی منتقل می‌شود.

دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که توالی یابی کل ژنوم، تجزیه و تحلیل رونویسی، و توالی یابی RNA تک سلولی برای تحقیقات با استفاده از ارگانوئید‌ها اعمال می‌شود. این فناوری ما را قادر می‌سازد تا تأثیرات قرار گرفتن در معرض دارو‌های ضد افسردگی را بر روی انواع مختلف سلول، مانند سلول‌های پیش ساز، سلول‌های گلیال و نورون‌ها بررسی کنیم. این به ویژه مهم است، زیرا تغییرات ممکن است محدود به نورون‌ها نباشد. کیهارا گفت: ما باید همه این پیامد‌ها را بدانیم.

در تفسیر یافته‌های این نوع پژوهش‌ها احتیاط لازم است. ما نمی‌گوییم دارو‌های ضد افسردگی در بارداری نباید استفاده شوند.

کیهارا گفت: ما یک مدل تجربی را پیشنهاد می‌کنیم و بر نیاز به مطالعه اثرات آن بر توسعه عصبی با پیشرفته‌ترین منابع موجود تاکید می‌کنیم تا بتوان تغییرات احتمالی را مدیریت کرد.