دانشمندان از سدیم برای کاهش اثرات مضر فنتانیل استفاده می‌کنند

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، سدیم، عنصری که معمولاً روی زمین یافت می‌شود، ممکن است پتانسیل ایجاد مواد افیونی یا دارو‌های دیگر با عوارض جانبی بسیار کمتر را برای دانشمندان فراهم کند.

دانشمندان USC، دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و دانشگاه استنفورد مطالعه‌ای را در مجله Nature منتشر کرده‌اند که در آن نشان داده‌اند که با اتصال شیمیایی فنتانیل به پاکت‌های سدیم در گیرنده‌های سلول‌های عصبی، توانستند از عوارض جانبی مضر جلوگیری کنند. این دارو در عین حال به طور موثر درد را کاهش می‌دهد.

مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما نتایج نویدبخش است - نه فقط برای توسعه مواد مخدر، بلکه برای رسیدگی به بحران اعتیاد و مصرف بیش از حد در کشور. به گفته مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، نزدیک به ۷۰۰۰۰ آمریکایی در سال ۲۰۲۰ بر اثر مصرف بیش از حد مواد افیونی جان خود را از دست دادند - اکثر آن‌ها از مواد افیونی مصنوعی، فنتانیل. در دهه ۱۹۹۰، سازمان غذا و دارو استفاده از فنتانیل را برای کاهش درد شدید در بیماران سرطانی تایید کرد، اما از آن زمان به خیابان‌ها راه یافت و بحران ملی سوء مصرف مواد افیونی را تشدید کرد.

وسوولود کاتریچ، دانشمند محاسباتی در مؤسسه بریج در مرکز USC Michelson برای علوم زیستی همگرا و نویسنده مرتبط این مطالعه، گفت: در شکل فعلی خود، فنتانیل مانند یک سلاح کشتار جمعی است. کار مشترک جدید ما نشان می‌دهد که می‌توانیم دارو را به گونه‌ای دوباره طراحی کنیم که این قاتل مصرف بیش از حد مکرر را به یک مسکن بسیار خوش‌خیم‌تر، اما همچنان مؤثر تبدیل کنیم.

انواع دارو‌ها برای هدف قرار دادن گیرنده‌های خاصی بر روی سلول‌های عصبی به نام GPCR یا گیرنده‌های جفت شده با پروتئین G طراحی شده اند که به عنوان فرستنده سیگنال عمل می‌کنند. این گیرنده‌ها مانند سوئیچ‌هایی هستند که اثر مورد نظر دارو بر روی مغز و بدن و همچنین عوارض جانبی ناخواسته را واسطه می‌کنند. در مورد فنتانیل، قوی‌ترین مسکن در بین تمام مواد افیونی، بیماران ممکن است از اعتیاد رنج ببرند و ممکن است در اثر ایست تنفسی بمیرند.

کاتریچ خاطرنشان کرد که او و همکارانش ری استیونز و وادیم چرزوف در مؤسسه بریج و کالج ادبیات، هنر و علوم USC ​​Dornsife از زمانی که برای اولین بار آن را در گیرنده‌های آدنوزین و مواد افیونی شناسایی کردند، به پتانسیل مکانیسم سدیم نگاه کردند. یک دهه پیش

کاتریچ و همکارانش گفتند که اگرچه مطالعات بیشتری برای اثبات اینکه نسخه کمتر مضر فنتانیل آن‌ها در انسان کار می‌کند مورد نیاز است، اما نتایج دریچه جدیدی را به روی دانشمندان برای بهبود بالقوه ایمنی مسکن‌ها باز کرده است.

سوسروتا ماجومدار، نویسنده مسئول از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، گفت: ما شدیداً به دنبال راه‌هایی برای حفظ اثرات ضد درد مواد افیونی هستیم و در عین حال از عوارض جانبی خطرناکی مانند اعتیاد و ناراحتی تنفسی که اغلب منجر به مرگ می‌شود جلوگیری می‌کنیم. تحقیق ما هنوز در مراحل اولیه خود است، اما ما در مورد پتانسیل آن برای هدایت به دارو‌های مسکن ایمن‌تر هیجان زده هستیم.

کاتریچ اشاره کرد که فراتر از گیرنده‌های مواد افیونی، این کار یک مفهوم طراحی مولکولی جدید را برای ده‌ها GPCR دیگر که در آن چنین تبدیل عملکردی در دارو‌های موجود مطلوب است، باز می‌کند.