واحد‌های مهارتی دانشجویان در محیط‌های صنعتی برگزار شود

سید علی موسوی، دانشجوی دکتری دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا  در تبیین راهبردهای اساسی انجام پژوهش‌های مسئله محور، خاطرنشان کرد: در ابتدا باید متذکر شوم که در درون دانشگاه، پتانسیل‌های گوناگون وجود دارد. توانایی اجرای بسیاری از پروژه‌های مسئله محور را می‌توان با ظرفیت دانشجویان حل کرد اما عملاً این اتفاق نمی‌افتد.

وی با تأکید بر اینکه پتانسیل آزمایشگاهی دانشگاه‌های ما با پتانسیل علمی دانشجویان و اساتید همخوانی ندارد، گفت: منظور سطح پایین امکانات و تجهیزاتی موجود در آزمایشگاه‌ها است که موردنیاز پژوهشگران است.

برنده جایزه نوبل ایرانی افزود: در اینجا بحث امکانات و ارتقا بودجه‌های آزمایشگاهی است. به‌طور مثال اگر یک تیم تحقیقاتی به سه سانتریفیوژ برای انجام کار علمی نیاز داشته باشد، با توجه به امکانات محدود مشاهده می‌کنیم که کلاً 2 سانتریفیوژ برای کل یک دانشکده پژوهش محور یا دانشگاه تحصیلات تکمیلی و برای تمامی دانشجویان آن دانشکده وجود دارد و عملاً انجام کار تحقیقاتی آن گروه علمی را عقب می‌اندازد.

وی در رابطه با معیوب بودن و خرابی دستگاه‌های موجود  در آزمایشگاه‌ها نیز گفت: تعمیر مربوط به دستگاه‌های پروژه‌های آزمایشگاهی هزینه‌بردار و زمان‌بر است و با تأخیر انجام می‌شود. علاوه بر اینکه عملیات تعمیر و نگهداری آن منظم نیست زیرا عموماً دانشگاه‌ها با هیچ شرکتی، قراردادی برای ساماندهی و تعمیرات دستگاه‌های مستقر در آزمایشگاه‌ها، ندارند. ایرادی که ازاین‌جهت به دانشگاه‌ها وارد است عدم همپایگی پتانسیل آزمایشگاهی با پتانسیل بالای دانشجویان و اساتید است.

موسوی در بخش دیگری از سخنان خود بر ضرورت بازنگری در سرفصل‌های دانشگاهی در تمامی مقاطع تأکید و اظهار کرد: بسیاری از رشته‌های پایه و بین‌رشته‌ای نیازمند بازنگری در سرفصل‌ها هستند. باید دروسی که تدریس می‌شوند، تخصص محور شوند در کنار آن تدریس نرم‌افزارها و آموزش مهارت‌ها توسط شرکت‌های پیمانکاری به دانشجویان نیز ضرورت دارد.

دانشجوی دکتری دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران در رابطه با بحث تدریس واحدهای صنعتی از سوی مدیران صنعتی به دانشجویان، عنوان کرد: به‌شخصه معتقدم به‌جای ورود مدیران صنایع برای تدریس در دانشگاه‌ها، باید تدریس دروس مهارتی  را به درون فضاهای صنعتی ببریم.

وی افزود: با توجه به نیازهایی که در جامعه دانشگاهی وجود دارد بهتر است که این دوره تخصصی را به خود صنایع ببریم. مدیر صنعتی یا شخصی که تجربه کار صنعتی دارد از تجارب و دستاوردهایش برای دانشجویان صحبت کند و دید دانشجو را در این رابطه باز کند.

موسوی گفت: اگر مدرسی در رابطه با مبدل‌های حرارتی یا توربین‌های بادی صحبت می‌کند بهتر است دانشجویان را به محل استقرار همان دستگاه‌ها ببرد. در مکانی که آن دستگاه‌ها استقرار دارند و به‌صورت عملیاتی کار می‌کنند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به بازنگری در سرفصل‌های آموزشی به‌خصوص در مقاطع ارشد و دکتری، نیاز مبرم داریم. این مقاطع زمان اصلی دانشجویان، برای پژوهش است. زمان یادگیری تخصص است. همان‌طور که پیش‌تر تأکید کردم باید با حمایت و پشتیبانی صنعت، دروس مهارتی را با تدریس کارفرمایان و مدیران صنعتی و در محیط‌های صنعتی برای دانشجویان برگزار کنیم.