مراحل اولیه نفس‌گیری تشکیل یک ستاره ثبت شد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، قابلیت‌های فروسرخ میانی تلسکوپ فضایی جیمز وب به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا ابرهای گاز و غبار گذشته را ببینند تا جزئیات پنهان شده قبلی در کهکشان‌های دور را مشاهده کنند.

ما در حال مطالعه ۱۹ مورد از نزدیکترین آنالوگ‌های خود به کهکشان خود هستیم.

اریک روزولوسکی، استاد گروه فیزیک دانشگاه آلبرتا و یکی از نویسندگان مقاله اخیر منتشر شده در ژورنال Astrophysical می‌گوید: در کهکشان خود ما نمی‌توانیم تعداد زیادی از این اکتشافات را انجام دهیم، زیرا در درون آن گیر کرده ایم. نامه‌ها - تجزیه و تحلیل داده‌های تلسکوپ جیمز وب.

برخلاف ابزار‌های رصد قبلی، ابزار فروسرخ میانی تلسکوپ می‌تواند به ابر‌های غبار و گاز نفوذ کند تا اطلاعات مهمی در مورد چگونگی شکل‌گیری ستارگان در این کهکشان‌ها و در نتیجه چگونگی تکامل آن‌ها ارائه دهد.

روزولوسکی می‌گوید: این نوری است که طول موج بیشتری دارد و نشان‌دهنده اجسام سردتر از نوری است که با چشمان خود می‌بینیم.

نور مادون قرمز واقعا کلید ردیابی جهان سرد و دور است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب منبع: ناسا

تاکنون، این تلسکوپ داده‌های ۱۵ از ۱۹ کهکشان را گرفته است.

روزولوفسکی و حمید حسنی، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی مقاله، نور فروسرخ ساطع شده از دانه‌های غبار را در طول موج‌های مختلف مورد بررسی قرار دادند تا به دسته‌بندی آنچه می‌دیدند کمک کنند، مانند اینکه آیا یک تصویر ستارگان منظم، مجتمع‌های ستاره‌ساز عظیم یا پس‌زمینه کهکشان‌ها را نشان می‌دهد. 

حسنی توضیح می‌دهد: در ۲۱ میکرومتر [طول موج فروسرخ که برای تصاویر جمع‌آوری‌شده استفاده می‌شود]، اگر به یک کهکشان نگاه کنید، همه آن دانه‌های غبار را خواهید دید که با نور ستاره‌ها گرم شده‌اند.

از روی تصاویر جمع آوری شده توانستند سن ستارگان را تعیین کنند.

روزولوسکی می‌گوید: آن‌ها دریافتند که ستاره‌های جوانی را مشاهده می‌کنند که «عملاً فوراً به صحنه فوران می‌کنند، بسیار سریع‌تر از آنچه بسیاری از مدل‌ها پیش‌بینی کرده بودند.

سن این جمعیت‌های [ستاره‌ای] بسیار جوان است. آن‌ها واقعاً تازه شروع به تولید ستاره‌های جدید کرده‌اند و واقعاً در شکل‌گیری ستاره‌ها فعال هستند.

وب دو ضلع دارد که با پوشش آفتاب تقسیم می‌شود: یک طرف گرم رو به خورشید و زمین، و یک طرف سرد رو به خارج از فضا، دور از خورشید و زمین. پانل‌های خورشیدی، آنتن‌های ارتباطی، سیستم ناوبری و سیستم‌های الکترونیکی در سمت گرم رو به خورشید و زمین قرار دارند. آینه‌ها و ابزار‌های علمی که به تشعشعات مادون قرمز بسیار حساس هستند، در سمت سرد قرار گرفته‌اند، جایی که توسط آفتاب‌گیر محافظت می‌شوند.

محققان همچنین رابطه نزدیکی بین جرم ستارگان یک منطقه و میزان روشنایی آن‌ها پیدا کردند. روزولوسکی می‌گوید: «به نظر می‌رسد که این روشی عالی برای یافتن ستاره‌های با جرم بالا بوده است.

روزولوسکی ستاره‌های پر جرم را «ستاره‌های راک» می‌نامد، زیرا آن‌ها سریع زندگی می‌کنند، جوان می‌میرند و واقعاً کهکشان اطراف خود را شکل می‌دهند.

او توضیح می‌دهد که وقتی در حال شکل‌گیری هستند، مقدار زیادی باد خورشیدی و حباب‌های گاز آزاد می‌کنند که تشکیل ستاره در آن منطقه خاص را متوقف می‌کند و همزمان کهکشان را تحریک می‌کند و ستاره‌زایی را در مناطق دیگر جرقه می‌زند.

رزولوفسکی می‌گوید: ما دریافته‌ایم که این واقعاً برای زندگی طولانی‌مدت یک کهکشان، این نوع کف‌های حباب‌زا، کلیدی است، زیرا از عبور سریع کهکشان از سوخت خود جلوگیری می‌کند.

حسنی می‌افزاید: این فرآیند پیچیده‌ای است و هر شکل‌گیری ستاره جدید نقش بزرگ‌تری در تغییر کهکشان در طول زمان بازی می‌کند.

اگر ستاره‌ای در حال شکل گیری دارید، آن کهکشان هنوز فعال است. شما مقدار زیادی غبار و گاز و همه این انتشارات از کهکشان دارید که باعث ایجاد نسل بعدی ستاره عظیم بعدی می‌شود و فقط کهکشان را زنده نگه می‌دارد.

هر چه دانشمندان تصاویر بیشتری داشته باشند که این فرآیند‌ها را مستند کند، بهتر می‌توانند استنباط کنند که در کهکشان‌های دور که شباهت‌هایی به کهکشان‌های ما دارند چه می‌گذرد.

رزولوفسکی و حسنی به جای نگاه کردن عمیق به یک کهکشان، می‌خواهند با گرفتن تصاویر با استفاده از هر چه بیشتر روش‌های ممکن، چیزی را ایجاد کنند که رزولوفسکی آن را «اطلس کهکشانی» می‌نامد.

روزولوسکی می‌گوید: از طریق مجموعه‌ای از این داده‌ها، در ایجاد این اطلس بزرگ، می‌توانیم ویژگی‌های یک کهکشان را در مقابل مضامین وحدت‌بخشی که کهکشان‌ها را به‌عنوان یک کل شکل می‌دهند، مرتب کنیم.