اخراجی مغموم کشتی با یک رفت و برگشت پرحاشیه

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، یک اتفاق ساده، چیزی که شاید در اردو‌های تیم ملی رشته‌های مختلف کاملا پیش پا افتاده باشد، به اندازه‎ای در فضای رسانه‌ای و مجازی کشتی بزرگ شد که تا حذف از چرخه انتخابی تیم ملی برای ورزشکار ۲۲ ساله‌ای که در کمتر از یک سال و نیم، یک برنز المپیک و یک طلا و یک برنز جهان را از آن خود کرده بود، پیش رفت.

موضوع هم ساده بود، بدون آنکه از قبل بین امیرحسین زارع و کامران قاسم‌پور کدورت و مشکلی وجود داشته باشد، در تمرین بسکتبال اردوی تیم ملی آزاد در روز سیزدهم فروردین، قاسم‌پور یک خطای ورزشی روی زارع مرتکب می‌شود که این موضوع زارع را ناراحت کرده و او قاسم‌پور را هُل می‌دهد، بدون آنکه کتک کاری و یا فحاشی اتفاق بیافتد.

در مسابقات رسمی فوتبال و در مقابل دیدگان ده‌ها هزار تماشاگر و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی، فوتبالیست‌ها نسبت به خطای بازیکن تیم مقابل واکنش شدید نشان می‌دهند که حتی گاهی این کار، کارت زرد هم به همراه ندارد و داور مسابقه برای آنکه بازی به تشنج و خشونت کشیده نشود، با بازیکن خطاکار مدارا کرده و از کارت‌هایش استفاده نمی‌کند.

کشتی، کشتی است و فضایش با فوتبال متفاوت، اما واکنش انسان‌ها نسبت به درد، واکنش آن‌ها در هنگام عصبانیت معمولا واکنشی شبیه به هم است؛ چیزی که می‌تواند آدم‌ها را در مواجهه به این دو، از هم متمایز کند، جدای از روحیات و خُلقیات، تجربه است که یک جوان واکنش تیز و تندتری نسبت به اتفاقات پیرامونش دارد تا یک فرد میانسال و باتجربه.

زارعِ ۲۲ ساله نسبت به خطای هم‌تیمی‌اش، واکنش نشان می‌دهد و پژمان درستکار هم این موضوع را برنمی‌تابد و برای آنکه فضای رفاقتی تیمش صرفا به خاطر یک بازی فان که جدای از جنبه آمادگی جسمانی، برای ایجاد تنوع تمرینی در برنامه گنجانده می‌شود؛ از بین نرفته و راه را بر تکرار آن ببندد، تصمیم به اخراج موقت زارع از تمرینات می‌گیرد. آن هم در اردویی که تمرکز اصلی روی نفرات اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا بوده و زارع هم در لیست آسیایی نبوده و باید خرداد ماه در جام تختی کشتی بگیرد.

تا اینجای کار، اخراج دو روزه متناسب با اشتباه زارع بود، اما موضوع به رسانه‌ها کشیده شد و عده‌ای هم ظاهرا به دنبال تسویه حساب شخصی بوده و واژه «اخراج» و «زارع» به دنبال هم دو کلید واژه‌ای شد که کلیک بسیاری در زمانی کوتاه خورد.

کشتی‌گیری که در المپیک ۲۰۲۰ توکیو و مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد با اشتباهی کوچک طلا را با برنز عوض کرد و در سال ۲۰۲۱ هم با اقتدار قهرمان سنگین‌وزن جهان شد تا باتوجه به ردوبدل شدن برد و باخت بین او و باتجربه‌ها و عنوان‌داران ۱۲۵ کیلوگرم، زارع به واسطه جوانی، جسارت و قابلیت‌های فنی‌اش، گزینه شماره یک طلای المپیک باشد.

اینگونه بازگشت و اینگونه رسانه‌ای شدن موضوع، چیزی نبود که انتظار می‌رفت، چهره مغموم زارع در جلسه پادرمیانی برای بازگشتش، رسانه‌ای شدن حضور پدرش در فدراسیون، مطرح شدن احتمال حذف او از چرخه سال ۲۰۲۳، این‌ها چیز‌هایی بود که در مورد زارع نباید به رسانه کشیده می‌شد.

البته باتوجه به اینکه موضوع پیش آمده بین او و کامران قاسم‌پور در مقابل دیدگان اردونشینان آزاد و فرنگی رخ داد، احتمال رسانه‌ای شدن آن بالاتر می‌رفت. همان زمان یا نباید از واژه اخراج درخصوص زارع استفاده می‌شد و در ادامه نیز رسانه‌ای شدن حضور پدر این کشتی‌گیر در اردو برای بخشیده شدن پسرش و جلسه پادرمیانی و وساطت چندان درست به نظر نمی‌آمد.

شاید بهتر این بود که اگر نتوانستیم جلوی رسانه‌ای شدن تخلف کوچک زارع و اخراج او را بگیریم، حداقل موضوع بعد از بخشیده شدن او از سوی کادرفنی، تا جام تختی مسکوت می‌ماند که زمان ورود این کشتی‌گیر به چرخه بود.

به نظر روال منطقی و جالبی در خصوص قهرمانی که شاید چند ماه دیگر نماینده سنگین‌وزن ایران در مسابقات جهانی یا بازی‌های آسیایی باشد، طی نشد. پایان بخش قائله هم، عکسی خندان در اردوی تیم ملی با حضور پژمان درستکار در مرکز عکس و زارع و قاسمپور در دو طرفش بود، اما باز هم سنگینی عکسی که از قهرمان سنگین وزن جهان در سال ۲۰۲۱ از جلسه پادرمیانی منتشر شد، سنگین‌تر بود.