نابودی تومورهای سرطانی با دستگاهی کوچکتر از یک دانه برنج!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، محققان نانوپزشکی راهی برای مهار سرطان لوزالمعده _یکی از تهاجمی‌ترین و دشوارترین سرطان‌ها - یافته اند. در این روش با استفاده از دستگاهی که کوچک‌تر از یک دانه برنج است ایمونوتراپی مستقیماً به داخل تومور ارائه می‌شود.

 در مقاله‌ای که اخیراً در مجله Advanced منتشر شده است، محققان موسسه تحقیقاتی متدیست هیوستون یک دستگاه نانوسیال قابل کاشت اختراع کردند تا آنتی بادی های مونوکلونال CD40 (mAb) را که یک عامل ایمنی درمانی امیدوارکننده است، از طریق این ایمپلنت کوچک با دوز پایین و پایدار به محل تومور تحویل داده شود.

نتیجه‌ استفاده از این روش در مدل‌های موش، کاهش چهاربرابری تومور در مقایسه با درمان سنتی ایمونوتراپی سیستمیک بود.

نویسنده مسئول و استادیار نانوپزشکی در موسسه آکادمیک متدیست هیوستون می‌گوید: یکی از هیجان‌انگیزترین یافته‌های ما این بود که اگرچه دستگاه NDES تنها در یکی از دو تومور موجوو در یک مدل حیوانی قرار داده شد، اما ما متوجه شدیم تومور بدون دستگاه نیز کوچک شده است» این بدان معناست که درمان موضعی با ایمونوتراپی توانست پاسخ ایمنی را برای هدف قرار دادن سایر تومورها فعال کند. در واقع، مدل حیوانی با استفاده از این روش برای 100 روز مشاهده ادامه دار بدون تومور باقی ماند.

تومور بدخیم مجرای پانکراس اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود. در واقع، حدود 85 درصد از بیماران در حال حاضر به بیماری متاستاتیک در هنگام تشخیص مبتلا هستند. 

محققاندر حال مطالعه فناوری تحویل نانوسیال مشابه در ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند. آزمایشگاه نانوپزشکی گراتونی در هوستون متدیست بر پلتفرم‌های مبتنی بر نانوسیال‌های قابل کاشت برای تحویل کنترل‌شده و طولانی‌مدت دارو و پیوند سلول برای درمان بیماری‌های مزمن تمرکز دارد. 

ایمونوتراپی نویدبخش درمان سرطان‌هایی است که قبلاً گزینه‌های درمانی خوبی نداشتند. با این حال، از آنجایی که ایمونوتراپی در سراسر بدن انجام می شود، عوارض جانبی زیادی ایجاد می کند که گاهی طولانی مدت، نه مادام العمر، هستند. اما با تمرکز مستقیم روی تومور، بدن از قرار گرفتن در معرض داروهای سمی و عوارض جانبی کمتر محافظت می‌شود و اساساً به بیمارانی که تحت درمان هستند این امکان را می‌دهد تا کیفیت زندگی بهتری داشته باشند.

الساندرو گراتونی، نویسنده و سرپرست این مطالعه گفت: «هدف ما تغییر روش درمان سرطان است. ما این دستگاه را به عنوان یک رویکرد مناسب برای نفوذ به تومور پانکراس با روشی کم تهاجمی و موثر می بینیم که امکان درمان متمرکزتر با استفاده از داروهای کمتر را فراهم می کند.  

دستگاه NDES از یک مخزن دارویی از جنس استنلس استیل حاوی نانوکانال‌ها تشکیل شده است، بنابراین غشایی آن امکان انتشار پایدار دارو را در محل هدف فراهم می‌کند. 

سایر شرکت‌های فناوری پزشکی، ایمپلنت‌های دارویی درون توموری را برای درمان سرطان ارائه می‌کنند، اما آنها برای استفاده کوتاهتر در نظر گرفته شده اند.  

دستگاه نانوسیال متدیست هیوستون برای رهاسازی طولانی مدت کنترل شده و پایدار، اجتناب از درمان سیستمیک مکرر که اغلب منجر به عوارض جانبی می شود، در نظر گرفته شده است. 

تحقیقات آزمایشگاهی بیشتری برای تعیین اثربخشی و ایمنی این فناوری تحویل دارو در حال انجام است، اما محققان مایلند ببینند این یک گزینه مناسب برای بیماران سرطانی در پنج سال آینده خواهد بود.