هنرمند دیجیتالی که یک‌شبه میلیونر شد!

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، یک طراح گرافیک بعد از فروش برخی آثار دیجیتالش به قیمت پانصد هزار پوند به موفق‌ترین هنرمند ولزی از نظر مالی تبدیل شد.

اشلی کراسلند اهل کاردیگان ولز 7200 اثر طراحی کرده که آنها را به صورت رمزهای غیرقابل معاوضه (NFT) فروخته است.

رمزهای غیرمعاوضه به مثابه گواهی‌های مالکیت عمل می‌کنند و برای محافظت از کپی رایت طراحی می‌شوند.

او در گفتگو با بی بی سی گفت: «هرگز فکر نمی کردم که آثارم به این درجه از موفقیت برسند. آثار او بابت یک رمز ارز به نام کاردانو فروخته شدند و هر طرح طراحی منحصر به فردی دارد.

او گفت: «از آنجایی که همیشه به هنر و فناوری علاقه داشتم، به سمت فضای NFT کشیده شدم، چون این فضا امکان مجموعه داری دیجیتال را فراهم می‌کند، چیزی که در گذشته ممکن نبود. من شروع کردم به طراحی و ارسال طرح‌هایی از یک گوزن انسان نما در محفل‌های آنلاین و یک دفعه به خودم آمدم و دیدم که این طرح توجه خیلی‌ها را به خودشان جلب کرده‌اند و به سرعت به یک موفقیت بزرگ دست یافته‌اند.»

از زمان فروش عمومی، که دو روز در ماه مارس طول کشید، برخی از طرح‌ها به ارز کاردانو فروخته شده‌اند و هر کدام ارزشی در حدود 6500 پوند برای او به ارمغان آورده‌اند.

محبوبیت NFT در میان هنرمندان و مجموعه دارهای دیجیتالی افزایش یافته است، اما به دلیل آلودگی‌های زیست محیطی با انتقاداتی نیز رو به رو بوده است.

** رمز یا توکن غیرقابل معاوضه چیست؟

در علم اقتصاد، یک دارایی قابل معاوضه چیزی است که واحدهایش را می‌تواند با هم عوض کرد- مثل پول.

با پول شما می‌توانید یک اسکناس ده هزار تومانی را با دو اسکناس پنج هزار تومانی عوض کنید، بدون این که تغییری در ارزش پولتان به وجود بیاید. اما اگر چیزی غیرقابل معاوضه باشد، اینکار غیرممکن است- این یعنی این که آن چیز ویژگی‌های منحصر به فردی دارد، بنابراین نمی‌توان آن را با چیز دیگری معاوضه کرد.

آن چیز می‌تواند یک خانه، یا یک تابلوی نقاشی مانند مونا لیزا باشد، که فقط در دنیا یکی از آن وجود دارد. شما می‌توانید از آن عکس بگیرید یا یک نسخه چاپی از آن را بخرید، اما این‌ها هیچ کدام نقاشی اصلی نخواهند شد.

رمزهای غیرقابل معاوضه ازجمله سرمایه‌های دنیای دیجیتال هستند که می‌توان آنها را مثل هر کالا و سرمایه دیگری خرید و فروخت، اما آنها هیچ گونه شکل ملموسی ندارند و صرفاً مجازی است. رمزهای دیجیتالی در واقع گواهینامه‌های مالکیت دارایی های مجازی یا فییکی هستند.