هوش مصنوعی نمی‌تواند به ضرر موسیقی باشد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، گلوبال نیوز نوشت؛ وقتی بَری مینلو، خواننده امریکایی، در ۱۹۸۲ می‌خواست یک تور برگزار کند، با هزینه بسیار زیاد تشکیل یک ارکستر در جاده رو به رو شد. برای همین منصرف شد. درعوض، گروه بزرگی از نوازنده‌های ساز‌های سنتی حذف و توسط دو نوازنده کیبورد و ارگ جایگزین شدند.

اتحادیه نوازنده‌ها عصبانی شد و گفت ارگ و کیبورد باعث شده‌اند که بسیاری از نوازنده‌ها کارشان را از دست بدهند و تکنولوژی در موسیقی باید غیرقانونی اعلام شود. اما نتیجه چه شد؟

در همان دوران، برخی موسیقیدان‌ها مشغول کار کردن روی اقتباس از ترانه‌های قدیمی برای ساخت ترانه‌های جدید بودند. در مورد این نیز کلی اعتراض و شکایت صورت برخی گفتند: «خلاقیت مرده است. ما به یک آینده پر از ترانه‌های بازیافت شده محکومیم!»

درعوض، وقتی که اقدامات قانونی صورت گرفتند (اعطای مجوز به افرادی که روی ترانه‌های قدیمی کار می‌کردند)، نسل جدیدی از موسیقیدان‌های باهوش توانستند از فناوری برای گسترش و توسعه دامنه صوتی و بافتار موزیک پاپ استفاده کنند.

به این ترتیب، ما به سمت معرفی ماشین درام مدرن حرکت کردیم. درامر‌ها فکر می‌کردند که این فناوری آن‌ها را از کار بیکار می‌کند. اما یک اتفاق جالب افتاد. درامر‌ها هرگز بیکار نشدند و امروز هزاران درامر داریم. درعین حال، موسیقیدان‌ها شروع کردند به استفاده از ماشین‌های درام برای تولید صدا‌هایی که انسان‌ها نمی‌توانستند با دست‌ها و پاهایشان تولید کنند. فناوری وارد مجموعه جدیدی از صدا‌ها شد و حتی یک شغل جدیدا ایجاد کرد: برنامه ریز درام.

امروز هم با چالش جدید استفاده از هوش مصنوعی در خلق موسیقی جدید رو به رو هستیم. منتقدان به مشکلات موجود در قانون کپی رایت اشاره می‌کنند. نوازنده‌ها با ترس و نفرت به موزیک تولید شده با هوش مصنوعینگاه می‌کنند و آن را تقلبی، دزدی و حتی شیطانی می‌دانند. آیس کیوب، خواننده‌ای که آهنگ‌هاش را با استفاده سخاوتمندانه از فناوری می‌سازد، موسیقی هوش مصنوعی را «شیطانی» نامیده است.

بله، مشکلات زیادی حول هوش مصنوعی و موزیک وجود دارند که باید حل شود، و مشکلات حقوقی و اخلاقی باید برطرف شوند. اما حالا که این فناوری به وجود آمده دیگر نمی‌رود. حالا وقت آن است که به نقاط مثبت هوش مصنوعی نگاه کنیم و از آن‌ها در جهت رشد و ارتقای موسیقی بهره ببریم.