استفاده از نانوداروی ایرانی ضد سالک در خانه‌های بهداشت سراسر کشور

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، یکی از مصادیق افزایش بهره‌وری، دسترسی ساده‌تر به دارو‌ها و روش‌های درمانی است که این کار با یک نانوداروی ایرانی به دست آمده است.

بیماری سالک از نوع بیماری‌های انگلی بوده که بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری بروز می‌کند. عامل اصلی این عفونت، انگل لیشمانیا است که در اثر گزش نوعی پشه ایجاد می‌شود. روش‌های درمان این بیماری مبتنی بر تزریق دردناک آمپول به ناحیه زخم و روش‌های انجمادی است که هم دردناک بوده و هم در مناطق کم‌برخوردار دسترسی به آن با محدودیت‌هایی روبرو است.

طی سال‌های گذشته یک شرکت دانش بنیان اقدام به تولید پماد‌هایی کرده که استفاده از آن بسیار ساده بوده و اثربخشی بسیار بالاتری نسبت به روش‌های رایج و استاندارد دارد. با توزیع این دارو در پایگاه‌های بهداشت سراسر کشور، دسترسی به این دارو پیشرفته و اثربخش، حتی در نقاط دورافتاده نیز فراهم شده است.

دکتر احمد پوراحمدی، مدیرعامل شرکت گفت: در این محصول از فرمولاسیون آمفوتریسین B نانولیپوزومال استفاده شده است.

وی ادامه داد: در ایران دستورالعمل درمان بیماری سالک براساس تزریق یک آمپول و روش انجمادی است که هر دوی این‌ها دردناک هستند در حالی که این پماد به سادگی قابل استفاده است.

 مدیرعامل شرکت گفت: این داروی ایرانی که برای درمان بیماری سالک با کمک فناوری‌نانو تولید شده در حال حاضر در خانه‌های بهداشت سراسر کشور در دسترس بوده و حتی در کم‌برخوردارترین نقاط کشور نیز امکان استفاده از این دارو به سادگی فراهم شده است.

به گفته وی، با استفاده از این دارو نیاز به تزریق آمپول نیست و در دورافتاده‌ترین نقاط کشور، بیماران می‌توانند از طریق خانه‌های بهداشت این دارو را دریافت کنند.

دکتر محمودرضا جعفری، عضو هیئت مدیره این شرکت ادامه داد: این دارو یک نانولیپوزم موضعی است که حاوی داروی آمفوتریسین B بوده که یک داروی ضدانگل به شمار می‌رود که ما آن را برای درمان بیماری سالک ساخته‌ایم. تمام تحقیقات این دارو در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. بعد از توسعه اولیه محصول، فاز‌های بالینی یک تا سه این دارو با همکاری مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

دکتر علی خامسی‌پور، رئیس مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: کار روی توسعه این دارو ساده نبود، زیرا فرموله کردن آموتریسین B داخل لیپوزوم بسیار دشوار است. ما نتایج جالب توجهی از کارآزمایی‌های بالینی گرفتیم. این دارو روی گروهی از بیماران آزمایش شد و نتایج با بیمارانی که تنها از روش استاندارد رایج استفاده کرده‌بودند، مقایسه شد. در زمانی که بیماران به صورت ترکیبی یعنی درمان استاندارد و سیناآمفولیش درمان شدند، اثربخشی ۹۲ درصد بود در حالی که در بیمارانی که تنها از روش استاندارد استفاده کرده بودند، کارایی درمان ۴۹ درصد بود. در حالتی که تنها از سیناآمفولیش استفاده شد، کارایی به ۹۰ درصد رسید.

وی افزود: در حال حاضر دارویی که اثربخشی این فرم لیپوزومال آمفوتریسین بی را به صورت مصرف موضعی داشته باشد، نداریم.

وی با بیان اینکه در ایران سالانه بیش از ۳۰ هزار نفر درگیر این بیماری می‌شوند، گفت: این پماد نانویی نمونه خارجی ندارد و با استفاده از فناوری‌نانو تولید شده است.