بحرین: توافق ریاض-تل‌آویو در راه است

به گزارش گروه جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از بلومبرگ، «عبدالله بن راشد آل خلیفه» سفیر بحرین در واشینگتن، در جریان سخنرانی در نشست امنیت انرژی به میزبانی شهر «اوکلاهاما»، مدعی شد که حصول توافق صلح میان ریاض – تل‌آیو حتمی است.

وی در تکمیل این ادعا افزود: به نظر می‌آید که عقربه قطب‌نمای اخلاقی، جهت صلح را نشان می‌دهد. شاید اکنون این سؤال که آیا این اتفاق می‌افتد جای خود را به این پرسش داده باشد که (سازش) چه زمانی اتفاق خواهد افتاد؟

این ادعا درحالی مطرح می‌شود که دولت «جو بایدن» رئیس جمهور دموکرات آمریکا، با ورود به فصل انتخاباتی ۲۰۲۴، به دنبال این است که عادی‌سازی روابط میان ریاض- تل‌آویو را به عنوان دستاورد دوره نخست زمامداری خود جا بزند و به این ترتیب، شانس ماندگاری در کاخ سفید را برای یک دوره چهار ساله دیگر افزایش دهد.

اخیراً «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا و «امیر سلمان بن حمد» نخست وزیر بحرین، توافقی راهبردی را منعقد کردند که علاوه بر ابعاد اقتصادی، در زمینه نظامی و امنیتی نیز آمریکا را به حمایت از منامه در صورت وقوع بحران امنیتی متعهد می‌کند.

این برای اولین بار است که آمریکا با کشوری عربی قراردادی امنیتی منعقد می‌کند که واشینگتن را به «حمایت نظامی و امنیتی از آن کشور» در مواقع بحرانی ملزم می‌کند. امضای توافق امنیتی آمریکا با بحرین تحولی مهم در منطقه خلیج فارس محسوب می‌شود و با توجه به این توافق مناسبات درون منطقه‌ای نیز تغییر خواهد کرد.

در واقع، توافق مورد اشاره اقدامی در راستای جلب نظر سعودی‌ها برای تسریع در روند عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی است.

یکی از شروط عربستان برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل، درخواست تضمین‌های امنیتی از ایالات متحده است که اکنون با انعقاد توافق منامه با واشینگتن، این پیام برای ریاض ارسال شد که امضای چنین توافقی در دسترس است. با این وجود، عربستان انتظار دارد که توافق امنیتی‌اش با آمریکا از توافق منعقد شده با بحرین قوی‌تر و چیزی فراتر از «تعهد به حمایت در شرایط امنیتی و نظامی» باشد.

 این در شرایطی است که از نظر آمریکایی‌ها چنین چیزی برخلاف راهبرد کلان‌شان در راستای چرخش به شرق و مهار چین خواهد بود چراکه واشینگتن را بیش از پیش درگیر منازعات خاورمیانه‌ای می‌کند.

علاوه بر این، آمریکایی‌ها نیز انتظار دارند که سعودی‌ها همانند آل خلیفه همچون متحدی راهبردی عمل و از نزدیکی روزافزون به چین در زمینه‌های اقتصادی، فناوری و تجاری اجتناب کند.